تصاویر؛ معماری «فرازمینی» یک ویلا در بیابان
این ویلای تعطیلات با گنبدی از بتن سفید و پنجره‌هایی شبیه دریچه‌ی کشتی در کالیفرنیا را «آناستاسیا دودیک» اهل اوکراین طراحی کرده و ساخته است؛ خانه‌ای که در عین شباهتش با معماری بومی و سنتی، احساسی آینده‌نگرانه و حتی فرازمینی نیز در بیننده ایجاد می‌کند.
فرادید| این خانه که «HATA» نام دارد و در بیابان پایونی‌یِرتاون واقع شده (منطقه‌ای در کالیفرنیا که به دلیل صحنه‌های فیلم‌های وسترن شهرت دارد) با هدف ایجاد پناهگاهی ساده برای تجربه‌ی سبکی از زندگی با احساس پیوند و ارتباط عمیق‌تر طراحی شده است.
به گزارش فرادید، دودیک که طراحی و ساخت را به شکل خودآموخته فرا گرفته، با الهام از خاطراتش از معماری بروتالیستی دوران شوروی و همچنین تاریخ معماری گنبدی و آینده‌نگرانه‌ی کالیفرنیا، به طراحی ویژه این خانه رسیده است.
او به مجله دزین گفته: «مفهوم بنیادی طراحی بدویت آینده‌گرا بود؛ بازگشت به شکل‌های ارگانیک و نیاکانی از دریچه‌ای آینده‌نگرانه. در طراحی این خانه از خمیدگی‌های طبیعی چشم‌انداز بیابانی پیرامون الهام گرفته شد و قرار بود حسی هم‌زمان کهن و فرازمینی ایجاد شود.»
«این بنا ساختاری مجسمه‌وار و در پیوند با زمین است که ما را فرامی‌خواند تا یک زیستن آرام‌تر و آگاهانه‌تر تجربه کنیم که هم‌زمان ریشه‌دار و آینده‌نگر است.» نقشه دایره‌ای‌شکل خانه HATA در داخل به دو بخش تقسیم شده: یکی شامل فضای نشیمن، غذاخوری و آشپزخانه باز و دیگری شامل دو اتاق خواب با سرویس بهداشتی اختصاصی می‌شود.
مجموعه‌ای از درب‌های شیشه‌ای تاشو، فضای نشیمن را به تراسی وصل می‌کنند که استخر گرد، آتشدان و نواحی نشیمن دارد. این فضاها از راه یک مسیر پیاده‌رو به سایبان پارکینگ و ورودی خانه وصل می‌شوند. در سراسر فضای داخلی، پنجره‌های گرد و قوس‌دار کوچک به‌شکل هدفمند در پوسته‌ی بتنی جای گرفته‌اند، از جمله پیرامون حفره مکالمه، بالای سرویس‌های بهداشتی، کنار میز ناهارخوری و نزدیک تخت‌ها.
تمام بازشوهای گنبد، همچنین لبه‌های پیرامونی آن، با نوارهای باریک نورپردازی پوشیده شده‌اند که شب‌ها درخشش گرمی ایجاد می‌کنند. در حالی که نمای بیرونی گنبد پوششی سفید و صاف دارد، فضای داخلی با گچ‌کاری کم و بیش زبر و ناصاف پوشیده شده تا حال‌وهوایی طبیعی و غارگونه ایجاد کند. کنار آن از نجاری چوبی و فولاد ضدزنگ برای قفسه‌ها و جزیره آشپزخانه استفاده شده است.
دودیک می‌گوید: «مصالح بر پایه خام‌بودن، دوام و حس ابتدایی‌شان انتخاب شده‌اند. بتن هم ساختار و هم پایان کار است، به‌شکل آشکار، بی‌پیرایه و بی‌واسطه. چوب ماهونی گرم، دیوارهای گچ‌کاری‌شده با ماله دست و سنگ‌های بومی محلی، فضا را در زمینه‌ی بیابانی‌اش سازگار کرده‌اند.»
فراتر از نمادگرایی بصری، دودیک گنبد را پاسخی بسیار کاربردی برای محل ساخت آن می‌داند. پوسته‌ی بتنی عایق خانه موجب تنظیم دمای داخلی به‌شکل غیرفعال می‌شود و در عین حال مقاومت در برابر زلزله و آتش‌سوزی را هم فراهم می‌کند.
مترجم: زهرا ذوالقدر
