(تصاویر) بیوگرافی، عکس های شخصی و زندگی خصوصی امیر آقایی
امیر آقایی بازیگر، نویسنده، عکاس و نقاش متولد ۱۰ مرداد ۱۳۴۹ در شهر ارومیه است. وی با بازی در سریال ارتفاع پست وارد سینما گردید. امیر آقایی تاکنون ازدواج نکرده و یک خواهر به نام نرمین آقایی دارد.
امیر آقایی بازیگر خوش صدای کشورمان متولد ۱۰ مرداد ماه ۱۳۴۹ در شهر ارومیه است. امیر آقایی از جمله بازیگرانی است که به فعالیت‌هایی همچون عکاسی، نقاشی و نویسندگی نیز مشهور است. صفحه شخصی وی در اینستاگرام که پر از عکس‌های هنری است گویای این مطلب است.
با بازی در فیلم ارتفاع پست وارد سینما شد و بازی درخشان او در سریال پرطرفدار آن روز‌های تلویزیون “اولین شب آرامش” نام امیر آقایی را بر سر زبان‌ها انداخت. سال ۱۳۸۶ به همراه نیکی کریمی در فیلم زن دوم نقشی بسیار متفاوت را ایفا کرد.
نویسندگی و عکاسی
امیر آقایی مجموعه هایکو با نام بید‌ها در باد سروده‌است که در سال ۱۳۸۹ توسط انتشارات حوض نقره منتشر شده‌است. از وی کتاب دیگری به نام دختر ماه هفتم توسط انتشارات دارینوش و در سال ۱۳۸۰ منتشر شده است. امیر آقایی نویسندگی فیلم‌نامهٔ فیلم «آرمان شهر» را در کارنامه خود دارد. این فیلم به کارگردانی حسن ناظر در سال۱٣٩٣جلوی دوربین رفت.
ازدواج امیر آقایی
انصراف از فیلم سیاسی پایان نامه
همکاری با وحید جلیلوند
فعالیت در زمینه مد
کارنامه هنری امیر آقایی
سریال‌های تلویزیونی
- نوار زرد (۱۳۹۶)
- چرخ فلک (۱۳۹۵) – یک ایپزود
- آسمان من (۱۳۹۳)
- یادآوری (۱۳۹۲)
- سرزمین کهن (۱۳۹۲)
- قلب یخی (فصل سوم) (۱۳۹۱) – شبکه خانگی
- ارمغان تاریکی (۱۳۸۹)
- بی گناهان (۱۳۸۷)
- اولین شب آرامش (۱۳۸۴)
- خاک سرخ (۱۳۸۱)
فیلم‌های سینمایی
- نبودنت (1401)
- چهار دیوار (1401)
- بی مادر (1400)
- خط نجات (1400)
- شبگرد (1400)
- خائن کشی (1400)
- شب، داخلی، دیوار (1399)
- شنای پروانه (1398)
- سم پاشی (1398)
- گواهی امضا (1398)
- دیدن این فیلم جرم است (1397)
- مردی بدون سایه (1397)
- روسی (1396)
- بدون تاریخ بدون امضا (۱۳۹۵)
- بادیگارد (۱۳۹۴)
- پری دریایی (۱۳۹۴)
- شیفت شب (۱۳۹۳)
- چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت (۱۳۹۳)
- ۳۶۰ درجه (۱۳۹۳)
- کوچه بی نام (۱۳۹۳)
- هیس! دختر‌ها فریاد نمی‌زنند (۱۳۹۲)
- زندگی خصوصی (۱۳۹۰)
- سعادت آباد (۱۳۸۹)
- مرگ کسب و کار من است (۱۳۸۹)
- ما همه گناهکاریم (۱۳۸۹)
- دوزخ، برزخ، بهشت (۱۳۸۷)
- کیمیا و خاک (۱۳۸۷)
- نیلوفر (۱۳۸۷)
- آخرین نقش (۱۳۸۶)
- زن دوم (۱۳۸۶)
- روز برمی آید (۱۳۸۵)
- راه طی شده (۱۳۸۴)
- ارتفاع پست (۱۳۸۰)
نمایش خانگی
- گناه فرشته (1402)
- خون سرد (1401)
- آقازاده (1399)
- رقص روی شیشه (1397)
- عالیجناب (1396)
- قلب یخی (1391)
جوایز
- برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر / شنای پروانه
- کاندیدای جایزه بهترین بازیگر مرد سینما در جشن حافظ برای فیلم شنای پروانه
- کاندیدای سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر / بدون تاریخ، بدون امضاء
- کاندیدای تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول مرد بیستمین جشن سینمای ایران / بدون تاریخ، بدون امضاء
- کاندیدای جایزه بهترین بازیگر مرد سینما در جشن حافظ برای فیلم چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت
- برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد دورهٔ پنجم انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران / سعادت‌آباد
- کاندیدای دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد بیست و نهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر / مرگ کسب‌وکار من است
- کاندیدای تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد دوازدهمین جشن سینمای ایران / زن دوم
- کاندیدای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برلی فیلم شنای پروانه در چهاردهمین جشن بزرگ منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران[۱۴]
- برنده جایزه بهترین بازیگر مرد درام در جشن حافظ برای سریال آقازاده
مصاحبه با امیر آقایی
فعالیت‌های خود را از چه سالی شروع کردید؟
از سال ۱۳۷۴ کار بازیگری را بصورت جدی و حرفه‌ای شروع کردم سال‌ها بود که علاقمند به کار تئاتر بودم و بر اثر یک اتفاق بالاخره وارد این عرصه شدم به لحاظ تحصیلات هم قصد داشتم در زمینه کارگردانی فعالیت کنم، اما در نهایت بازیگر شدم.
اولین تئاتر حرفه‌ای شما چه بود؟
اولین کار من تئاتری بود به اسم “آنسوی آینه” که در خدمت گروه و استاد خوبم خانم آزیتا حاجیان بودم.
چه طور شد که از روی صحنه و تئاتر به کار تصویری و تلویزیونی دعوت شدید؟
وقتی تئاتر “سه سال و یک دوم ” که نویسنده و کارگردان آن بودم در تئاتر شهر اجرا می‌شد با آقای بهرام عظیم پور آشنا شدم در آن زمان حاتمی کیا سریال خاک سرخ را کار می‌کردند ایشان من را به آقای حاتمی کیا معرفی کرد و حدود دو ماه تمرین و تست را انجام دادیم و بالاخره بخاطر لهجه آذری که داشتم. آن کار را پذیرفتم و برای آن سریال انتخاب شدم و حدود یکسال مشغول بازی در آن سریال بودم و همیشه هم به آقای حاتمی کیا می‌گویم اگر بخاطر شما نبود هیچ وقت پایم را از تئاتر شهر بیرون نمی‌گذاشتم.
منبع: ستاره
