(تصاویر) بیوگرافی و عکس های شخصی آتش تقی پور

بیوگرافی آتش تقی پور

زادروز: ۱۵ فروردین ماه  ۱۳۲۴- خوی
ملیت: ایرانی
حرفه: هنرپیشه
همسر( ها): شهین علیزاده

 آتش تقی پور

آتش تقی پور( متولد ۱۵ فروردین ماه ۱۳۲۴ ) هنرپیشه تئاتر، سینما و تلویزیون ایرانی است. وی دیپلم ادبی را در ارومیه گرفت و در سال ۱۳۴۵ وارد دانشکدهٔ هنرهای دراماتیک شد. در سال ۱۳۴۹ در رشتهٔ بازیگری و کارگردانی فارغ التحصیل و بعنوان بازیگر با کارگاه نمایش در چند اجرا همکاری کرد. نخستین کار حرفه ای آتش تقی پور بازی در نمایش حکومت زمانخان به کارگردانی رکن الدین خسروی بود که در سال ۱۳۴۶–۱۳۴۵ در تالار سنگلج به اجرا درآمد.

ازدواج آتش تقی پور

آتش تقی پور در سال 1349 با شهین علیزاده ازدواج کرد.آشنایی آتش تقی پور با همسرش به برگزاری یک دوره شش ماه بازیگری در مرکز اموزش هنرهای دراماتیک به سرپرستی آتش تقی پور در کرمانشاه بر می گردد که نهایتا منجر به ازدواج شد.
شهین علیزاده( زادهٔ ۱۵ دی ماه ۱۳۳۴ در کرمانشاه)، بازیگر، و کارگردان سینما، تئاتر و تلویزیون ایرانی است. او کارشناسی نمایش را با گرایش بازیگری و کارگردانی از دانشکده هنر و کارشناسی ارشد نمایش را با گرایش کارگردانی از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران اخذ کرد.
نتیجه ازدواج آتش تقی پور و همسرش یک دختر و دو پسر  به نام های شراره تقی پور، اخگر تقی پور، ، آتور تقی پور میباشد.

تصاویر  آتش تقی پور

مصاحبه با آتش تقی پور

از دهه 40 و با داشتن تحصیلات اکادمیک وارد عرصه بازیگری شده اید، چه قدر از این روند و حضور در عرصه هنر حس رضایت دارید؟

به طور حتم اصلاً کسی از حرفه ای که در آن مشغول به کار است احساس خشنودی کامل ندارد، برای این که انسان روح کمال گرایانه ای دارد و علاقمند است به ایده‌ال ها و آرزوهایش برسد و من هم چنین رویکردی دارم. سعی کرده ام که هر کار جدیدم نسبت به کار گذشته ام بهتر و کامل تر باشد. یک هنرپیشه باید سعی کند تا در کارش به رشد و تعالی دست پیدا کند، ولی شرایطی که بوجود می آید سبب می شود تا ما به این ایده‌ال ها نرسیم و وضعیت شخصی، اجتماعی و توانایی فردی هم در این زمینه بی تاثیر نیستند.

 آتش تقی پور و همسرش

  عکس های آتش تقی پور و همسرش

به نظر شما هنرپیشه باید انتخاب های متنوعی داشته باشد؟

هنرپیشه باید انتخاب کننده خوب و باذکاوت باشد و در دام تکرار نیفتد. من در چند کار نقش قصاب یا پیش خدمت بازی کردم، ولی از یک جایی به بعد دیگر این نوع نقش ها را  نپذیرفتم.

بیش تر دوست دارید چه مدل نقش هایی را بازی کنید؟

زمانی علاقه زیادی داشتم تا نقش آدم های ساده روستایی را بازی کنم، ولی به علت فیزیک بدنی ام اکثراً نقش آدم های خشن، نظامی و جدّی را به من پیشنهاد می دادند، ولی در مقطعی دیگر این مدل نقش ها را بازی نکردم و با انتخاب هایم رفتم به سراغ ایفای نقش های متمایز تر. اما همیشه نمی شود با پیشنهادات تکراری مخالفت کرد، برای این که بحث مالی هم وجود داردو من از این شغل کسب درآمد می کنم.

در دانشکده هنرهای دراماتیک با چه هنرمندانی همدوره بودید؟

در سال 45 وارد دانشکده هنرهای دراماتیک شدم این دانشگاه تازه تأسیس شده بود و تنها دو ترم دانشجو پذیرفته بود. در آن دوره ها بزرگانی مانند جمشید مشایخی، محمدعلی کشاورز هم در دانشگاه حضور داشتند که بازیگری را کامل و درست می دانستند و آمده بودند بصورت آکادمیک و جدیدتر با بازیگری روز اشنا شوند. جمشید مشایخی اغلب در کلاس های دکتر آریان پور حضور داشت.

در مجموعه تلویزیونی سربداران بعنوان هنرپیشه حضور داشتید. این مجموعه تلویزیونی در حین ساختش چه خصوصیت هایی داشت؟

در سریال سربداران اکثر بزرگان بازیگری و دیگر عرصه ها مانند گریم و طراحی حاضر بودند و در سال های بعد هم کم تر کار تاریخی با این تعداد عوامل و بیگ پرداکشن وسیع و بزرگ در تلویزیون ساخته شد و یک کار الگویی شمرده می شود. خسرو خورشیدی، جلال معیریان، مسعود ولدبیگی همه اسم های بزرگ طراحی و گریم سینما و تلویزیون ایران بودند که در تولید این مجموعه تلویزیونی همکاری داشتند.

در سربداران نقش یک سردار مغول با ظاهر و هیبت خشنی را بازی کردید؟

نقش پسر عم طغای را بازی کردم که نقش بسیار جذاب و متفاوتی بود. حسن دیگر این مجموعه تلویزیونی تربیت نسل جوان کارگردانی بود که در سال های بعد نام های معتبری شدند. اصغر هاشمی، علی ژکان و بسیاری دیگر که موفقیت شان را در سال های بعد مدیون حضور و تجربه اندوزی در این مجموعه تلویزیونی می دانند.

 عکسهای  آتش تقی پور

تصاویر  آتش تقی پور و همسرش

خاطراه ای هم از حضور در مجموعه تلویزیونی سربداران دارید؟

حضور در کارهای تاریخی دشوار و سخت است و یادم می آید در این کار احتیاج به اموزش سوارکاری داشتیم و به باشگاهی در اقدسیه می رفتیم که اسب های درشت هیکل مجاری برای صحنه های سوارکاری انتخاب شده بود و درهنگام سوار شدنشان باید کلی احتیاط می کردیم و یادم هست درهنگام تمرین که با اسب تصمیم عبور از مانعی را داشتم  تعادلم به هم خورد و یک پایم روی گردن اسب ماند و پای دیگرم روی زمین و هوا معلق ماند که وضعیت غریبی بود آن هم به علت استفاده از اسب های بزرگی که برای این کار برگزیده شده بود.

منبع: بیتوته