راز مقبرۀ ۵ هزار ساله در صخرۀ غول خفته!
باستان‌شناسان در اسپانیا حین بررسی سازند «صخره عاشقان» (La Peña de los Enamorados)، که به غول خفته هم معروف است مقبره‌ای یافتند که قبلاً توجهی به آن نشده بود.
فرادید| سایت باستان‌شناسی آنتی‌کرا (Antequera) در جنوب اسپانیا خاستگاه شماری از سازه‌های باستانی است که قدمت‌شان به هزاره‌ی سوم و چهارم پیش از میلاد بازمی‌گردد، از جمله: مِنگا (Menga)، وییِرا (Viera) و مگالیت‌های ای‌آی رومِرال.
به گزارش فرادید، بر اساس پژوهشی که ۱۵ آوریل در مجله‌ی باستان (Antiquity) منتشر شد، سایت آنتی‌کِرا حاوی آثار تاریخی طبیعی و دست‌ساز است، اما بیشتر به خاطر خرسنگ‌های ماقبل تاریخ خود معروف است. خَرسَنگ به تخته‌سنگ‌های بزرگی گفته می‌شود که در روزگاران باستان یا پیش از تاریخ روی هم چیده میشدند تا سازه یا یادمانی را پدید آورند.
آثار تاریخی طبیعی این سایت شامل «صخره عاشقان» می‌شود؛ یک غول خفته سنگی حدود ۸۸۳ متر بالاتر از سطح زمین! این غول خفته یک راز ۵۰۰۰ ساله در سینه‌ی خود دارد: گور خرسنگی پییِدراس بلانکاس (Piedras Blancas).
اسکلت مدفون شده در طاقچه‌هایی که بعداً به گور اضافه شدند.
این ساختار سنگی مستطیلی دست‌کم ۵۰۰۰ سال پیش ساخته شده و پیش از متروک شدن بین سال‌های ۱۹۵۰ و ۱۱۸۰ پیش از میلاد، قرن‌ها از آن در سه مرحله‌ی مجزا استفاده شده است.
نویسنده اصلی مقاله، لئوناردو گارسیا سانجوآن استاد ماقبل تاریخ دانشگاه سویل (اسپانیا) می‌گوید مکان مقبره پییِدراس بلانکاس با دقت انتخاب شده است.
تخته سنگ‌های مقبره با دقت چیده شدند تا با انقلاب تابستانی منطبق باشند. برخی از تخته‌سنگ‌هایی که به زحمت روی آن‌ها حکاکی شده به نظر می‌رسد با دقت طوری قرار داده شدند که نور طلوع خورشید را به سمت عقب مقبره در انقلاب تابستانی هدایت کنند.
نمای کلی مقبره Piedras Blancas
در آنتی‌کِرا، قدیمی‌ترین خرسنگ (۳۰۰۰ پیش از میلاد) و این مقبره سنگی مستطیلی همزمان ساخته شدند. محققان باور دارند پیکرها را زمانی که پیشکش‌های سرامیکی را درون گورها بجا می‌گذاشتند، روی یک سکوی بزرگ سنگی مسطح قرار می‌دادند. بعدها، اجساد تجزیه‌شده از روی سکوی سنگی به ناحیه‌ی اطراف عقب زده میشدند، جایی که محققان ۴۰ دندان و ۹۵ استخوان کشف کردند.
افزون بر این، باستان‌شناسان یک سنگ پیکان‌مانند مثلثی را شناسایی کردند که در کف و به سمت خورشیدِ در حال طلوع قرار داشت.
مقبره پییِدرا بلانکاس حدود ۲۵۰۰ پیش از میلاد بازسازی شد و فرورفتگی‌هایی برای دو تدفین به آن اضافه شد. به عقیده‌ی محققان این گورها متعلق به افراد سرشناس جامعه بوده که احتمالاً یک زن و مرد بودند. روشن نیست آن دو همزمان دفن شدند یا تدفین آن‌ها در طول یک قرن انجام شده است.
بعدها این گور دستخوش تغییر و تحولات قابل‌توجهی شد. سنگ‌هایی در ورودی گورها قرار دادند که شبیه بلوک و مهروموم به نظر می‌رسد و استخوان‌های دست‌کم دو کودک و سه زن در خاک نهاده شدند. این مقبره از آن زمان متروک شده و دست‌نخورده باقی مانده است.
