تاکسی‌های دنیا؛ از سه چرخه تا سوناتا
شرکت جیلی این تاکسی‌های منحصر به فرد را با نام TX۵ از روی مدل اورژینال تاکسی‌های مشکی لندن که FX۴ نام داشت و از سال ۱۹۵۸ تولید می‌شدند، طراحی می‌کند. این تاکسی‌ها کاملاً سیاه هستند و چراغ‌های گردی دارند.
کد خبر :
۷۶۸۵۸
بازدید :
۲۲۹۳۲
آیسان زرفام | تاکسی‌ها فقط جابه‌جا‌کننده آدم‌ها نیستند، تاکسی‌ها حامل خاطرات و تاریخ یک شهر و راوی قصه‌های شهروندان و توریست‌هایش هستند. تاکسی‌ها به غیر از اینکه یکی از اصلی‌ترین عناصر ظاهری فضا‌های عمومی شهر‌ها به حساب می‌آیند، بخشی از روح جاری شهر را هم تشکیل می‌دهند.
از کالسکه‌های قرن‌های گذشته تا تاکسی‌های اینترنتی این روز‌ها و تاکسی‌های هوایی که انتظار می‌رود در دهه‌های آینده به ناوگان حمل‌ونقل عمومی وارد شوند، هرکدام طراحی‌ها و شکل ظاهری خاص و متحدی در هر شهر داشته‌اند یا خواهند داشت. برخی از این تاکسی‌ها به نماد‌هایی شناخته شده در میان تمام مردم جهان تبدیل شده‌اند و بعضی از آن‌ها خود یک جاذبه گردشگری هستند.
نیویورک
نماد کلانشهر نیویورک تاکسی‌های نارنجی‌اش هستند. این تاکسی‌های قدیمی که در سراسر نیویورک در حال ترددند نه تنها برای نیویورکی‌ها بلکه برای بیشتر مردم جهان حتی آن‌هایی که هرگز به نیویورک نرفته‌اندآشنا و تداعی‌کننده خاطره‌ای هستند، چگونه؟ به‌خاطر محصولاتی که این تاکسی‌ها در آن‌ها شرکت داشته اند.
یکی از معروف‌ترین این محصولات فیلم «راننده تاکسی»، یکی از مهم‌ترین فیلم‌های تاریخ سینما است. داستان این فیلم در مورد یک راننده تاکسی است که در جنگ ویتنام سرباز بوده او حالا از جنگ برگشته و در حال فروپاشی روانی است. این راننده از فروپاشی اخلاقی جامعه در رنج است و می‌خواهد دوباره برای کشورش، اینبار در برابر فساد بجنگد. همانطور که در این فیلم از نماد تاکسی نارنجی استفاده شد، تاکسی‌های نیویورکی، برای جامعه امریکا که در زمان افسردگی و رکود بعد از جنگ ویتنام با تعداد زیادی داوطلب بخصوص سربازان سابق جنگ برای ورود به ناوگان تاکسیرانی روبه‌رو بود، معنای خاصی دارد.
اکنون در نیویورک شرکت‌های مختلف و مدل‌های ماشین‌های مختلفی به‌عنوان تاکسی کار می‌کنند، حتی در این شهر تاکسی‌های سبز رنگ هم وجود دارد. اما غالب تاکسی‌های نیویورک تویوتا‌های هیبریدی نارنجی رنگ با نوشته‌های مشکی روی بدنه در ۴ مدل سی ینا، کمری، راو ۴ و آوالون هستند. هزینه تاکسی در نیویورک در روز، برای ورودی ۲.۵۰ دلار و برای هر کیلومتر ۱.۵۶ دلار است.
دوبی
دوبی شهر پیاده‌روی نیست و اگرچه مترو هم دارد، اما گردشگران و شهروندان طبقه متوسط بیشتر تمایل به استفاده از تاکسی در این شهر دارند. تمام تاکسی‌های دوبی کرم رنگ هستند و بسته به اینکه متعلق به چه شرکت یا چه مسیری هستند رنگ سقف آن‌ها متفاوت است، اما بیشتر تاکسی‌های معمولی سطح شهر در دوبی سقف قرمز رنگ دارند. بیشتر تاکسی‌ها در دوبی، تویوتا کمری و سوناتا هیبریدی هستند. قیمت تاکسی در دوبی در روز به طور متوسط ۱۲ درهم برای ورودی و ۱.۸ درهم برای هر کیلومتر است.
لندن
تاکسی‌های سیاه یا همان «بلک کب»ها در کنار اتوبوس‌های ۲ طبقه و کیوسک‌ها و باجه‌های پستی قرمز تلفن از نماد‌ها و زیبایی‌های لندن هستند. تصویر شرلوک هولمز افسانه‌ای و البته معاصر که در حال پیاده شدن از تاکسی مشکی و رفتن به خانه عجیبش در لندن برای حل یک معمای پیچیده‌است، در صد‌ها فیلم، سریال و... به تنهایی کافی است که هر بیننده‌ای را ترغیب کند تا بخواهد حداقل یکبار سوار این ماشین‌های جادویی سیاه وبراق شود.
جالب است بدانید که این روز‌ها تاکسی‌های سیاه لندن در واقع چینی هستند. شرکت جیلی این تاکسی‌های منحصر به فرد را با نام TX۵ از روی مدل اورژینال تاکسی‌های مشکی لندن که FX۴ نام داشت و از سال ۱۹۵۸ تولید می‌شدند، طراحی می‌کند. این تاکسی‌ها کاملاً سیاه هستند و چراغ‌های گردی دارند.
در بالای شیشه جلو آن‌ها هم یک چراغ نارنجی قرار دارد که روی آن کلمه تاکسی به انگلیسی نوشته شده و مانند اغلب تاکسی‌های دنیا اگر روشن باشد، به معنای آن است که مسافران می‌توانند آن‌ها را در اختیار بگیرند. تاکسی‌های جدید، هیبریدی هستند و طراحی داخلی آن‌ها به گونه‌ای است که صندلی چرخدار و کالسکه بچه هم در آن جای می‌گیرد.
کرایه تاکسی در لندن در روز‌های غیر تعطیل هفته برای مسافت ۱ مایل در زمان ۶ تا ۱۳ دقیقه، چیزی حدود ۶.۲۰ تا ۹.۴۰ پوند است.
تهران
پیکان نارنجی‌های تهران را هیچ شهروند تهرانی از یاد نمی‌برد. تاکسی‌هایی که تا سال‌ها روی صندلی جلو کنار راننده‌اش حتماً باید ۲ نفر سوار می‌شدند تا راننده حرکت کند. البته این پیکان‌های نارنجی اولین تاکسی‌های تهران نبودند و پیش از آن‌ها و بعد از درشکه ماشین‌هایی همانند فیات به‌عنوان تاکسی در سطح شهر مسافران را جابه‌جا می‌کردند.
پیکان‌های نارنجی با سقف سفید و آینه بغل‌هایی با قاب فلزی، در اواخر دهه ۴۰ در سطح شهر تهران شروع به تردد کردند و در اوایل دهه ۹۰ فعالیت آن‌ها در سطح پایتخت ممنوع اعلام شد، البته قبل از این ممنوعیت حدود یک دهه بود که سمند‌هایی با نارنجی کمرنگ‌تر و سبز که معمولاً هردو یک نوار چارخانه مشکی و یک خط مشکی ساده در دو طرف بدنه داشتند، جای آن‌ها را گرفته بودند. البته ماشین‌های دیگری مانند پژو و پراید هم در سطح شهر تهران به‌عنوان تاکسی دیده‌می‌شوند. پیکان‌های تاکسی یک مدل جدیدتر هم داشتند.
یک استثنا؛ ریکشا!
ریکشا‌ها تاکسی رسمی هیچ کشوری نیستند، اما به‌دلیل اینکه یکی از پر طرفدارترین وسایل حمل‌ونقل عمومی در شرق آسیا که پرجمعیت‌ترین کشور‌های جهان را در خود جای داده به حساب می‌آیند، نمی‌توان آن‌ها را در این فهرست نادیده گرفت.
ریکشا دو چرخه یا سه چرخه‌ای است که مسافران را حمل می‌کند. این وسیله نقلیه حداقل از قرن ۱۹ شناخته شده‌است. ریکشا ابتدا در ژاپن به‌وجود آمد، اما بعد‌ها در سنگاپور، هند، هنگ‌کنگ و حتی استرالیا، کشور‌های آفریقایی و حتی اروپا مورد استفاده قرار گرفت.
منبع: روزنامه ایران
۰
