سرنیزه‌های هزارساله از اعماق دریاچه بیرون آمدند

فرادید| «اُستروف لِدنیسکی» یکی از مهم‌ترین مکان‌های باستان‌شناسی و تاریخی لهستان است که بیشتر به‌عنوان «مهد دولت اولیه پیاست» توصیف می‌شود. این جزیره زمان حکومت میشکو اول و پسرش بولسواف اول شجاع، نخستین پادشاهان لهستان، به‌عنوان یک قلعه مستحکم خدمت می‌کرد. 

به گزارش فرادید، محققان مرکز باستان‌شناسی زیرآبی دانشگاه مدت‌هاست این دریاچه را بررسی می‌کنند و تا کنون بیش از ۲۰۰ سلاح در آن کشف کرده‌اند. در تازه‌ترین اکتشاف، چهار سرنیزه‌ی قرون وسطایی متعلق به قرن‌های دهم و یازدهم میلادی یافت شده است. 

این جزیره و دریاچه اطراف آن یک مکان باستان‌شناسی مهم در لهستان به حساب می‌آید

کوچک‌ترین سرنیزه، به شکل لوزی است و بخشی از دستۀ آن از جنس درخت زبان‌گنجشک سالم باقی مانده است. به گفته‌ی دکتر آندژی پیدن، مدیر پروژه، تنها دو نیزه‌ی دیگر از لِدنیسا دارای چنین بخش سالمی از تنه هستند. نوک نیزه‌ی دوم، باریک و ظریف است و شبیه برگ بید به نظر می‌رسد، شکلی که در سراسر اروپای اوایل قرون وسطی رایج بوده است. نمونه‌های مشابهی که در مجموعه‌ی لِدنیسا یافت شده‌اند ممکن است نشان‌دهنده‌ی تولید محلی و سنت‌های قوی صنعتگری منطقه باشند. 

نوک نیزه‌ی سوم یا بلندترین نیزه‌ی گروه با استفاده از تکنیک جوشکاری پیشرفته‌ای ساخته شده که فولاد نرم و سخت را ترکیب می‌کند تا دوام برتری در میدان نبرد داشته باشد و این شاهدی بر مهارت‌های پیشرفته‌ی فلزکاری است. 

با این حال، شگفت‌انگیزترین کشف، نوک نیزه‌ی بال‌دار و غنی از تزئیناتی است که جایگاه آن با طلا، نقره، برنز و فلزات دیگر به‌شکل پیچیده‌ای روکش شده است. سطح آن با مارپیچ‌ها و الگوهای طرح سه‌پره تزئین شده است که نشان می‌دهد این شیء نه‌تنها به‌عنوان سلاح، بلکه به‌عنوان نمادی از رتبه یا اهمیت آیینی استفاده می‌شده است. 

دکتر ماتوش پُپِک تأکید می‌کند: «هیچ شکی نیست که این سلاح باید با فرهنگ جنگجویان نخبه‌ی اواخر قرن دهم و اوایل قرن یازدهم مرتبط باشد. ممکن است این تزئینات عملکرد شناسایی داشته‌اند و به مالک سلاح اجازه می‌دادند در مراسم یا نبردها متمایز شود و همچنین ممکن است نشان‌دهنده‌ی اعتبار و جایگاه اجتماعی بالا باشند. حضور چنین شیء باکیفیتی در اُستروف لِدنیسکی اهمیت ویژه‌ی این مرکز را هم از دید سیاسی و هم از دید نمادین برجسته‌تر می‌کند.»

مترجم: زهرا ذوالقدر