جنگنده «چنگدو جی- 10 چینی» بهتر است یا «سوخو 35 اس» روسی؟
سوخو-۳۵اس، معروف به «فلاکنر-ای»، یک جنگنده سنگین نسل ۴.۵++ روسی است که با موتورهای قدرتمند AL-41F1S با قابلیت بردار رانش سه‌بعدی، رادار PESA پیشرفته، و توانایی حمل بار تسلیحاتی سنگین، به‌عنوان یکی از برترین جنگنده‌های جهان برای کسب برتری هوایی شناخته می‌شود.
فرادید| چنگدو جی-۱۰سی، یکی از قوی‌ترین جنگنده‌های چینی و سوخو-۳۵اس یکی از قوی‌ترین جنگنده‌های روسیه است که هر کدام با توجه به نیاز نیروی هوایی ایران و شرایط استفاده از آن‌ها می‌تواند گزینه‌های بسیار مناسبی برای پرواز بر فراز آسمان کشورمان در راستای ایجاد امنیت در برابر دشمن خارجی باشد.
چنگدو جی-۱۰سی (Chengdu J-10C)
به گزارش فرادید، چنگدو جی-۱۰سی، ملقب به "اژدهای قدرتمند"، به‌عنوان یک جنگنده چندمنظوره نسل ۴.۵ چینی، با رادار پیشرفته AESA، موشک‌های دوربرد PL-15، و هزینه نسبتاً پایین، گزینه‌ای جذاب برای تقویت نیروی هوایی ایران در برابر تهدیدات منطقه‌ای محسوب می‌شود. این جنگنده تک‌موتوره با مانورپذیری بالا و توانایی انجام مأموریت‌های هوا به هوا و هوا به سطح، می‌تواند به‌عنوان یک راه‌حل اقتصادی و سریع شناخته شود.
سوخو-۳۵اس (Sukhoi Su-35S)
سوخو-۳۵اس، معروف به «فلاکنر-ای»، یک جنگنده سنگین نسل ۴.۵++ روسی است که با موتورهای قدرتمند AL-41F1S با قابلیت بردار رانش سه‌بعدی، رادار PESA پیشرفته، و توانایی حمل بار تسلیحاتی سنگین، به‌عنوان یکی از برترین جنگنده‌های جهان برای کسب برتری هوایی شناخته می‌شود. این جنگنده با مانورپذیری استثنایی و برد عملیاتی گسترده، می‌تواند تهدیدی جدی برای جنگنده‌های مدرن اسرائیلی مانند اف-۱۶ و اف-۱۵ باشد و گزینه‌ای استراتژیک برای ایران در راستای ایجاد بازدارندگی در برابر دشمنان منطقه‌ای ارائه دهد.
کدام جنگنده بهتر است؟
چنگدو جی-۱۰سی و سوخو-۳۵اس هر دو جنگنده‌های پیشرفته‌ای هستند، اما ویژگی‌ها و کاربردهای متفاوتی دارند که انتخاب بین آن‌ها به نیازهای عملیاتی و محدودیت‌های ایران بستگی دارد. جی-۱۰سی یک جنگنده تک‌موتوره با وزن متوسط (حدود ۱۹,۵۰۰ کیلوگرم در حالت برخاست کامل) است که از موتور WS-10A با رانش حدود ۱۳۲ کیلونیوتن بهره می‌برد.
این جنگنده با سرعت ۱.۸ ماخ، رادار AESA مدل KLJ-7A، و توانایی حمل موشک‌های PL-15 (برد ۲۰۰+ کیلومتر) و PL-10، برای مأموریت‌های هوا به هوا و هوا به سطح مناسب است. همچنین، عملکرد موفق آن در تمرینات نظامی (مانند پیروزی بر سوخو-۳۵ و جی-۱۶ در سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱) و صادرات به نیروی هوایی پاکستان نشان‌دهنده قابلیت‌های رقابتی آن است. با این حال، برد عملیاتی محدود (حدود ۱۲۴۰ کیلومتر بدون سوخت‌گیری) و ظرفیت حمل تسلیحات کمتر (حدود ۶ تن) در مقایسه با جنگنده‌های سنگین، می‌تواند محدودیت‌هایی برای مأموریت‌های دوربرد ایجاد کند.
در مقابل، سوخو-۳۵اس یک جنگنده سنگین دو‌موتوره با وزن برخاست کامل حدود ۳۴,۵۰۰ کیلوگرم و مجهز به موتورهای AL-41F1S با رانش ۱۴۲ کیلونیوتن (با بردار رانش) است که مانورپذیری فوق‌العاده‌ای ارائه می‌دهد. این جنگنده با سرعت ۲.۲۵ ماخ، برد عملیاتی ۳۶۰۰ کیلومتر (بدون سوخت‌گیری)، و توانایی حمل ۸ تن تسلیحات، از جمله موشک‌های R-77 و R-73، برای مأموریت‌های برتری هوایی و تهاجمی در فواصل دور ایده‌آل است. رادار PESA آن (Irabis-E) قابلیت ردیابی چندین هدف را دارد، اما نسبت به AESA جی-۱۰سی کمی قدیمی‌تر است.
