چگونه از نوزاد درخانه عکس بگیریم؟

وقتی من برای اولین بار شروع به پیدا کردن مشتری کردم، به عنوان یک عکاس تازه کار فکر کردم نوزادان سوژه مورد علاقه من خواهند بود. کار با آن‌ها خیلی آسان به نظر می‌رسید، یک گوشه می‌خوابیدند، و آماده بودند تا آن‌ها را به ژست مورد نظر خودم شکل دهم، اصلا سخت نبود. با وجود گذشت پنج سال و هزینه هزاران دلار، آن‌ها هنوز هم سوژه مورد علاقه من هستند، اما من پول زیادی هدر دادم و در تلاش برای فهمیدن این که چطور این کار را به درستی انجام دهم، عرق و اشک زیادی ریختم. اگر شما تازه این کار را شروع کرده اید، یا با مشتریان جدید، یا با کودک خودتان، قبل از صرف هزینه‌های زیاد این مطلب لنزک را مطالعه نمایید.

من فکر می‌کردم که برای گرفتن زیباترین پرتره‌های نوزاد به تعداد زیادی کلاه، تل سر، پتو، و سبد نیاز دارم. پس از آن، به رنگ‌هایی نیاز داشتم که برای پسر‌ها مناسب باشند، و رنگ‌هایی که برای دختر‌ها مناسب باشند. من تختخواب‌های نوزاد کوچک، و حروف چوبی بزرگ که مطابق با حرف اول اسم نوزاد بودند خریدم. خانه من آنقدر با لوازم عکاسی به هم ریخته بود که ما نمی‌توانستیم از میهمانان خود در اتاق مهمان پذیرایی کنیم، و حتی به این قدر وسایل نیز کفایت نکردم…

من یک کفپوش کاغذی طرح چوب داشتم که آن را روی جعبه‌ای بزرگ پهن می‌کردم و روی فرش می‌گذاشتم. من بخاری و دو پایه برای پس زمینه داشتم، و تعداد زیادی پتو و پرده تهیه کرده بودم. هر بار که من یک مقاله در مورد یک عکاس و این که از چه لوازمی برای گرفتن «یک» عکس خاص استفاده کرده است می‌خواندم، آن موارد را برای خودم می‌خریدم. آن‌ها اشاره می‌کردند که از پتو‌های نرم و سبک پیچیده شده زیر سر بچه استفاده می‌کردند؟ فورا به سایت آمازون می‌رفتم، من باید چند تا از آن‌ها برای خودم می‌خریدم. من چه موقع راضی می‌شدم؟ من دلم می‌خواست برای لنز، و کلاس‌های عکاسی پول خرج کنم، اما کاملا مطمئن بودم که خرید یک ابزار دیگر شگفت انگیزترین پرتره کودک را ایجاد خواهد کرد، بنابراین اینجا بود که همه پول من به باد رفت.

سال گذشته من یک مقاله عکاسی به نام «کمتر بیشتر است - Less is more» خواندم. آن مقاله چشم‌های مرا باز کرد؛ و به من فهماند که هنر کودک است، نه لوازم عکاسی. لوازم احتمالا برای عکس شما تاریخ تعیین می‌کنند (تا به حال عکس‌هایی را که سیاه و سفید هستند جز یک رز قرمز که رنگی است دیده اید؟). اما یک کودک، مقابل یک پس زمینه ساده، تنها با ساده‌ترین لوازم جانبی، به خاطر همان کودک خیره کننده خواهد بود. به همین دلیل است که من اینجا هستم تا به شما بگویم، پول خود را هدر ندهید، به خصوص اگر تازه کار هستید. شما می‌توانید تنها با لوازم بسیار اولیه و پایه عکس‌های فوق العاده‌ای از نوزادان بگیرید، و این کار بسیار ساده‌تر از تلاش برای جا دادن او در سبد است، در حالی که سعی دارید او را خواب نگه دارید!

اول از همه، شما به چیزی نیاز دارید تا کودک را روی آن قرار دهید. اگر بر روی ژست دادن به کودک کار می‌کنید (بر خلاف عکاسی سبک زندگی که نیازی به ژست گیری ندارد)، شما به چیزی نیاز دارید که کمی نرم و قابل اتعطاف باشد. بسیاری از عکاسان حرفه‌ای صندلی‌های کیسه‌ای گران قیمت می‌خرند، اما شما به آن نیازی ندارید. من در واقع از یک صندلی چرمی (قد کوتاه) که در خانه داشتیم استفاده می‌کنم، و وقتی جلسات عکاسی در خانه مشتریان دارم آن را با خودم می‌برم.

البته، هفته پیش برای یک جلسه عکاسی نوزاد فراموش کردم آن را در ماشینم بگذارم. وقتی رسیدم تازه متوجه شدم که آن را با خود نیاورده ام. آن‌ها خودشان چنین چیزی نداشتند، بنابراین من به جای آن دو بالشتک بزرگ را از کف مبل‌های آن‌ها بیرون کشیدم و آن‌ها را روی هم گذاشتم. هم برای بالشتک و هم صندلی چرمی من چند پتو را به صورت لایه لایه بر روی هر یک از آن‌ها قرار می‌دهم. در بین پتو‌ها چند لایه ورقه ضد آب که از بچه خودم باقی مانده، و یک تشک گرم کن قرار می‌دهم. لایه‌های متعدد پتو‌ها آن را نرم و قابل انعطاف می‌کنند، و چند لایه بالایی، پس زمینه‌های مختلفی هستند که من برای عکاسی از نوزادان از آن‌ها استفاده می‌کنم، بنابراین برای داشتن پس زمینه‌های مختلف، تنها لایه‌ها را یکی یکی برمیدارم (شکل زیر را ببینید).

من تنها با رنگ‌های سیاه، سفید، و کرم عکس می‌گیرم. من اغلب از پتو‌های رنگی دوری کرده ام، اما این انتخاب من بوده و شما می‌توانید به سلیقه خود عمل کنید. من رنگ‌های خنثی را توصیه می‌کنم، چون قرمز، صورتی، و سبز روشن می‌توانند باعث ایجاد ته رنگ بر روی پوست نوزاد شوند.

پتو‌های روی هم قرار گرفته به کودک کمک می‌کنند تا کمی در آن‌ها فرو برود، و من تعدادی حوله حمام سفید نیز از Costco خریدم، که با خودم می‌آورم تا آن‌ها را بپیچانم و بین پتو‌ها و نوزاد جا دهم تا او را دقیقا آنطور که می‌خواهم تکیه و قوس بدهم. یک بالش بادی در زیر پتو ممکن است راه خوبی برای به دست آوردن برخی از ژست‌هایی که می‌خواهید باشد، و من متوجه شده ام که اگر نمی‌توانید از بالش بادی استفاده کنید، گزینه خوب دیگر یک بالش گردنی مثل آن‌هایی که در هواپیما استفاده می‌کنید است. من در واقع این گزینه را به بالشت بادی ترجیح می‌دهم، چون کوچک بوده و برای بدن یک نوزاد کاملا اندازه است، بنابراین به تکیه دادن کودک در محل مورد نظر کمک می‌کند (مثلا حالتی که او را روی شکم بخوابانید و دست‌ها و سرش روی بالش قرار بگیرند).

من یک ظاهر پیوسته و یکپارچه را برای پس زمینه ام دوست دارم، بنابراین از همان شیء زیر کودک استفاده می‌کنم و آن را بالا می‌کشم تا پس زمینه پشت نوزاد را ایجاد کنم. من یک پایه دارم که با هدف نگه داشتن پس زمینه‌ها آن را خریدم (یا می‌توانید خودتان یکی بسازید)، اما شما به آن نیازی ندارید. اگر چند گیره محکم خریداری کنید، می‌توانید پرده یا پتو را به هر چیزی بالای سر نوزاد وصل کنید. من از پشت تخت، پشتی صندلی، نردبان، میز، و ... استفاده کرده ام، فقط به دور و بر خود نگاه کنید تا ببینید چه چیزی بهتر جواب می‌دهد. وقتی من در خانه یک مشتری هستم، وسایل سرتاسر خانه را به دنبال خودم می‌کشم تا در طول جلسه عکاسی از آن‌ها استفاده کنم. البته همیشه آن‌ها را سر جایشان برمی گردانم، و هیچ کس تا به حال با این کار مشکلی نداشته است.

من در یکی از پاراگراف‌های بالا به عکاسی سبک زندگی (lifestyle photography) اشاره کردم. این ژانر عکاسی دارد حتی محبوب‌تر از قبل می‌شود. اساسا، این نوع عکاسی، گرفتن عکس‌های بدون ژست گیری بیش از حد از خانواده است. البته شما صحنه را تنظیم خواهید کرد. ممکن است چند مورد از اثاثیه اطراف را جا به جا کنید، یک پتو روی زمین بیندازید، و به اعضای خانواده بگویید کجا بنشینند یا بایستند. اما از این‌ها گذشته، شما به نوعی به آن‌ها اجازه می‌دهید خودشان کارهایشان را انجام دهند و تعبیری دیگر خودشان باشند. اینجور عکس‌ها طبیعی، واقع گرایانه، و دوست داشتنی هستند. اما من فکر می‌کنم وقتی ما در مورد عکس‌های نوزاد صحبت می‌کنیم، سبک زندگی به تنهایی کافی نیست. البته آن‌ها آسان‌تر هستند، و تقریبا به هیچ گونه لوازم اضافه‌ای نیاز ندارند، اما اکثر مردم حداقل دو یا سه عکس ژست گرفته از نوزاد خود می‌خواهند.

اکنون به سراغ لوازم جانبی می‌رویم. باز هم، نیازی نیست که کلی پول صرف این وسایل کنید، و باور کنید، وقتی شروع به خرید می‌کنید خیلی راحت می‌توانید یک صورت حساب سنگین بتراشید. پس زمینه مورد علاقه من یک پارچه کشباف نرم است که وقتی بر روی پتو‌های من صاف می‌شود، هیچ چین و چروکی ندارد (من عاشق ظاهر یکپارچه ام). یک قطعه اضافی کوچک‌تر از همان پارچه هم خریدم تا بچه‌ها را در آن بپیچم. اما اگر اصلا نمی‌خواهید چیزی بخرید، به اطراف خود نگاه کنید - احتمالا چند روسری، شال، یا پتوی قنداق بچه کوچک دارید که می‌توانید از آن استفاده کنید. من زیاد طرفدار تل‌های بزرگ نیستم، بلکه نوار‌های باریک را دوست دارم. شما می‌توانید یکی از این دو تا را بخرید، یا خودتان با چند روبان و مهره زیبا یکی درست کنید.

من شرط می‌بندم هنگامی که شروع به نگاه کردن به اطراف به چیز‌هایی که در حال حاضر دارید می‌کنید، می‌توانید گزینه‌های مختلف زیادی را برای پس زمینه و پوشش دور بچه پیدا کنید. برای تنوع بخشیدن می‌توانید چند روسری، روبان سر، یا تکه‌های کوچک پارچه را از پارچه فروشی‌ها بخرید که به پول زیادی نیاز ندارند، اما تنوع مورد نیاز را به عکس‌های شما می‌بخشند.

موفق باشید، و به یاد داشته باشید این نوزاد است که شما سعی دارید از آن عکس بگیرید، نه لوازم عکاسی. آن مژه‌های بلند، آن انگشتان کوچک، و آن لب‌های غنچه شده بی نقص را فراموش نکنید.