گنج سکّه‌های 700 ساله از «وسط خیابان» بیرون آمد

فرادید| برخی از این سکه‌ها به صورت دسته‌های استوانه‌ای کشف شده‌اند که نشان می‌دهد پیش از قرار گرفتن در یک کیسه پارچه‌ای، با دقت کنار هم چیده شده بودند. در کنار این دسته‌ها، چند سکه به‌صورت جداگانه نیز داخل کیسه بوده‌اند. سپس دهانه کیسه را محکم بسته بودند تا سکه‌ها در جای خود باقی بمانند و آن را در عمق کم یکی از خیابان‌های اصلی که بازار شهر را به یکی از دروازه‌های آن متصل می‌کرد، دفن کرده بودند.

به گزارش فرادید؛ سکه‌های براکتئات سیلزیایی تنها از یک طرف روی ورقه‌ای نازک از نقره ضرب می‌شدند، به‌طوری‌که نقش برجسته‌ای روی یک طرف ایجاد می‌کردند که همان نقش به‌صورت فرورفته در پشت سکه دیده می‌شد. این سکه‌ها دارای درصد بالایی از مس بودند، به همین دلیل اکنون سطح آن‌ها رنگ سبز زنگ‌زده‌ای دارد.

سکه‌ها در عمق کم یکی از خیابان‌های اصلی و تاریخی شهر دفن شده بودند

این سکه‌ها به‌دلیل خلوص پایین فلزات گرانبها و فرسایش‌پذیری زیاد، در زمان خودشان ارزش کمی داشتند. فرمانروایان اغلب این سکه‌ها را جمع‌آوری و با سکه‌های جدید جایگزین می‌کردند تا ارزش سکه‌هایی را که به‌سرعت افت می‌کرد احیا کنند.

مرکز تاریخی شهر اشپروتاوا اکنون در حال تجربه یک پروژه نوسازی گسترده است که شامل بازسازی زیرساخت‌های ارتباطی، ایجاد مسیرهای دوچرخه‌سواری که به ایستگاه دوچرخه منتهی می‌شود، بازسازی ساختمان شهرداری، دبیرستان، اداره پلیس و دو کلیسای تاریخی است. این فعالیت‌ها زیر نظر باستان‌شناسان انجام می‌شود، زیرا شهر قرون وسطایی اشپروتاوا در جریان جنگ جهانی دوم تقریباً به‌طور کامل ویران شد و تخمین زده می‌شود که ۹۰ درصد آن نابود شده باشد، به همین دلیل بقایای باستانی زیر خاک از اهمیت زیادی برخوردارند.

تا کنون عمده یافته‌های باستان‌شناسی مربوط به بقایای زیرزمینی خانه‌های آپارتمانی قرن نوزدهمی بوده‌اند که پس از تخریب دیوارهای قرون وسطایی ساخته شدند، اما آثار قدیمی‌تری نیز کشف شده‌اند؛ از جمله بخش‌هایی از یک پل قرن پانزدهمی، قطعاتی از دیوار شهر متعلق به اوایل قرن چهاردهم، بقایای یک برج و بخشی از یک دروازه قرون وسطایی.

آنچه به این سکه‌ها اهمیت ویژه‌ای می‌دهد، تاریخ ضرب آن‌هاست. اشپروتاوا در حدود سال ۱۰۰۰ میلادی به‌عنوان یک سکونتگاه کوچک ثبت شد و در سال ۱۲۶۰ حقوق شهری و در سال ۱۳۰۴ کامل‌ترین حقوق شهروندی را دریافت کرد. دیوارهای دفاعی این شهر توسط کنراد یکم، دوک سیلزیایی از خاندان پییاس، پس از اعطای عنوان «شهر» به اشپروتاوا ساخته شد؛ بنابراین این سکه‌ها دقیقاً در زمانی ضرب شده‌اند که شهر به شکوفایی اولیه خود رسیده بود.