(تصاویر) بیوگرافی، عکس های شخصی و زندگی خصوصی رابرت دنیرو

رابرت دنیرو با نام کامل رابرت آنتونی دنیرو جونیور به انگلیسی Robert De Niro در 17 اوت 1943 در منهتن نیویورک، ایالت متحده آمریکا زاده شد. مادرش شاعر و پدرش در عرصه هنری هیجان نمایی انتزاعی فعال بود پدرش از تبار ایتالیایی- ایرلندی بوده و مادرش از نسل آلمانی، ایرلندی بود. پدربزرگ و مادربزرگ رابرت دنیرو از جمله مهاجران ایتالیایی به آمریکا بودند.

پدر و مادر رابرت که با هم‌دیگر در یک کلاس هنری اشنا شده بودند، هنگامی که فرزندشان سه ساله بود از یکدیگر طلاق گرفتند. رابرت توسط مادرش و در محله« ایتالیای کوچک» در منهتن نیویورک بزرگ شد. محل زندگی پدرش هم فاصله کمی با آنها داشت از این رو بود که رابرت اکثر اوقات خویش را نزد پدرش می گذراند.

دوران جوانی رابرت دنیرو

آغاز فعالیت هنری رابرت دنیرو

رابرت دنیرو در ۱۰ سالگی نخستین نقشش را در تئاتری در نقش شیر در جادوگر اوز بازی کرد ولی بعدا برای پیوستن به یک گروه خیابانی، تئاتر را کنار گذاشت. در ۱۶ سالگی بازی در نمایش خرس اثر چخوف، وی را به دنیای بازیگری برگرداند تا او نخستین چک دستمزدش را بعنوان بازیگر دریافت کند.

رابرت دنیرو حس میکرد برای بازیگری احتیاج به آموزش دارد. بنابراین در هنرستان “استلاآدلر” و همچنین در کارگاه هنری آمریکایی آموزش بازیگری دید. به این ترتیب کار حرفه ای خویش را در زمینه بازیگری بطور نامنظم در برادوی و چند تبلیغ تجاری برای تلویزیون آغاز کرد.
نخستین نقش رابرت دنیرو در یک فیلم سینمایی، به سال ۱۹۶۵ با بازی در فیلم “سه اتاق در منهتن ” بود که بعنوان سیاهی لشگر و مشتری رستوران دریکی ازسکانس ها ظاهر شد. در همان سال به او پیشنهاد بازی در یک نقش کوچک در فیلم “مهمانی عروسی” شد. آشنایی رابرت با یکی از دستیاران “برایان دی پالما”. برای او شانسی بود که توانست نقش اصلی در فیلم “تبریک ” محصول ۱۹۶۸ را در دست بگیرد.

عکس های رابرت دنیرو و دی کاپریو

رابرت دنیرو و ایفای نقش های ماندگار

رابرت دنیرو نه نقش اصلیِ ماندگار را ایفا کرده است ،که عبارتند از : « پدر خوانده»،« روزی روزگاری در آمریکا»،« راننده تاکسی»،« گاو خشمگین»،« مخمصه»،« کازینو»،« شکارچی گوزن»، « مرد ایرلندی» و « رفقای خوب».

دنیرو تا به حال در قسمت های زیادی از جشنواره های معتبر سینمایی کاندید کسب جایزه شده که از بزرگ ترین آنها میتوان 2 اُسکار« بهترین بازیگر مکمل نقش مرد در فیلم پدرخوانده 2» و« بهترین بازیگر مرد با درخشش در فیلم گاو خشمگین» نام برد.

تصاویر رابرت دنیرو

ازدواج و فرزندان رابرت دنیرو

رابرت دنیرو در سال ۱۹۷۶ با داین ابوت ازدواج کرد. آنها یک پسر به نام رافائل دارند. دنیرو از رابطه ی قبلی خود درنا دنیرو را نیز بعنوان فرزند سرپرستی می کرد. آنها در سال ۱۹۸۸ از یکدیگر جدا شدند. دنیرو دو فرزند دوقلو به نام های آرون کندریک و جولیان هنری دنیرو دارد که آنها حاصل لقاح مصنوعی و به طریق مادر جایگزین که توسط توکی اسمیت در سال ۱۹۹۵ صورت گرفت، هستند.

دنیرو در سال ۱۹۹۷ با گریس هایتاور ازدواج کرد و در سال ۱۹۹۸ فرزند آنها به نام الیوت به دنیا آمد. آنها در سال ۱۹۹۹ با یکدیگر به اختلافاتی رسیدن و رابرت دنیرو درخواست طلاق داشت اما این اتفاق در نهایت نیفتاد و در سال ۲۰۰۴ از نو پیمان ازدواج بستند ولی در نهایت در سال ۲۰۱۸ از هم جدا شدند. در سال ۲۰۱۱ نیز فرزندی به نام هلن گریس از طریق رحم اجاره ای به دنیا آمد.

رابرت دنیرو و گریس هایتاور

فیلم های رابرت دنیرو

رویارویی	نه	آری	The Nephew	فیلم کوتاه
سه اتاق در منهتن	نه	آری	Client at the Diner	حضور کوتاه
گرگ‌های جوان	نه	آری	Un Hippie Chez Popov	حضور کوتاه
تبریکات	نه	آری	Jon Rubin
آواز سام	نه	آری	Sam
جشن عروسی	نه	آری	Cecil
مادر خونین	نه	آری	ما بارکر
سلام مامان!	نه	آری	Jon Rubin
جنیفر در ذهن من	نه	آری	Mardigian
زاده برای پیروزی	نه	آری	Officer Danny
دار و دسته‌ای که نمی‌توانست شلیک کند	نه	آری	Mario Trantino
طبل را آهسته بزن	نه	آری	Bruce Pearson
خیابان‌های پایین شهر	نه	آری	John "Johnny Boy" Civello
پدرخوانده: قسمت دوم	نه	آری	ویتو کورلئونه
راننده تاکسی	نه	آری	تراویس بیکل
۱۹۰۰	نه	آری	Alfredo Berlinghieri
آخرین سرمایه‌دار بزرگ	نه	آری	Monroe Stahr
نیویورک، نیویورک	نه	آری	Jimmy Doyle
شکارچی گوزن	نه	آری	Michael Vronsky
گاو خشمگین	نه	آری	جیک لاموتا
اعترافات واقعی	نه	آری	Monsignor Desmond "Des" Spellacy
سلطان کمدی	نه	آری	Rupert Pupkin
روزی روزگاری در آمریکا	نه	آری	David "Noodles" Aaronson
عاشق شدن	نه	آری	Frank Raftis
برزیل	نه	آری	Archibald "Harry" Tuttle
مأموریت	نه	آری	مأموریت
قلب فرشته	نه	آری	Louis Cyphre
تسخیرناپذیران	نه	آری	آل کاپون
Dear America: Letters Home from Vietnam	نه	آری	Great Sewer	Voice role
فرار نیمه‌شب	نه	آری	Jack Walsh
چاقوی ضامن‌دار	نه	آری	Joseph "Jacknife" Megessey
ما فرشته نیستیم	آری	آری	Ned	Executive producer
استنلی و ایریس	نه	آری	Stanley Everett Cox
رفقای خوب	نه	آری	James "Jimmy the Gent" Conway
بیداری‌ها	نه	آری	Leonard Lowe
در مظان جرم	نه	آری	David Merrill
بازافروختگی	نه	آری	Donald "Shadow" Rimgale
تنگه وحشت	آری	آری	Maximilian "Max" Cady
معشوقه	آری	آری	Evan M. Wright
شب و شهر	نه	آری	Harry Fabian
تندردل	آری	نه	None
مد داگ و گلوری	نه	آری	Wayne "Mad Dog" Dobie
زندگی این پسر	نه	آری	Dwight Hansen
داستانی از برانکس	نه	آری	Lorenzo Anello	Also director
فرانکنشتاین	آری	آری	هیولای فرانکنشتاین	Associate producer
کازینو	نه	آری	Sam "Ace" Rothstein
مخمصه	نه	آری	Neil McCauley
صد و یک شب	نه	آری	Le Mari de la Star-Fantasme en Croisière
لنگ	آری	نه	None
فن	نه	آری	Gilbert "Gil" Renard
خفتگان	نه	آری	Father Bobby
اتاق ماروین	آری	آری	Dr. Wally
وفادار	آری	نه	None
سرزمین پلیس	نه	آری	Lt. Moe Tilden
جکی براون	نه	آری	Louis Gara
سگ را بجنبان	آری	آری	Conrad Brean
آرزوهای بزرگ	نه	آری	Arthur Lustig
رونین	نه	آری	Sam Regazolli
لنی بروس: قسم بخورید که حقیقت را بگویید	نه	آری	Narrator
تحلیلش کنید	نه	آری	Paul Vitti
آنتروپی	آری	نه	None
بی‌عیب	آری	آری	Walter Koontz
ماجراهای راکی و بولوینکل	آری	آری	Fearless Leader
مردان افتخار	نه	آری	Chief Leslie William "Billy" Sunday
ملاقات با والدین	آری	آری	ملاقات با فاکرها
۱۵ دقیقه	نه	آری	Det. Eddie Flemming
امتیاز	نه	آری	Nick Wells
آهنگ زندان	آری	نه	None
وقت نمایش	نه	آری	Det. Mitch Preston
شهر ساحلی	نه	آری	Vincent Anthony LaMarca
تحلیل آن	نه	آری	Paul Vitti
درباره یک پسر	آری	نه	None
۹/۱۱	نه	آری	Host
Hans Hofmann: Artist/Teacher, Teacher/Artist	نه	آری	Narrator
موهبت الهی	نه	آری	Dr. Richard Wells
داستان کوسه	نه	آری	Don Lino	Voice role
جایگاه زیبایی	آری	نه	None
ملاقات با فاکرها	آری	آری	ملاقات با فاکرها
پل سن لوئیس ری	نه	آری	The Archbishop of Lima
قایم‌موشک	نه	آری	David Callaway / Charlie
نت	آری	نه	None
چوپان خوب	آری	آری	General Bill Sullivan	Also director
آرتور و نامرئی‌ها	نه	آری	Emperor Sifrat XVI	Voice role
گرد ستاره	نه	آری	گرد ستاره
قتل عادلانه	نه	آری	Det. Thomas "Turk" Cowan
الان چه اتفاقی افتاد	آری	آری	Ben
حال همه خوب است	نه	آری	Frank
دشمنان ملت	آری	نه	None	Executive producer
ماشته	نه	آری	Senator John McLaughlin
استون	نه	آری	Jack Mabry
فاکرهای کوچک	آری	آری	ملاقات با فاکرها
20% Fiction	آری	نه	None	Executive producer
36	آری	نه
راهنمای عشق ۳	نه	آری	Adrian
نخبگان قاتل	نه	آری	Hunter
نامحدود	نه	آری	Carl Van Loon
شب سال نو	نه	آری	Stan Harris
الهه غیر اهلی	آری	نه	None	Executive producer
Corman's World: Exploits of a Hollywood Rebel	نه	آری	Performer
فلین بودن	نه	آری	Jonathan Flynn
چراغ‌های قرمز	نه	آری	Simon Silver
کارمزدها	نه	آری	Sarcone
دفترچه امیدبخش	نه	آری	Pat Solitano, Sr.
عروسی بزرگ	نه	آری	Don Griffin
فصل کشتن	نه	آری	Col. Benjamin Ford
خانواده	نه	آری	Fred Blake / Giovanni Manzoni
آخرین وگاس	نه	آری	Patrick "Paddy" Connors
مبارزه کینه	نه	آری	Billy "The Kid" McDonnen
مردی با کیف	نه	آری	Dragna
The Man Who Saved the World	نه	آری	Himself
Remembering the Artist: Robert De Niro, Sr.	نه	آری	Himself	Documentary short film
کارآموز	نه	آری	Ben Whittaker
تست	نه	آری	Himself	Short film
Ellis	نه	آری	Unnamed	Short film
سرقت	نه	آری	Frank "The Pope" Silva
جوی	نه	آری	Rudy Mangano
بابابزرگ کثیف	نه	آری	Dick Kelly
دست‌های سنگی	نه	آری	Ray Arcel
کمدین	نه	آری	Jackie
جوکر	نه	آری	Murray Franklin
مرد ایرلندی	آری	آری	فرانک شیرن
جنگ با پدربزرگ	نه	آری	اد مارینو
به دنبال بازگشت	نه	آری	مکس باربر
آمستردام	نه	آری
رستگاری بی‌رحمانه	نه	آری
قاتلان ماه گل	نه	آری	ویلیام کینگ هیل
درباره پدرم	نه	آری
ازرا	نه	آری	استن
شوالیه‌های آلتو	نه	آری

بخشی از مصاحبه رابرت دنیرو

از چه زمانی فکر کردید میخواهید هنرپیشه شوید؟

نوجوان بودم که احساس کردم می خواهم وارد این حرفه شوم. یاد می آید به یکی از آن کلاس های بازیگری مقطعی دبیرستانی رفتم. روی دیوار مدرسه عکس هایی از رداستایگر، هری بلافونته و دیگر بازیگران مشهور آن دوران بود. معلم کارگاه بازیگری که لهجه غلیظی داشت از من پرسید" چرا می خواهی بازیگر شوی؟" نمی دانستم چه باید بگویم. در آن لحظه تنها به لهجه او فکر می کردم که دارد کلمات را اشتباه ادا می کند! هیچ چیزی نگفتم. او زمانی که سکوت مرا دید خودش جواب داد و گفت:" برای بیان کردن خودت!" و من گفتم" بله بله، درست است. برای همین!" همان زمان تصمیم گرفتم بازیگر شوم.

بعضی از بازیگران می گویند بازیگری یک حقه است. شما در این رابطه چه فکر می کنید؟

من نمی توانم در بازیگری تقلب کنم و ادای نقش را در آورم. می دانم که فیلم ها چیزی بیشتر از یک توهم و خیال نیستند و شاید نخستین قانون آن این باشد که حقه بزنیم، دروغ بگوئیم و ادای آدم های دیگر را در آوریم. اما برای من این گونه نیست. نسبت به بازیگری هم جدّی هستم و هم کنجکاو. هنگامی که بازی در نقشی را آغاز می کنم، می خواهم تمام حقایق و مسائل را در رابطه با آن کاراکتر بدانم و احساس کنم در جلوی دوربین خود او هستم.

بازی های خودتان را در جلوی دوربین چطور توصیف می کنید؟

یک جورهایی خاص خود من است. با اینکه به شیوه متد و در مدرسه بازیگری لی استراسبرگ تحصیل کرده ام، ولی آن را به شیوه خودم بازی و اجرا می کنم. بازی ام در جلوی دوربین تلفیقی از نظم و آنارشی است. احساس می کنم هم باید در یک چارچوب کار کنم و هم به خودم آزاری عمل بدهم و آزاد و رها بازی کنم. فکر می کنم این نوع بازیگری، جواب خوبی هم داده است.

پول برای شما چه ارزشی دارد؟

زمانی که پول دارید راحت تر زندگی می کنید. درصورتی که شانس آن را داری که پول داشته باشی، خوش شانسی. ولی پول همه چیز نیست. برای یک زندگی بهتر و سعادتمند لزوماً نباید پول داشته باشی. در عین حال، موفقیت با پول به دست نمی آید. خیلی وقت ها به عنوان یک بازیگر، آرزو می کنی پول نداشتی ولی فیلمت با استقبال منتقدان و تماشاگران روبرو می شد. تماشاگران برای اینکه فیلم تو را تأیید کنند به فیلمنامه و بازی تو نگاه می کنند و نه پول تو. پول تو نمی تواند آنها را به داخل سالن سینما سرازیر کند. در این شرایط، با وجود پولی که داری حس کمبود و خلاء می کنی.

رابرت دنیرو و پسرش رافائل

خودتان را بازیگر متفاوتی می دانید؟

متفاوت؟ من؟ فکر نمی کنم در قیاس با دیگران، آدم یا بازیگر متفاوتی باشم. تلاش می کنم انتخاب های درستی داشته باشم. خیلی سخت است فیلمی را کار کنی که در وضعیت خوب و مناسبی باشد. نمی خواهی طوری رفتار کنی که آدم های دور و بر احساس کنند آدم متفاوتی هستی. آدم ها دیدگاه ها و نظرات خاص خودشان را دارند. آن ها در مورد تان قضاوت می کنند و شما نمی توانید به آدم ها بگوئید چطور فکر کنند.

شما تعداد زیادی فیلم بازی کرده اید. شاخص ترین نقش تان کدام است؟

-« گاو خشمگین» را دوست دارم؛ جایی که من نقش جیک لاماتا بوکسور را بازی کردم. سر آن فیلم بسیار مشقت کشیدم، ولی آن فیلم یک کار دلی بود. من همچنین به فیلم« ایرلندی» که با مارتین اسکورسیزی، آل پاچینو و جو پشی بازی کردم هم علاقمندم. این فیلم بعد از مدت طولانی ساخته شد و من اوقات خوبی را سر آن کار داشتم.

هالیوود از نظر رابرت دنیرو

به نظر من هالیوود شبیه یک طایفه است و بازیگران هم مانند اهالی این طایفه می باشند. حقیقت این است که آن ها به دنبال یک تکیه گاه می باشند. من سالها درمیان هالیوودی ها بوده ام و حس میکنم بسیاری از بازیگران در هالیوود دچار غرور بیجا شده اند. امیدوارم هیچ گاه مغرور نشوم.

برای بسیاری از بازیگران جوان شما یک قهرمان هستید. قهرمان های شما چه کسانی بودند؟

مارلون براندو، مونتگومری کلیفت، جیمز دین همه آن ها الهام بخش من بودند.

منبع: بیتوته