کشف کوزههای «لوبیا» در اتاق مخصوص بردگان در ویلای 2 هزارساله
با کشف بقایای مواد خوراکی در یک ویلای دو هزارساله در شهر مدفونشدۀ پمپئی، معلوم شده است که بردگان این ویلا مکملهای غذایی دریافت میکردند، از جمله گلابی، سیب و حبوبات سرشار از پروتئین.
فرادید| باستانشناسان بهتازگی در ایتالیا بقایای حفظشدهای از مواد غذایی را در شهر باستانی پمپئی کشف کردهاند که نشان میدهد بردگان پیش از فوران کوه وزوو چه میخوردهاند: لوبیا و میوه.
به گزارش فرادید، در پستی فیسبوکی در اوایل ماه دسامبر، پارک باستانشناسی پمپئی اعلام کرد باستانشناسان این مجموعه بقایای غذایی را در اتاقهای ویژه بردگان در ویلای «چیویتا جولیانا» یافتهاند. این یافتهها یک سبد بزرگ میوه پر از «گلابی، سیب یا سورب» و نیز کوزههایی پر از باقلا بوده است. این مواد غذایی در بخشهای ویژه بردگان ویلا، زیر جاده امروزی «خیابان جولیانا» کشف شدهاند.
در بیانیهای که از سوی پارک منتشر شده، آمده: «این خوراکیها مکملهای غذایی مردان، زنان و کودکانی بودند که در سلولهایی به مساحت ۱۶ متر مربع زندگی میکردند که هرکدام سه تخت داشت. مالکان، این کارگران را که ابزارهای تولیدی باارزش تلقی میشدند و ارزش برخی از آنها به چند هزار سسترس (سکههای روم باستان) میرسید، شایسته آن دانسته بودند که رژیم غذایی مبتنی بر غلات آنان را با میوههای سرشار از ویتامین و حبوبات غنی از پروتئین غنیتر کنند.»
محل اسکان بردگانِ ویلا، که بزرگترین نمونه در منطقه بهشمار میرفت، دهها کارگر را در اتاقهایی بهشدت متراکم در خود جای میداد
کارشناسان برآورد میکنند ۵۰ کارگری که در این بخشهای ویژه بردگان (بزرگترین نمونه شناختهشده در این منطقه) زندگی میکردند، سالانه به حدود ۴۰٬۷۸۵ پوند غله نیاز داشتند.
در تضادی قابلتوجه، پارک باستانشناسی اعلام کرد غذایی که به بردگان داده میشد، از دید ارزش تغذیهای بهتر از غذایی بوده که میان همتایان «آزاد» آنان یافت شده است.
در این مطالعه آمده: «برای جلوگیری از بیماریهای ناشی از سوءتغذیه و تضمین حداکثر بهرهوری، استفاده از مکملهای غذایی ضروری بود.»
در نتیجه، برخی بردگان از دید تغذیهای وضعیت بهتری نسبت به شهروندان آزادِ قانونی داشتند؛ شهروندانی که برای تأمین نیازهای اولیه خود با مشکل مواجه بودند و به کمکهای ثروتمندان وابسته بودند.
باستانشناسان کوزههایی پر از حبوبات و سبدهای میوه را که در طبقات بالایی محل اسکان بردگانِ یک ویلای پمپئی نگهداری میشد، کشف کردند
درباره اینکه چرا این مواد غذایی در طبقه بالایی نگهداری میشدند، مسئولان پارک دو دلیل احتمالی مطرح کردهاند: «نخست، برای محافظت از آنها در برابر آفاتی مانند جوندگان. از سال ۲۰۲۳ بقایای موشها در بخشهای پایینی محل زندگی بردگان که فقط کف خاکی داشتند، یافت شده است. دوم، این کار شاید امکان جیرهبندی و کنترل بر پایه نوع کار، سن یا جنسیت را فراهم میکرد. ذخیره مواد غذایی در طبقه بالا شاید زیر نظارت بردگان مورد اعتماد انجام میشده که دیگران را سرپرستی میکردند؛ آرایشی که پیشتر هم برپایه مطالعات پیشین از همین بخشها بازسازی شده بود.»
در بیانیهای جداگانه، گابریل زوختریگل، مدیر پارک، گفته که این یافتهها «پوچی نظام بردهداری باستان» را برجسته میکند. او که از نویسندگان این مطالعه نیز هست، گفته: «با انسانها مانند ابزار، مانند ماشین رفتار میشد، اما انسانیت را نمیتوان به این سادگی محو کرد. مرز میان برده و آزاد همواره مبهم بود. ما یک هوا را تنفس میکنیم و یک غذا را میخوریم و گاهی بردگان بهتر از بهاصطلاح افراد آزاد تغذیه میشدند. به همین دلیل متفکرانی مانند سنکا یا پولس قدیس حق داشتند تصور کنند همه ما به نوعی بردهایم یا دستکم از دید روحی، همگی آزادیم.»
این مطالعه یکی از چندین کشف جذاب درباره خوراک در روم باستان است که پژوهشگران در سال ۲۰۲۵ به آن دست یافتهاند. اوایل امسال، پژوهشی درباره «گاروم» (سس ماهی محبوب در سراسر امپراتوری روم) منتشر شد.
مترجم: زهرا ذوالقدر
