تصاویر؛ اثر ارزشمند معماری به سبک گوتیک؛ یک دیوار کاذب روی تپه!
کلیسای سن فرانچسکو د آسیزی آل فوپونینو در میلان، به عنوان یک اثر برجسته از معماری مدرن دهه ۶۰ و شاهکار جیو پونتی، مورد توجه جامعه معماری قرار دارد. این بنا با نمای خیرهکننده قسمت کاذب و روزنههای الماسشکل خود، یک اثر هنری خاص محسوب میشود.
کلیسای "سن فرانچسکو د آسیزی آل فوپونینو" در آسیزی ایتالیا، به عنوان یکی از مهمترین آثار معماری ایتالیا شناخته میشود. این کلیسا که ساخت آن بین سالهای ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۴ به پایان رسید، نتیجه همکاری تیمی از معماران برجسته به رهبری جیو پونتی، آنتونیو فورنارولی و آلبرتو روسلی است.
سن فرانچسکو د آسیزی در واقع در لبهٔ غربی شهر آسیزی قرار دارد یعنی نه کاملاً در مرکز شهر، و نه بیرون از آن.

نوآوری اصلی این ساختمان در "نمای کاذب" خیرهکننده آن نهفته است. این نما که با روزنههای الماسشکل پوشیده شده، عقبتر از خیابان و در بالای یک میدان شیبدار قرار گرفته و یک فضای عمومی متمایز را در محیط شهری تعریف میکند. معماران تأکید داشتهاند که این نما مستقل از فضای داخلی کلیسا عمل میکند و بیشتر به مثابه یک صحنه تشریفاتی شهری و یادمانی است که آسمان و ابرها را در خود بازتاب میدهد.









ویژگیهای اصلی معماری گوتیک:
قوس تیز یا نوکدار
بر خلاف قوسهای نیمدایرهی رمانسک، قوسهای گوتیک به سمت بالا کشیده و نوکدار هستند؛ این فرم باعث میشود نیرو بهتر پخش شود و ساختمان بتواند بلندتر ساخته شود.
طاقبندی متقاطع
این نوع سقف با استفاده از رگههای سنگی تقویتشده ساخته میشود و هم سبکتر است، هم محکمتر.
پشتیبانهای پرهای
ستونها یا پشتبندهایی در بیرون ساختمان که وزن سقف و دیوارها را منتقل میکنند؛ به همین دلیل، دیوارها میتوانند نازکتر و دارای پنجرههای بزرگ باشند.
پنجرههای بزرگ با شیشههای رنگی
نور از میان این شیشهها عبور میکند و فضای درون کلیسا را روحانی و اسرارآمیز میسازد. این نور نماد حضور الهی بود.
ارتفاع و شکوه عمودی
همهچیز در معماری گوتیک به سمت بالا کشیده میشود — از ستونها تا منارهها — تا نگاه و ذهن بیننده به آسمان، یعنی به سوی خدا، هدایت شود.
تزئینات فراوان و ظریف
پر از مجسمههای سنگی، طرحهای گیاهی، حیوانات خیالی و صحنههای مذهبی است که هم زیبایی دارد و هم جنبهی آموزشی برای مردم آن دوران.
منبع: عصر ایران