سن مناسب مهدکودک؛ بهترین سن مهدکودک چه موقعی است؟

در روند رشد و تکامل کودک پس از قطع بندناف دوره‌ای از استقلال نسبی آغاز می‌شود که کودک با اینکه بیشتر در آغوش والدین است، هر روز به سمت ایجاد استقلال بیشتر پیش می‌رود.

به کودکان باید کمک کرد که این روند را طی کنند و درنهایت خودشان بتوانند بالغانی باکفایت شوند. مهدکودک مکان مناسبی برای ایجاد این فضا است و رفتار والدین از بدو تولد کودک می‌تواند در شکل گیری خاطره خوش از اولین مراحل استقلال کودک موثر باشد. برای اینکه کودک آماده رفتن به مهدکودک باشد نیاز است که از قبل به او برای شکل گیری استقلال نسبی اش کمک نمود.

از جمله اینکه بتواند خودش به تنهایی به خواب برود، خودش غذای اش را بخورد و در نتیجه عملکرد مستقل خود را تا حدود ۳ سالگی کسب کرده باشد. کودکان به خصوص کودکان بالای ۳ سال از مهدکودکی که در آنجا بتوانند خوشحال باشند و تعامل با دیگران را یاد بگیرند، سود می‌برند.

به‌تعویق‌انداختن زمان ورود کودک به مهد تصمیمی است که این روز‌ها به‌تدریج از آن استقبال می‌شود؛ اما دکتر کاترین گارفورث (Dr. Kathryn Garforth)، متخصص و مشاور درزمینه تحصیلی، معتقد است این کار برای همه بچه‌ها تصمیم درستی نیست. دکتر گارفورث دوره‌های ارزیابی آمادگی مهد کودک را به‌صورت خصوصی برگزار می‌کند. او می‌گوید: «اولین سؤالی که به والدین پیشنهاد می‌دهم از خودشان بپرسند این است که "اگر کودکم به مهد نرود، مشغول چه کاری خواهد شد؟ اگر کودک نیاز‌های جانبی‌ای دارد که بهتر است خارج از فضای مدرسه به آن‌ها پاسخ داده شود، برای فرستادن او به مهد زیاد عجله نکنید. اگر قرار است کودک کار‌هایی که قبلا انجام می‌داده است، بدون حمایت اضافی، ادامه دهد تا برای رفتن به مهد آماده شود، احتمالا به‌تأخیرانداختن شروع مهد گزینه مناسبی نخواهد بود.»

مقصود از نیاز‌های جانبی‌ای که از آن صحبت شد علم‌آموزی، مثل مهارت کودک در خواندن یا شمردن اعداد، نیست. این مهارت‌ها بیشتر به سطح خاصی از خودکفایی مربوط می‌شود. گارفورث می‌گوید: «زمانی که بچه‌ها وارد مهد کودک می‌شوند، باید بتوانند فعالیت‌های خودمراقبتی مثل غذاخوردن، دست‌شویی‌رفتن و پوشیدن کفش و لباس را به‌صورت مستقل انجام دهند. این مهارت‌ها باید از سنین ابتدایی تمرین شوند. لباس مناسب برای مدرسه انتخاب کنید تا آن‌ها به‌راحتی بتوانند به دست‌شویی بروند و کت یا کاپشن‌شان را خودشان بپوشند.»

مهارت‌های دست‌شویی‌رفتن (حتی اگر بچه‌ها لزوما به‌خوبی خودشان را تمیز نمی‌کنند) ازجمله معیار‌های بدیهی تکامل بچه‌ها برای رفتن به مهد است. پوشیدن لباس مناسب برای کودکی که هنوز درگیر بستن بند کفش یا بالاکشیدن زیپ لباسش است بسیار ضروری است: یک معلم مهد کودک نمی‌تواند ۲۲ بچه را برای زنگ تفریح آماده کند؛ پس بهترین نوع لباس و کفش، ساده‌ترین آنهاست.

بچه‌ها برای رفتن به مهد به‌غیراز داشتن مهارت‌های حرکتی لازم (Motor skills)، به مهارت‌های اجتماعی نیز نیاز دارند. بنا بر نظر گارفورث، «ازنظر احساسی، بچه‌ها باید بتوانند از والدین‌شان فاصله بگیرند، چگونگی انجام کار‌ها با رعایت نوبت یا به‌صورت مشترک را درک کنند و با هم‌سالان‌شان بازی کنند». ممکن است، هم والدین و هم بچه‌ها، با جداشدن از یکدیگر مشکل داشته باشند، اما این مهارت‌ها باید پیش از شروع مهد پرورش یابد. به‌گفته گارفورث، «والدین می‌توانند به بچه‌ها اجازه دهند که با بچه‌های دیگر بازی کنند و بدین‌سان از این توانایی‌ها حمایت کنند. ثبت‌نام بچه‌ها و بردن‌شان به مراکزی که برنامه‌های گروهی برپا می‌کنند و یا تنهاگذاشتن آن‌ها با افراد خانواده و دوستان قابل‌اعتماد، در مدتی مشخص، مفید خواهد بود».

تشخیص میزان اجتماعی‌بودن بچه‌ها می‌تواند کاری دشوار باشد. والدین باید نظاره‌گر رفتار کودک‌شان با دیگر هم‌سالان آن‌ها و پیروی از دستور‌های خارج از خانه (مثلا در کتابخانه یا خانه دوست‌شان) باشند. بچه‌ها نیز باید توانایی دفاع از خودشان را داشته باشند، زیرا کودکی که نتواند کمک بخواهد، زمان‌های سختی پیش رو خواهد داشت.

شاید کودک در پارک، حین بازی با دوستان یا در خانه رفتار مناسبی داشته باشد، اما هنوز ازنظر احساسی برای تغییر بزرگی مثل رفتن به مهد کودک آماده نباشد. گارفورث می‌گوید: «حتی پس از آزمون و مصاحبه، زمانی که مشخص شود کودک برای رفتن به مهد مشکلی ندارد، ممکن است او با چنین تغییری کنار نیاید». باوجوداین، اگر کودکی درمورد مدرسه و مهد اضطراب دارد، شاید به‌تعویق‌انداختن زمان مدرسه گزینه مناسبی نباشد. گارفورث توضیح می‌دهد که «اگر کودک شما دچار اضطراب است، جلوانداختن شروع مهد کودک می‌تواند آسیب بیشتری به او وارد کند. مشورت با روان‌شناس متخصص در حوزه اضطراب‌ می‌تواند استراتژی‌های مناسبی در اختیار شما قرار دهد که فرزندتان را برای رفتن به مدرسه آماده کنید».

طبق تحقیقات انجام‌شده، درحدود ۴ تا ۶ درصد از بچه‌ها دیرتر از دیگران به مهد کودک می‌روند. بسیاری از والدین که تصمیم دارند زمان شروع مهد بچه‌ها را به تعویق بیندازند می‌خواهند مطمئن شوند که بچه‌ها ازنظر احساسی آمادگی شروع مدرسه را دارند. عده‌ای دیگر نمی‌خواهند بچه‌های‌شان در نسبت با دیگر هم‌کلاسی‌ها بزرگ‌تر یا کوچک‌تر باشند. اما نکته مهم در تعیین بهترین سن مهد کودک برای بچه‌ها چیست؟

بی‌شک، نتیجه قطعی در این زمینه وجود ندارد. درحقیقت، مدارکی که درباره بهترین سن شروع مهد کودک و شروع رسمی مدرسه وجود دارد اغلب با یکدیگر در تناقض‌اند.

برای شروع باید گفت: مدارک بسیار زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد به‌تعویق‌انداختن شروع مهد برای بچه‌ها مفید است. در این باره تحقیقی با نظارت محققان دانشگاه استنفورد درمورد بیش از ۹۰هزار خانواده در دانمارک انجام شد. در این تحقیق، مشخص شد که به‌تعویق‌انداختن یک‌سالۀ شروع مهد باعث می‌شود که بی‌توجهی و بیش‌فعالی در میان کودکان به‌شکلی قابل‌توجه کاهش یابد و اثر آن تا ۱۱سالگی باقی بماند. در تحقیقی مشابه روی بچه‌های مهد کودکی آمریکایی، مشخص شد بچه‌هایی که دیرتر به مهد کودک رفته‌اند توانایی‌های احساسی و رشد اجتماعی بیشتری داشته‌اند. بااین‌حال، اثر این مزایا تا سال‌های دوره اول و دوم متوسطه در مدرسه بیشتر دوام نداشته است.

محققان کانادایی نیز دریافته‌اند که شروع مهد با یک سال تأخیر، امکان مردودشدن در کلاس سوم را در میان آن دانش‌آموزان کاهش داده و نمره‌های ریاضی و خواندن در بین کلاس دهمی‌ها افزایش چشمگیری داشته است.

در تحقیق کوچک‌تری روی ۵۵ دانش‌آموز پسر، مشخص شد دانش‌آموزانی که با تأخیر به مهد رفته‌اند، در مقایسه با گروه دیگر، سطح بالاتری از رضایت از زندگی در سال‌های بزرگ‌سالی (مقطع ششم تا دوازدهم) داشته‌اند. اما تحقیقات مفصلی نیز وجود دارد که مفیدبودن شروع مهد در سنین پایین را نشان می‌دهد.

همچنین، در تحقیقی که روی ۱۵هزار جوان در سال ۲۰۰۶ انجام و منتشر شد این نتیجه به دست آمد: بچه‌هایی که دیرتر به مهد کودک رفته‌اند در امتحان‌های مقطع دهم عملکرد ضعیف‌تری داشته‌اند و احتمال ترک‌کردن مدرسه در این دانش‌آموزان ۲برابر بیش از دیگران بوده و احتمال فارغ‌التحصیل‌شدن از کالج نیز در آن‌ها پایین‌تر بوده است.

در سال ۲۰۰۸، متخصصان دانشگاه میشیگان تحقیقی منتشر کردند که نشان می‌داد دانش‌آموزانی که دیرتر به مهد رفته‌اند احتمال ترک مدرسه، گرفتن نمره‌های پایین و پایین‌بودن نتایج تست هوش آن‌ها در بزرگ‌سالی بیشتر بوده است. مطالعۀ طولی (longitudinal study) قدیمی‌تری نیز از مشکلات رفتاری ۹۰۰۰ دانش‌آموزی حکایت داشت که دیرتر به مهد رفته بودند.

مشخص است که نتایج تحقیقات جواب روشنی درباره بهترین سن مهد کودک پیشنهاد نمی‌دهند. پس والدین چطور می‌توانند تصمیم آگاهانه‌ای در این زمینه بگیرند؟ آیا به‌تعویق‌انداختن زمان شروع مهد ایده خوبی است؟

ممکن است جنب‌وجوش‌های زیاد برخی از بچه‌ها سر کلاس، برای بچه‌هایی که زودتر به مهد رفته‌اند، نتایج ناخواسته‌ای در پی داشته باشد. طبق تحقیقی که سال ۲۰۱۸ در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شد، احتمال تشخیص اختلال کم‌توجهی - بیش‌فعالی (ADHD) در بچه‌هایی که یک ماه پیش از بازگشایی مهد‌ها به ۵سالگی رسیده‌اند، بیشتر است. تیموتی لیتون (Timothy Layton)، دستیار پروفسور مرکز سلامتی مدرسه پزشکی هاروارد و یکی از پژوهشگران مقاله «هفته تعلیم و تربیت»، می‌گوید: «ما به این نتیجه رسیده‌ایم که در سال‌های ابتدایی مدرسه، در بسیاری از بچه‌هایی که نسبت به هم‌کلاسی‌های‌شان کوچک‌ترند، اختلال ADHD تشخیص داده می‌شود و تحت درمان قرار می‌گیرند».

چرا بهتر است ثبت‌نام در مهد کودک را یک سال به تعویق بیندازید؟

اگر شروع مهد کودک را به تعویق بیندازید، احتمال دارد کودک برای نشستن سر کلاس مشتاق‌تر باشد. اینکه کودک ۵ساله شما در کلاس سر جای خودش بنشیند و برنامه‌هایی را که برایش تعیین شده انجام دهد یا نه، کاملا به سن او بستگی دارد؛ زیرا بچه‌های کوچک‌تر معمولا در انجام‌دادن این کارها کمی سرسختانه‌تر رفتار می‌کنند. تحقیقات نشان می‌دهد که گاهی دلیل وجود مشکلات رفتاری کودکان، به‌اشتباه، کم‌بودن سن آنها نسبت به دیگر هم‌کلاسی‌ها تشخیص داده می‌شود. در این باره تحقیقی در دانشگاه استنفورد صورت گرفته است. با استناد به این تحقیق، سطح بی‌توجهی و بیش‌فعالی در بچه‌هایی که با یک سال تأخیر به مهد می‌روند، به میزان قابل‌توجهی پایین‌تر است و این نتایج حتی تا ۱۱سالگی آنها نیز ادامه دارد.

۱. احتمال تشخیص اشتباه ADHD در کودکانی که زودتر به مهد می‌روند

ممکن است جنب‌وجوش‌های زیاد برخی از بچه‌ها سر کلاس، برای بچه‌هایی که زودتر به مهد رفته‌اند، نتایج ناخواسته‌ای در پی داشته باشد. طبق تحقیقی که سال ۲۰۱۸ در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شد، احتمال تشخیص اختلال کم‌توجهی - بیش‌فعالی (ADHD) در بچه‌هایی که یک ماه پیش از بازگشایی مهدها به ۵سالگی رسیده‌اند، بیشتر است. تیموتی لیتون (Timothy Layton)، دستیار پروفسور مرکز سلامتی مدرسه پزشکی هاروارد و یکی از پژوهشگران مقاله‌ «هفته تعلیم و تربیت»، می‌گوید: «ما به این نتیجه رسیده‌ایم که در سال‌های ابتدایی مدرسه، در بسیاری از بچه‌هایی که نسبت به هم‌کلاسی‌های‌شان کوچک‌ترند، اختلال ADHD تشخیص داده می‌شود و تحت درمان قرار می‌گیرند».

ممکن است کودکی که نسبت به هم‌کلاسی‌هایش بزرگ‌تر باشد، قدش هم بلندتر باشد (یا برعکس). این موضوع به خصوص در دوره اول و دوم متوسطه اهمیت خاصی دارد.

شاید هنوز به دوران نوجوانی فرزندتان فکر نمی‌کنید، اما فراموش نکنید: کودکی که از دیگر بچه‌ها در مهد بزرگ‌تر است در دوران اول و دوم متوسطه تحصیلی هم بزرگ‌تر از بقیه خواهد بود و این موضوع کم‌اهمیت نیست، به‌خصوص در دوران بلوغ بچه‌ها.

باوجود تمام این اطلاعات، احتمالا هنوز نمی‌دانید باید چه تصمیمی بگیرید: پاسخ درست کدام است؟ جواب: هر دو. همه‌چیز کاملا به خود کودک بستگی دارد.

دینا لاپن (Deanna Lapen)، روان‌شناس مدرسه و معلم پیشین مهد کودک می‌گوید: «تا جایی که ممکن است بچه‌ها باید با هم‌سن‌وسال‌های درحال‌رشد خودشان باشند؛ زیرا مهد کودک فقط روی مهارت‌های علمی کار نمی‌کند، بلکه رشد اجتماعی بچه‌ها را نیز در بر می‌گیرد. باتوجه‌به این موضوع، هر کودک منحصربه‌فرد است. والدین باید با شناختی که از کودک دارند و با کمک مشاور، بهترین سن مهد کودک را برای او تعیین کنند.»

به‌گفته لاپن، والدین باید با معلم پیش‌دبستانی کودک‌شان (در صورت وجود) صحبت کنند و برنامه‌های آموزشی مهد کودکی را که قرار است فرزندشان در آن ثبت‌نام شود در نظر بگیرند و سؤال‌شان این باشد که «آیا کلاس آینده مهد کودک جایی است که کودک ازنظر علمی و اجتماعی پیشرفت کند؟» اگر پاسخ به این سؤال مثبت است، شروع مدرسه را به تأخیر نیندازید.