انداختن پا‌ها روی هم هنگام نشستن و دردسر‌های جدی آن!

قطعا تاکنون بار‌های بار شنیده اید که انداختن پا‌ها روی هم هنگام نشستن برای سلامتی بسیار مضر است. اما این سبکی است که اکثر مردم به آن عادت دارند و اجتناب از آن چه در حال کار پشت میز، چه حین غذا خوردن در رستوران و چه در زمان انتظار کشیدن کار سختی است.

علاوه بر این، در عصر مدرن امروزی عموم مردم بسیار بیشتر از گذشته می‌نشینند چرا که تعداد کمتری از افراد مشاغل فیزیکی را انتخاب می‌کنند و کار‌های بی تحرک را ترجیح می‌دهند. حتی ممکن است هر یک از ما ۸ تا ۱۰ ساعت از زمان خود را در روز (یا بیشتر!) به حالت نشسته سپری کنیم.

شاید متعجب شوید، اما انداختن پا‌ها روی هم نه تنها خلاف قوانین آداب معاشرت است، بلکه در بسیاری از مدارس سراسر دنیا نیز از جانب معلمان و کادر مدرسه بر رعایت این مورد توسط دانش آموزان تاکید می‌شود.

آیا این عادت برای سلامت انسان خطرناک است؟ چه مشکلاتی متوجه افرادی خواهد بود که نمی‌توانند آن را ترک کنند؟ تمامی نکاتی که در ادامه اشاره می‌شوند، با استناد به مقالات منتشر شده توسط مرکز ملی اطلاعات زیست فناوری آمریکا جمع آوری شده اند:

چرا روی هم انداختن پا‌ها برای سلامت ما مضر است؟

- درد در ناحیه گردن و کمر

یکی از عوارض جانبی احتمالی نشستن در این حالت که ممکن است بسیاری را شگفت زده کند، درد گردن و کمر است. در نتیجه عاشقان این حالت نشستن باید در انتظار دردی آزاردهنده در قسمت‌های مذکور باشند. در واقع زمانی که پا‌های خود را روی هم می‌گذاریم، فشار بیشتری روی زانو، مفاصل پا و اعصاب ما وارد می‌شود.

نشستن با یک پا روی پای دیگر برای مدت طولانی به این معنی است که باسن در وضعیتی غیر یکنواخت قرار می‌گیرد، استخوان لگن می‌چرخد و سبب ایجاد عدم تعادل در لگن و فشار بر ستون فقرات می‌شود. هنگامی که این اتفاق رخ می‌دهد، فشار روی قسمت‌های تحتانی و میانی پشت و همچنین گردن افزایش می‌یابد.

- آسیب به زانو

همه ما طی روز خیلی بیشتر از چیزی می‌نشینیم که بدنمان برای آن طراحی شده است. از این رو نشستن در وضعیت‌های نادرست از جمله انداختن یک پا روی پای دیگر باعث گشیدگی بیش از حد رباط‌ها و ماهیچه‌های اطراف زانو می‌شود. این حالت منجر به افزایش فشار روی مفاصل زانو، تورم و درد می‌شود؛ بنابراین پاسخ قطعی به این پرسش که آیا روی هم انداختن پا‌ها برای زانو مضر است یا خیر، بله خواهد بود به خصوص در بلند مدت. برای جلوگیری از چنین عوارضی بسیار مهم است که به طور منظم پا‌های خود را دراز کنید و به زانوهایتان استراحت دهید.

- درد لگن

حالت نشستن مورد نظر در عین حال می‌تواند استرس بیشتری را به مفصل لگن وارد کند، زیرا مفصل فرصت استراحت نخواهد داشت. این وضعیت در دراز مدت ممکن است باعث درد لگن شود. روی هم انداختن پا‌ها یا خم شدن به یک طرف در حالی که نشسته اید، فشار بیشتری را به یک یا هر دو لگن تحمیل می‌کند.

تمرینات فیزیکی مخصوص کشش عضلات باسن و ترک عادت نشستن با پا‌های ضربدری اولین گام به منظور جلوگیری از این اتفاق است.

- اختلال در جریان خون

به احتمال زیاد پس از نشستن با پا‌های روی هم به مدت طولانی، بی حس شدن پا‌های خود را تجربه کرده اید. هرچند این حالت به سرعت از بین می‌رود، اثرات طولانی مدت آن می‌توانند جدی باشند.

وقتی یک پا را روی دیگری می‌اندازید، در حال وارد آوردن فشار به رگ‌هایی هستید که خون را به قلب پمپاژ می‌کنند و باز می‌گردانند. در این حالت فشار بیشتری ایجاد می‌شود که مانع از جریان خون سالم شده و در نهایت می‌تواند منجر به التهاب سیاهرگ‌ها و آسیب به آن‌ها شود.

این اختلال هم به صورت داخلی و هم از نقطه نظر زیبایی برای سلامتی ما مضر است. از جمله دیگر عوارض مهم می‌توان به خطر لخته شدن خون، فشار خون بالاتر و ورید‌های واریسی اشاره کرد. لازم به ذکر است که بیش از ۴۰ میلیون نفر در آمریکا از واریس رنج می‌برند و شیوع آن در بانوان (۵۵ درصد) بیشتر از مردان (۴۵ درصد) است.

- تاثیر منفی روی اعصاب

در نهایت انداختن یک پا روی پای دیگر منجر به آسیب احتمالی به عصبی بسیار مهم درست در قسمت پشت مفصل زانو می‌شود. این عصب بخشی از عصب سیاتیک است و در صورت فشار ممتد باعث ایجاد دردی شدید خواهد شد.

هر گونه فشار روی این عصب می‌تواند سبب بی حسی و گزگز شود و در واقع به عصب آسیب برساند. در صورت عدم درمان و رسیدگی اصولی این آسیب منجر به بی حسی طولانی مدت و افتادگی پا می‌شود.

- تخریب حالت کلی سالم بدن

وضعیت نشستن ما به شدت بر سلامت، نحوه حرکت و همچنین وضعیت عمومی بدن تاثیر می‌گذارد. از آنجایی که نشستن با پا‌های ضربدری فشار بیشتری روی زانو‌ها و مفاصل پا وارد می‌کند، تراز باسن را از بین می‌برد و لگن را به مدت طولانی می‌چرخاند، شکل بدن و وضعیت عمومی آن را نیز تغییر می‌دهد.

علاوه بر این عوارض جانبی دیگری هم وجود دارد: ران‌ها سفت و مفاصل آن‌ها قفل می‌شود، عضلات داخلی ساق کوتاه‌تر شده و باعث می‌شود زانو‌ها به سمت داخل فرو بروند. به طور کلی زمانی که وزن خود را روی یکی از پاهایمان می‌اندازیم، لگن را از تعادل همیشگی خارج کرده ایم.

منبع: عصر ایران