خانه «حکیم‌باشی» کاشان؛ زیبای فراموش شده

منطقه فرهنگی کاشان و تمدن هفت هزار ساله سیلک آن، گرچه با خانه‌های تاریخی‌اش شناخته می‌شود، اما هنر ساخت و نقاشی‌های این خانه‌ها نشان دهنده‌ معماری پر ارزش این دیار است که با گذشت سال‌ها و تغییر کالبد شهرها هنوز بر جان گردشگران می‌نشیند.

خانه تاریخی حکیم‌باشی یکی از خانه‌های دوره قاجار در کاشان است که از سه منظر قابل اهمیت است. اول صاحب خانه و دوم، نقاش طرح‌های خانه و سوم تزئینات زیبای نقاشی‌های دیواری آن است.

مالک اصلی خانه، میرزا ابوالفضل خان حکیم‌باشی از معروف‌ترین پزشکان دربار ناصرالدین‌شاه قاجار بوده که این خانه را در بخش‌های‌ نارنجستان، حیاط‌های اندرونی، بیرونی و خدمه، مهتابی خانه، چهار شاه‌نشین، پنج دری، آینه خانه و سه سرداب طراحی کرده است.

سرداب‌ها با چند پله از حیاط جدا می‌شوند که با پایین رفتن از این پله‌ها، خنکای محیط سرداب را می‌توان حس کرد. خانه حکیم‌باشی دو اصطبل رو باز و سرپوشیده، باربند و طویله نیز دارد.

نقاشی‌های کم‌نظیر، اهمیت اصلی خانه تاریخی حکیم‌باشی کاشان است، زیرا نقاشی‌هایی در قسمت شاه‌نشین آن به قلم عبدالوهاب غفاری است.

میرزا عبدالوهاب غفاری فرزند میرزا محمود خان غفاری ملقب به احتساب‌الملک و پسر عموی کمال‌الملک از شاگردان میرزا ابوالفضل خان حکیم‌باشی و جزو ۴۰ تن از افراد اعزامی جهت تحصیل به فرنگ بوده است.

میرزا عبدالوهاب غفاری پس از بازگشت و فراغت از تحصیل در علم طب به فعالیت پرداخت و بنابر سیره خانوادگی خود به نقاشی نیز پرداخت که در طراحی گل و مرغ و چهره‌پردازی قلمی توانمند داشته است.

نقاشی‌های بی‌نظیر در زیر سقف شاه‌نشین نیز از دیگر جاذبه‌های دیدنی این خانه است که شامل  گل و مرغ، نقوش ختایی، ترنج و سرترنج، شمسه، تصاویری از عرفا و دراویش است.

 فروش حضرت یوسف در بازار برده فروشان، ذبح حضرت اسماعیل، مجلسی در کلیسا، لیلی و مجنون، شیخ صنعان و دختر ترسا از دیگر نقش‌های خانه حکیم‌باشی است که به روش  تمپرای تخم‌مرغی و آبرنگی اجرا شده است.

این خانه در خیابان فاضل نراقی و نزدیک مسجد و مدرسه آقا بزرگ قرار دارد و مساحت آن حدود ۲۴۰۰ مترمربع است.

منبع: ایسنا