کشف سیاره‌ای سرگردان در کهکشان راه شیری
محققان می‌گویند سیاره‌ای که اخیرا شناسایی شده، کوچک‌ترین سیاره سرگردانی است که تاکنون کشف شده است. مدلسازی‌ها نشان می‌دهند که جرم این سیاره می‌تواند چیزی بین جرم زمین یا مریخ باشد.
کد خبر :
۸۶۴۸۴
بازدید :
۹۴۳۹
ستاره‌شناسان یک سیاره سرگردان شناور در کهکشان ما یافته‌اند که هیچ ستاره میزبانی ندارد. این سیاره شناور آزاد، کمی از زمین کوچک‌تر است و از این رو، کوچک‌ترین سیاره از این نوع به شمار می‌رود که تاکنون یافته شده است.
اما این سیاره سرگردان می‌تواند یکی از بی‌شمار سیاره سرگردان دیگر در کهکشان راه شیری باشد و دانشمندان می‌گویند که تعداد آن‌ها حتی ممکن است از تعداد ستارگان کهکشان ما نیز بیشتر باشد.
رصد چنین سیاراتی با استفاده از راهکار‌های سنتی غیرممکن است. از آن جایی که این سیارات به دور هیچ ستاره میزبانی نمی‌چرخند، شناسایی آن‌ها از طریق روش اندازه‌گیری گذر (شناسایی تیرگی در نور ستاره در زمان گذر سیاره از مقابل ستاره میزبان) ممکن نیست و همچنین این سیارات از خود تابشی نیز بیرون نمی‌دهند.
رصد چنین سیاراتی با استفاده از راهکار‌های سنتی غیرممکن است. از آن جایی که این سیارات به دور هیچ ستاره میزبانی نمی‌چرخند، شناسایی آن‌ها از طریق روش اندازه‌گیری گذر (شناسایی تیرگی در نور ستاره در زمان گذر سیاره از مقابل ستاره میزبان) ممکن نیست و همچنین این سیارات از خود تابشی نیز بیرون نمی‌دهند.
درعوض، دانشمندان برای شناسایی چنین سیاراتی از پدیده ریزهمگرایی گرانشی بهره می‌گیرند، به شکلی که سیاره سرگردان با خم کردن نور ستاره‌های دوردست، جای خود را آشکار می‌کند. در نتیجه این پدیده، چیزی شبیه به تاثیر یک عدسی غول‌آسا بر سر راه منبع از ستارگان پس‌زمینه، وجود یک شیء عظیم را در میانه راه آشکار می‌کند.
اما روش ریزهمگرایی گرانشی فقط زمانی ممکن است که تلسکوپ یک ستاره‌شناس، تقریبا به صورت کامل به سوی شیء مشاهده شده و منبع ستاره‌ای تنظیم شده باشد. وقوع چنین چیزی نادر است. اگر ستاره‌شناسان ستارگان را یک به یک بررسی کنند، بخت آن‌ها برای بهره‌گیری از چنین راهکاری فقط یکی در هر یک میلیون سال خواهد بود.
پرژِمِک مروس پژوهشگر دوره پستداک در موسسه فناوری کالیفرنیا و نویسنده اصلی مقاله‌ای که در «آستروفیزیکال ژورنال لترز» منتشر شده است می‌گوید: «شانس مشاهده پدیده ریزهمگرایی بسیار کم است، زیرا سه چیز، یعنی منبع، عدسی و مشاهده‌گر باید در موقعیت و راستای تقریبا مناسبی تنظیم شده باشند.»
دانشمندان داده‌های گردآوری شده از بررسی ریزهمگرانشی در برآمدگی مرکز کهکشان راه شیری را که بخش مرکزی کهکشان را تشکیل می‌دهند بررسی کرده‌اند. آن‌ها برای جمع‌آوری داده‌ها از تلسکوپ ۱.۳ متری ورشو در رصدخانه لاس کامپاناس در شیلی استفاده کرده‌اند.
محققان می‌گویند سیاره‌ای که اخیرا شناسایی شده، کوچک‌ترین سیاره سرگردانی است که تاکنون کشف شده است. مدلسازی‌ها نشان می‌دهند که جرم این سیاره می‌تواند چیزی بین جرم زمین یا مریخ باشد.
اما روش ریزهمگرایی گرانشی فقط زمانی ممکن است که تلسکوپ یک ستاره‌شناس، تقریبا به صورت کامل به سوی شیء مشاهده شده و منبع ستاره‌ای تنظیم شده باشد. وقوع چنین چیزی نادر است. اگر ستاره‌شناسان ستارگان را یک به یک بررسی کنند، بخت آن‌ها برای بهره‌گیری از چنین راهکاری فقط یکی در هر یک میلیون سال خواهد بود.
پرژِمِک مروس پژوهشگر دوره پستداک در موسسه فناوری کالیفرنیا و نویسنده اصلی مقاله‌ای که در «آستروفیزیکال ژورنال لترز» منتشر شده است می‌گوید: «شانس مشاهده پدیده ریزهمگرایی بسیار کم است، زیرا سه چیز، یعنی منبع، عدسی و مشاهده‌گر باید در موقعیت و راستای تقریبا مناسبی تنظیم شده باشند.»
دانشمندان داده‌های گردآوری شده از بررسی ریزهمگرانشی در برآمدگی مرکز کهکشان راه شیری را که بخش مرکزی کهکشان را تشکیل می‌دهند بررسی کرده‌اند. آن‌ها برای جمع‌آوری داده‌ها از تلسکوپ ۱.۳ متری ورشو در رصدخانه لاس کامپاناس در شیلی استفاده کرده‌اند.
محققان می‌گویند سیاره‌ای که اخیرا شناسایی شده، کوچک‌ترین سیاره سرگردانی است که تاکنون کشف شده است. مدلسازی‌ها نشان می‌دهند که جرم این سیاره می‌تواند چیزی بین جرم زمین یا مریخ باشد.
رادوسلاو پولسکی از رصدخانه نجومی دانشگاه ورشو که نویسنده همکار این پژوهش بوده است می‌گوید: «زمانی که ما این پدیده را مشاهده کردیم مشخص بود که این پدیده از یک شیء بسیار کوچک ناشی شده است. ما می‌توانیم این دیدگاه را که سیارات موجود در فاصله هشت واحد نجومی، ستاره میزبان دارند رد کنیم.»
ستاره‌شناسان بر این باورند که سیارات شناور آزاد ممکن است در جریان چرخش صفحه‌های گاز‌های چگال و گرد و غبار پیرامون ستارگان شکل گرفته باشند و پس از برهم‌کنش‌های گرانشی با سایر اجرام، از سامانه سیاره‌ای مادر خود به بیرون پرتاب شده باشند.
ستاره‌شناسان بر این باورند که سیارات شناور آزاد ممکن است در جریان چرخش صفحه‌های گاز‌های چگال و گرد و غبار پیرامون ستارگان شکل گرفته باشند و پس از برهم‌کنش‌های گرانشی با سایر اجرام، از سامانه سیاره‌ای مادر خود به بیرون پرتاب شده باشند.
آن‌ها می‌گویند مطالعه این اجرام می‌تواند به ستاره‌شناسان این امکان را بدهد که درباره گذشته آشوبناک سامانه‌های سیاره‌ای مانند منظومه شمسی بیشتر بدانند. مقاله‌ای که این یافته را بررسی کرده با عنوان سیاره سرگردان با جرم زمین، نامزد کوتاه‌ترین زمان شناسایی پدیده ریزهمگرایی، امروز در آستروفیزیکال ژورنال لترز منتشر شده است.
منبع: ایندیپندنت
۰
