(تصاویر) بیوگرافی، عکس های شخصی و زندگی خصوصی توبی مگوایر بازیگر فیلم های مرد عنکبوتی

«هنر» یک موجودیت شگفت‌انگیز است که از اعماق روح انسان پا به‌عرصه‌ی وجود می‌گذارد و با جاری شدن در زندگی انسان‌ها برایشان الهام‌بخش می‌شود. یک هنرمند با ارزش‌آفرینی و خلق آثار مختلف می‌تواند الهام‌بخش زندگی انسان‌های مختلفی باشد و قلب آن‌ها را لمس کند. هرچقدر که این تاثیر بیشتر باشد، هنرمند مذکور نیز به‌همان اندازه برای انسان‌ها محبوب است و حتی اگر زنده هم نباشد، در قلب مردم زندگی خواهد کرد.

توبی مگوایر از چنین هنرمندهایی محسوب می‌شود. بازیگر ۴۶ ساله با ایفای نفش «پیتر پارکر/مرد عنکبوتی» توانست الهام‌بخش یک نسل از کودکانی باشد که با تماشای آن فیلم‌ها، کودکی و رویاپردازی کردند. مدتی می‌شود که شایعات بازگشت توبی مگوایر به‌دنیای فیلم‌های جریان‌اصلی و نقش‌آفرینی دوباره او به‌عنوان مرد عنکبوتی اینترنت را پر کرده است.

شایعاتی که به‌‌احتمال بسیار بالا رنگ واقعیت خواهند گرفت و پس از حدود ۱۴ سال دوباره شاهد نقش‌آفرینی مگوایر به‌عنوان مرد عنکبوتی خواهیم بود. به‌این بهانه تصمیم گرفتیم تا در جریان مقاله‌ی پیش‌ رو یک نگاه اجمالی داشته باشیم به‌زندگی شخصی و حرفه‌ای توبی مگوایر. بازیگری که با هنرنمایی فراموش‌نشدنی‌اش در فیلم‌های مرد عنکبوتی همچنان بعد از گذشت حدودا ۲۰ سال از اکران اولین فیلم اسپایدرمن، در فرهنگ عامه او را با این سه‌گانه و با این نقش می‌شناسند. 

توبی مگوایر (با نام کامل «توبایِس وینسنت مگوایر») در تاریخ ۲۷ جوئیه سال ۱۹۷۵ در منطقه‌ی سانتامونیکای کالیفرنیا متولد شد. زمانی که والدین او یعنی وندی و وینسنت مگوایر از یکدیگر جدا شدند، توبی تنها دو سال داشت و درحالی که طی سالیان بعد با سایر اعضای خانواده روند رشد خود را می‌گذراند، به‌درخواست مادرش تصمیم گرفت وارد دوره‌های آموزش بازیگری شود.

حرکت در جهت تبدیل شدن به یک «سرآشپز»، آرزوی کودکی توبی مگوایر را شکل داده بود. آن بسته‌ی ۱۰۰ دلاری و درخواست مادرش مبنی بر بازیگر شدن اما مسیر زندگی توبی مگوایر را عوض کرد. مادر توبی مگوایر بعد از اینکه شغل فیلم‌نامه‌نویسی را به‌دست آورد، از درآمد خود برای تبدیل شدن فرزندش توبی به‌یک بازیگر و هنرمند استفاده کرد.

توبی مگوایر فعالیت حرفه‌ای خود را با شرکت تبلیغات تلوزیونی و موارد این‌چنینی آغاز کرد. اولین فیلم کارنامه‌ی او با نام The Wizards در سال ۱۹۸۹ میلادی پخش شد. وی در آن سال‌ها در نقش شخصیت‌های کودک و نوجوان جلوی دوربین می‌رفت. صدا و چهره‌ی کودکانه و معصوم این بازیگر باعث می‌شد تا نقش کاراکترهای کم‌ سن‌وسال به‌او واگذار شود. وی زمانی که حدودا ۳۰ سال داشت، به‌عنوان یک پسر نوجوان که پیتر پارکر باشد، جلوی دوربین رفت.

وی در اوایل دهه‌ی ۱۹۹۰ درتعداد زیادی از تبلیغات تلوزیونی و فیلم‌های تلوزیونی بازی کرد تا اینکه در پایان به‌عنوان بازیگر نقش اصلی سریال Great Scott انتخاب شد. اثری که برای پخش در شبکه‌ی فاکس درنظر گرفته شده بود و بعد از ۹ هفته پخش به‌صورت کامل کنسل شد.

توبی مگوایر در جریان تست‌های مختلفی که برای پذیرفته شدن در فیلم‌ها و سریال‌های مختلف شرکت می‌کرد، با لئوناردو دی‌کاپریو آشنا می‌شود؛ سرآغازی بر یک دوستی طولانی که با حرفه‌ی آن‌ها گره خورده است. دی‌کاپریو و مگوایر در دوران کودکی ضمن راهنمایی یکدیگر برای گرفتن نقش‌های مختلف در فیلم‌ها و سریال‌ها، به یکدیگر در تقویت شدن مهارت بازیگریشان هم کمک می‌کردند. این دو بازیگر در سال ۱۹۹۰ میلادی برای ایفای نقش در سریال Parenthood تست دادند که در پایان، دیکاپریو به‌عنوان یکی از بازیگران اصلی اثر انتخاب و توبی مگوایر هم به‌عنوان بازیگر مهمان در یکی از قسمت‌ها قبول شد.

این دو بازیگر دوباره همراه باهم برای ایفای نقش در یک فیلم دیگر تمایل نشان دادند. آن‌ها برای فیلم This Boy's Life تست دادند و باز هم این دی‌کاپریو بود که توانست نقش اصلی را به‌دست بیاورد. در ادامه و طی مراحل فیلم‌برداری به‌پیشنهاد دی‌کاپریو، یکی از نقش‌های فرعی برای مگوایر تعیین شد و اینگونه بود که مگوایر با اشخاصی مثل رابرت ده‌نیرو و لئوناردو دی‌کاپریو در یک فیلم جلوی دوربین رفت.

اعتیاد توبی مگوایر به‌الکل مدتی او را از عرصه‌ی حرفه‌ای دور کرد. او در ادامه توانست با این چالش مقابله کند، الکل را کنار بگذارد و دوباره به‌حرفه‌ی خود بازگردد. اینبار اما توبی توانست نقش‌های اصلی فیلم‌هایی مثل PleasantVille، فیلم The Cider House Rules و فیلم Wonder Boys را به‌دست آورد.

عملکرد عالی توبی مگوایر در نقش‌آفرینی‌هایش به‌عنوان یک نوجوان معصوم و دوست‌داشتنیبه‌، جلب شدن توجه سم ریمی برای احیای پروژه‌ی «مرد عنکبوتی» ختم شد. پروژه‌ای بسیار بزرگ و مهم که چندین سال در مرحله‌ی پیش‌تولید قرار داشت و بعد از تعویض کارگردان‌های مختلف و تغییرات پرتکرار در کادر تولید، حالا نوبت به‌سم ریمی و تیم او رسیده بود. توبی مگوایر در ادامه در فیلم‌هایی مثل Ride with the Devil (محصول سال ۱۹۹۹) و انیمیشن Cats & Dogs (محصول سال ۲۰۰۱) نقش‌آفرینی کرد.

توبی مگوایر با نقش‌آفرینی به‌عنوان پیتر «پارکر/مرد عنکبوتی» در فیلم «مرد-عنکبوتی» ساخته‌ی سم ریمی (مخصول سال ۲۰۰۲) عملکرد و کارنامه‌ی حرفه‌ای خود را به‌یک مرحله‌ی دیگر برد. نقش‌آفرینی بسیار خوب مگوایر کنار نویسندگی عالی، موزیک فوق‌العاده و کارگردانی درجه یک فیلم همراه با تیمی خبره از بازیگران، قسمت اول از فیلم‌های «اسپایدرمن» را به‌یک اتفاق مهم در فرهنگ عامه تبدیل کرد.

اثری که در کشور خودمان هم بی‌نهایت محبوب بود و هنوز هم محبوب است. مگوایر در سال‌هایی پایانی دهه‌ی ۱۹۹۰ و طی سال‌های آغازین دهه‌ی ۲۰۰۰ نشان داد که توانایی ایفای هر نقشی را دارد. کما اینکه فیلم مرد عنکبوتی حالا او را به لیگ بزرگان پرتاب کرده بود!

مگوایر و تیم سم ریمی در سال ۲۰۰۴ میلادی و با فیلم مرد-عنکبوتی 2 عملکرد بسیار خوب قسمت اول را ارتقاء دادند. فیلم «اسپایدرمن 2» را می‌توان یکی از نقاط عطف دوران بازیگری توبی مگوایر توصیف کرد. اثری که با تمرکز شدید روی شخصیت پیتر پارکر و زندگی شخصی این کاراکتر، به‌فرصتی تبدیل شد تا مگوایر در آن بتواند توانایی‌های بازیگری خود را نمایش دهد و این کار را هم به‌بهترین شکل ممکن انجام داد.

هنرنمایی باورپذیر مگوایر به‌عنوان یک جوان آسیب‌پذیر و هم‌زمان خوش‌ذات و مسئولیت‌پذیر که هم‌زمان باید دربرابر نگرانی‌ها، چالش‌ها و زخم‌های عاطفی/خانوادگی/تحصیلی/کاری خود چیره شود و از مردم شهر نیز حراست بکند، چه از منظر تیمی و چه از منظر انفرادی توانست یک موفقیت بزرگ را برای او به‌ارمغان بیاورد.

مگوایر در سال ۲۰۰۶ میلادی و در فیلم The Good German در کنار هنرمندانی مثل جرج کلونی و کیت بلانشت، اولین نقشِ منفی خود را جلوی دوربین برد.

توبی مگوایر در سال ۲۰۰۷ میلادی دوباره در نقش کاراکتر مرد عنکبوتی ظاهر شد و همراه با تیم سم ریمی، فیلم مرد عنکبوتی 3 را به‌روی پرده برد. اسپایدرمن 3 از نظر منتقدان هرگز نتوانست به‌اندازه‌ی دو قسمت ابتدایی بدرخشد و با این وجود، هم منتقدان و هم هواداران در این اثر هم به‌تحسین عملکرد توبی مگوایر پرداختند.

توبی مگوایر همراه با تیم سم ریمی به‌بهترین شکل توانست تفکرات و ایده‌های کارگردان را اجرا کند. ایده‌های سم ریمی برای واکاوی مفاهیمی مثل ابرقهرمان، مسئولیت‌پذیری و انتقام‌جویی/بخشایش که هر یک به‌ترتیب در هر کدام از قسمت‌های این سه‌گانه مورد بررسی قرار گرفتند، به‌لطف عمکلرد بسیار خوب توبی مگوایر در محور این آثار همراه با دیگر بازیگران تیم تولید سه‌گانه‌ی مرد عنکبوتی قلب تماشاگران را لمس کردند و برای همیشه در ذهن آنان حک شدند.

مگوایر در سال ۲۰۰۹ میلادی کنار ناتالی پورتمن و جیک جیلنهال در فیلم Brothers نقش‌آفرینی کرد. هنرنمایی تکان‌دهنده‌ی توبی مگوایر در نقش یک کهنه‌سرباز جنگِ افغانستان که با زخم‌های روحی عمیق به‌خانه برگشته است را می‌توان نقطه‌ی اوج بازیگری مگوایر تلقی کرد. برخی می‌گویند عملکردش حتی سزاوار دریافت جایزه اسکار هم بود. او برای این فیلم نامزد دریافت جایزه‌ی گلدن گلوب شد.

دهه‌ی ۲۰۱۰ را می‌توان دوران خروج مگوایر از آثار جریان‌اصلی (مین‌استریم) دانست. مگوایر طی این ۱۰ سال با انتخاب‌های عموما وسواس‌مابانه و حرکت بیشتر به‌سمت عرصه‌ی تهیه‌کنندگی، فعالیت حرفه‌ای خود را جلو برد. او در سال ۲۰۱۳ میلادی و با فیلم گتسبی بزرگ (The Great Gatsby) همراه با دوست همیشگی‌اش یعنی لئوناردو دی‌کاپریو جلوی دوربین‌ها رفت. دی‌کاپریو و مگوایر دیگر برای این فیلم و بر سر به‌دست آوردن نقش اصلی با یکدیگر رقابت نکردند چرا که از همان ابتدا، نقش اصلی برای دی‌کاپریو در نظر گرفته شده بود و مگوایر هم نقش مکمل/راوی فیلم را ایفا کرد.

مگوایر پیش از نقش‌آفرینی در فیلم گتسبی بزرگ، کمپانی تهیه‌کنندگی Material Pictures را به‌راه انداخت و فیلم Good People را تهیه‌کنندگی کرد.

مگوایر در سال ۲۰۱۵ میلادی با فیلم ایثار پیاده‌نظام (Pawn Sacrifice) بازگشت. اثری که به‌تهیه‌کنندگی کمپانی خودش ساخته شد و قصه‌ای باکیفیت و جذاب را تقدیم تماشاگر می‌کرد. مگوایر در این فیلم نقش «بابی فیشر» استاد بزرگ شطرنج در سال‌های جنگ سرد را ایفا کرد؛ شخصی که رقابت‌اش با «بوریس اسپاسکی» آن هم طی جنگ‌های مخفیانه‌ی آمریکا و روسیه، فضایی عجیب و متشنج را ایجاد کرد. عملکرد مگوایر در نقش فیشر که یک شطرنج‌باز بی‌نهایت ماهر و محافظه‌کار بود را می‌توان در کنار سایر نقش‌آفرینی‌های برجسته و باکیفیت او قرار داد.

مگوایر در سال ۲۰۱۷ در نقش نسخه‌ی بالغ تیم تمپلتون در انیمیشن Boss Baby نقش‌آفرینی کرد.

اگر این مقاله یک یا دو سال دیگر منتشر می‌شد احتمالا یک تیتر دیگر با عنوان «بازگشت به‌جریان اصلی» را به‌این مقاله اضافه می‌کردم. احتمالا شما هم می‌دانید که ظاهرا توبی مگوایر قرار است در فیلم Spider-Man: No Way Home دوباره در نقش مرد عنکبوتی ظاهر شود. مگوایر علاوه بر این اثر به‌شدت مورد انتظار، در فیلم بابیلون (Babylon) همراه با هنرمندانی مثل برد پیت و مارگو رابی نقش‌آفرینی کرد و در سریال Extrapolations شبکه اپل‌تیوی نیز حاضر خواهد شد. حضور در سه اثر جریان اصلی، از بازگشت توبی مگوایر به‌عرصه‌ی ساخت فیلم‌های مین‌استریم خبر می‌دهد. راستی این را هم باید بگویم که توبی مگوایر یکی از تهیه‌کنندگان فیلم No Body بوده است.

توبی مگوایر بدون شک از آن دسته هنرمندان به‌حساب می‌آید که با آثارشان توانستند قلب طرفداران را لمس کرده و برای همیشه در ذهن‌ آنان جا خوش کنند. مگوایر شخصی بود که از فرصت مناسب، بهترین استفاده را کرد و به‌لطف نویسندگی عالی و کارگردانی سم ریمی و با اجرای قدرتمند خود، در ذهن کودکان و نوجوانان بیشماری که با تماشای این آثار بزرگ شدند یادآور مفاهیمی مثل ازخودگذشتی، مسئولیت‌پذیری و «مرد عنکبوتی» باشد.

با توجه به‌تصاویر فاش‌شده و اطلاعاتی که تریلر جدید فیلم Spider-Man: No Way Home در اختیارمان قرار دارد، قصه‌ی آن نسخه از مرد عنکبوتی که توبی مگوایر در محوریت آن قرار داشت (همراه با نسخه‌ی اندرو گارفیلد) قرار است در فیلم «راهی به‌خانه نیست» دنبال شود. این قضیه دقیقا در تریلر امروز و با اشاره‌ی دکتر اختاپوس به‌هویت پیتر پارکر و صدالبته اشاره‌ی دکتر استرنج به‌سرنوشت دشمنان مرد عنکبوتی (کشته شدن به‌دست مرد عنکبوتی) تایید می‌شود.

حالا که وجود مردان عنکبوتی در فیلم راهی به‌خانه نیست رسمیت دارد، احتمال مواجه شدن با نسخه‌ی توبی مگوایر در این فیلم بسیار بسیار بالا رفته است. نسخه‌ی توبی مگوایر از مرد عنکبوتی در فیلم مرد عنکبوتی 3 نزدیک بود جان خود را در مقابل ونوم و مرد شنی از دست بدهد. به‌نظرتان نسخه‌ی تام هالند می‌تواند یک نفره با لیزارد، گرین گابلین، مرد شنی، الکترو و دکتر اختاپوس مبارزه کند؟

این موضوع را بگذارید کنار آن لحظه‌ی خاص از تریلر جدید که در آن شاهد مشت خوردن لیزارد از یک کاراکتر نامرئی بودیم (که ظاهرا یکی از مردان عنکبوتی است و توسط تیم تدوین‌ِ تریلر حذف شده است). در نتیجه، بازگشت توبی مگوایر در نقش مرد عنکبوتی بسیار بسیار محتمل است و بعید به‌نظر می‌رسد که در تریلرهای فیلم (اگر تریلر جدیدی در کار باشد) چنین قضیه‌ای لو برود. مثل فیلم Endgame قرار است در زمان تماشا غافل‌گیر شویم.