فکر می‌کنند با پارتی‌بازی به این‌جا رسیده‌ام!

شاید پیش از این بارها اتفاق افتاده بود که بازیکنان ملی‌پوش فوتسال و فوتبال به‌طور همزمان در هر دو رشته چه در بخش آقایان و چه بانوان فعالیت داشته باشند، اما این‌که یک ورزشکار بتواند در ٢ رشته مجزا که زیر نظر فدراسیون قرار دارند، حضور داشته باشد، در نوع خودش پدیده‌ای محسوب می‌شود.

بازیکن ٢٣ساله تیم‌ملی والیبال که در روزهای آخر نتوانست نظر مربیان را برای حضور در رقابت‌های انتخابی قهرمانی جهان جلب کند، سابقه بازی در تیم‌ملی فوتبال را هم دارد. به همین بهانه با مریم یکتایی که توانسته با استفاده از توانایی‌هایش در ٢ رشته فوتبال و والیبال حضور موفقی داشته باشد،‌ همکلام شدیم.

در ادامه گفت‌وگو با این پدیده ورزش بانوان را می‌خوانید:

ابتدا از ماجرای خط خوردن شما از تیم‌ملی والیبال بانوان شروع کنیم.

من مدتی در اردوی تیم‌ملی حضور داشتم و از نظر خودم خوب کار کردم، اما سلیقه مربی این‌طور بود که من در لیست نهایی نباشم. چندین نفر در این مدت به اردوی تیم‌ملی آمدند و رفتند اما درنهایت اعلام رسمی هم درباره لیست تیم‌ملی بانوان صورت نگرفت.

از سوی کادرفنی تیم‌ملی اعلام شده بود که در این تیم جوانگرایی صورت گرفته و شاید خط خوردن شما با ٢٣‌سال سن عجیب بود.

من در چند‌سال اخیر در اردوی تیم‌ملی دایما در رفت‌وآمد بودم. برخی از نفرات قدیمی را به خاطر دلایلی که خودشان داشتند،‌ کنار گذاشتند. با این حال، اختلاف سنی چندانی بین نفرات قبلی و جدید وجود نداشت.

به چند‌سال قبل برگردیم. شما در ابتدا از کدام رشته کارتان را آغاز کردید؟

من از بچگی در رشته فوتسال فعالیت داشتم. بعدا به اردوی تیم‌ملی نوجوانان و جوانان فوتبال دعوت شدم. والیبال را هم از رده جوانان آغاز کردم؛ برخلاف نظر برخی که می‌گویند بازیکن یکی، دو ساله هستم. حتی در چند اعزام تیم‌های ملی نیز حضور داشتم.

چطور تصمیم گرفتید که در ٢ رشته به صورت حرفه‌ای ادامه کار بدهید؟

من از نظر بدنی فیزیک مناسبی دارم چون دایما تمرینات بدنسازی را انجام می‌دهم. به‌هرحال، این توانایی را خدا به من داده و من هم از آن استفاده می‌کنم. حتی اگر در رشته دیگری توانایی داشته باشم، فعالیتم را در آن رشته هم شروع می‌کنم.

حتی اگر بدانم بازیگر خوبی هستم، شاید به سمت هنر هم بروم. متاسفانه این توانایی من با شائبه‌هایی هم همراه شد و برخی می‌گفتند با پارتی‌بازی به این‌جا رسیده‌ام، درحالی‌که اصلا در خانواده ما هیچ‌کس ورزشکار نبوده و ارتباطی هم با مدیران و مسئولان فدراسیون ندارم.

شاید تداخل بین برنامه‌های شما در فوتبال و والیبال باعث شده از فهرست تیم‌ملی خط بخورید؟

اصلا این‌طور نیست. نمی‌خواهم از خودم تعریف کنم اما فکر می‌کنم عملکرد خوبی نسبت به خیلی از ملی‌پوشان داشتم. آقای شجاعی، مدیرفنی تیم‌ملی والیبال بانوان هم به من گفت که خواستی در ٢ رشته موفق باشی اما به هیچ‌کدام نرسیدی. من چنین اعتقادی ندارم چون به نظرم در هر دو رشته هم به موفقیت رسیدم.

در رده باشگاهی در کدام رشته فعالیت می‌کنید؟

در تیم‌های باشگاهی هر دو رشته هم بازی می‌کنم. در سال‌های اخیر برای تیم شهرم چون شهرداری ارومیه در والیبال بازی کردم و همزمان در تیم فوتبال شهرداری بم نیز فعالیت داشتم. اتفاقا مربیان هر دو تیم نیز از من رضایت داشتند. وقتی در تیم والیبال شهرداری تبریز هم بودم، چنین شرایطی داشتم و در یک تیم باشگاهی فوتبال نیز بازی می‌کردم. هیچ‌وقت مخفیانه چنین کاری را انجام ندادم و به مربیان شرایطم را توضیح دادم. آنها هم با توجه به توانایی من این موضوع را پذیرفته‌اند. البته اولویتم همیشه روی فوتبال بوده است.

هیچ‌وقت به خاطر این حجم از فعالیت ورزشی خسته نشده‌اید؟

شاید خیلی از مواقع از نظر بدنی در فشار بودم و اذیت می‌شدم اما خسته نشدم. این‌که توانستم در هر دو رشته وارد تیم‌ملی شوم، خودش نشان از توانایی‌های من دارد. پشت پرده هم چیزی نیست که بخواهند مرا حمایت کنند.

برای لیگ فوتبال بانوان که از چند روز دیگر آغاز می‌شود، با تیمی به توافق رسیدید؟

هنوز با تیمی صحبت نکردم. البته قصد دارم تمرکزم را بیشتر روی لیگ فوتبال بگذارم، چون از نظر مالی هم شرایط بهتری در لیگ این رشته حاکم است. ١٢ تیم استارت زدند و هنوز خیلی از تیم‌ها وضعیتشان مشخص نیست. در لیگ والیبال هم اگر بخواهند برای تیم‌های شهرداری ارومیه و تبریز بازی می‌کنم و اگر نه که امسال فقط در همان رشته فوتبال بازی خواهم کرد.

حضورتان در تیم‌ملی فوتبال بانوان به چه دوره‌ای برمی‌گردد؟

من تا چند‌ سال قبل در رده‌های سنی نوجوانان و جوانان حضور داشتم و در مسابقات مختلفی با تیم‌ملی شرکت کردم. آن‌موقع که سن من به بزرگسالان نمی‌خورد، تیم‌ملی فعالیت زیادی داشت اما بعد از این‌که وارد رده سنی بزرگسالان شدم، ٢‌سال تیم‌ملی تعطیل شد. فقط در حد لیگ برتر فعالیت داشتم تا این‌که دوباره فدراسیون تیم‌ملی بزرگسالان را تشکیل داد و در اواخر‌ سال ٩٥ در جام‌ملت‌های آسیا هم شرکت کردیم. با ٢ماه تمرین نتیجه بدی هم نگرفتیم و با ٢ برد و یک باخت حذف شدیم.

در آخر اگر صحبت خاصی دارید، بفرمایید؟

خواهش من از مسئولان فدراسیون فوتبال این است که به تیم‌ملی بزرگسالان توجه ویژه‌ای داشته باشند. استعدادهای زیادی در ایران هستند که با سرمایه‌گذاری می‌توانند بدرخشند. بار دیگر هم می‌خواهم تأکید کنم که اگر به جایی رسیدم و موفقیتی کسب کردم، مطمئن باشید با توانایی خودم بوده و هیچ پارتی‌بازی یا مسائل پشت پرده‌ای وجود نداشته است.