نشانه‌های مرحله به مرحله ابتلا به آلزایمر
نباید فراموش کنیم که بیماری آلزایمر بیماری مغزی است که با بالا رفتن سن و پیر شدن سلول های عصبی مغز به وجود می‌آید.
کد خبر :
۲۶۶۲۴
بازدید :
۱۵۲۵
وقتی در سال ۱۹۰۶ میلادی آلویس آلزایمر پزشک آلمانی پس از ۲۰ سال تحقیق توانست تعریفی علمی از بیماری آلزایمر بدهد مشخص شد که این بیماری در واقع چیزی بیشتر از یک فراموشی ساده است که ممکن است خیلی از افراد در سنین پیری به آن مبتلا شوند.
به گزارش سلامت آنلاین، نباید فراموش کنیم که بیماری آلزایمر بیماری مغزی است که با بالا رفتن سن و پیر شدن سلول های عصبی مغز به وجود می‌آید.
به این ترتیب که سلولهای مغز برای ارتباط با یکدیگر از جریان الکتریکی کوچکی استفاده می‌کنند که اطلاعات آن ها از یک سلول به سلول دیگر انتقال می‌یابد اما این سلول ها به هم نچسبیده‌اند، بلکه میان آنها یک فضای خالی کوچکی وجود دارد که توسط ماده شیمیایی " سروتونین " پر شده است.
این ماده شیمیایی انتقال جریان الکتریکی را بین سلولها سریعتر و آسان تر می‌کند اما با پیر شدن سن ترشح این ماده کاهش می‌یابد به این ترتیب ارتباط بین سلولی و انتقال اطلاعات دچار آسیب شده که در بیماری آلزایمر این مشکل بیشتر در بخش حافظه و خاطرات خود نمایی می‌کند. در حقیقت در این بیماری ترشح ماده سرتونین به شدت کاهش پیدا می‌کند.
اما همیشه پیری و پیر شدن سلولها علت آلازیمر نیست، بلکه هر گونه آسیب به مغز از جمله سکته‌های مغزی که باعث از دست رفتن بخشی از سلولهای مغز می‌شود یا حتی حادثه ناگوار و شوک پس از آن می تواند منجر به ابتلای به آلزایمر شود.
علائم بیماری آلزایمر چیست؟
اما هر از دست دادن حافظه ای به معنای ابتلای به آلزایمر نیست. در اکثر موارد، بیماری آلزایمر در اشخاص مسن و در فاصله زمانی ۸ تا ۲۰ سال به تدریج رشد می‌کند. قربانی این بیماری، ابتدا افت حافظه پیدا می‌کند و اغلب گم شدن حتی در خانه خود بیمار نیز پیش می‌آید.
دکتر مریم نوروزیان متخصص بیماریهای مغز و اعصاب و موسس اولین کلینیک آلزایمر در ایران درباره نشانه های این بیماری می گوید: بیماری آلزایمر به چند مرحله تقسیم می‌شود که این مراحل را می‌توان در همه افراد مبتلا مشاهده کرد.
مرحله اول MCI است که مرحله اختلال خفیف شناختی است که در این مرحله هنوز بیماری شروع نشده است و شاید کسانی که این مشکل را دارند هیچگاه به آلزایمر مبتلا نشوند ولی این مرحله‌ای است که تاکید می‌شود باید همگان با احساس آن مراقب باشند.
وی می‌افزاید: در این مرحله بیمار هنوز در اجتماع است کار و زندگی را اداره می کند و مشکلی در عملکرد ندارد اما ممکن است در برخی موارد فراموشی داشته باشد، چیزی را جا می‌گذارد، حرفهای تکراری می‌زند و یا اسم کسی را به خاطر نمی آورد و فراموش می‌کند که در مورد چه چیزی می‌خواسته است حرف بزند یا اینکه حتی فراموش می‌کند که ماشین خود را کجا پارک کرده است.
نوروزیان با اشاره به اینکه در این مرحله از بیماری، بیمار تمرکز کافی ندارد، تصریح می کند: بیمار وقتی در موقعیت‌های پیچیده قرار می گیرد یک مقدار گیج می‌شود مثلا نمی تواند چند کار را همزمان انجام دهد.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه در این مرحله هنوز بیماری، آلزایمر نیست، اما مرحله‌ای شایع است و عده‌ای زیادی به آن مبتلا هستند، اظهار می دارد: در مرحله بعدی از هر ۱۰۰ نفری که این بیماری را دارند ۵ تا ۱۶ نفر آنها مبتلا به بیماری آلزایمر پیش رونده می‌شوند بنابراین باید بیماران در این مرحله بدانند که مشکل چیست آیا مشکل افسردگی و اضطراب است یا مصرف داروهای نامناسب و یا یک زندگی شلوغ و بی برنامه است؟ علل متنوعی برای این نوع بیماری وجود دارد و لزوما آلزایمر نیست اما ما همیشه به کسانی که به مرحله اول مبتلا هستند توصیه می‌کنیم که مراقب خود باشند.
این متخصص مغز و اعصاب می گوید: همانطور که کسانی که چاق هستند در خطر ابتلای به دیابت قرار دارند افرادی هم که به این مرحله اول مبتلا هستند ممکن است در معرض ابتلای به آلزایمر قرار داشته باشند بنابراین این مرحله ، مرحله قبل از آلزایمر است.
نوروزیان مرحله بعدی را مرحله خفیف آلزایمر دانسته و می‌افزاید : اولین علامتی که این مرحله دارد این است که فرد در محاسبات طولی خود مشکل پیدا می‌کند یعنی اینکه مثلا اگر خانم خانه داری خرید می کند نمی داند چقدر باید پول بدهد و چقدر باید پس بگیرد یا مردان در کارهای بانکی اشتباه پیدا می کنند و صفرها را اشتباه می کند که این یک علامت مهم بیماری آلزایمر است.
وی با اشاره به اینکه فرد در این مرحله درمسیر‌هایی که قبلا ً می رفته است مشکل پیدا می کند و نمی تواند مسیر خود را راحت پیدا کند تصریح می کند: علائم یاد شده علائم خفیف آلزایمر است که باید برای کسی که مبتلا است توجه شود و حتما ً به متخصص مغز و اعصاب مراجعه شود .
موسس اولین کلینیک آلزایمر در ایران مرحله بعدی را مرحله متوسط دانسته و با بیان اینکه فرد دو سه سال بعد از مرحله خفیف وارد این مرحله می‌شود، می‌گوید: در این مرحله بیمار نمی‌تواند لباسهایش را متناسب با هوا یا موقعیت اجتماعی تنظیم کند.
به گفته نوروزیان مرحله بعدی مرحله متوسط روبه شدید است که در آن فرد لباس پوشیدنش اشکال پیدا می‌کند یعنی دکمه های خود را اشتباه می‌بندد و بند کفشش را نمی‌تواند ببندد، ممکن است جوراب و کفش خود را لنگه به لنگه بپوشد یا اینکه پشت و روی لباس را تشخیص ندهد یا زیپ لباس را ببندد و تمام این مراحل بدون آن است که دست بیمار فلج باشد یا مشکلی داشته باشد.
در این مرحله پیشرفت بیماری این گونه مشاهده می‌شود اما بعد از مدتی فرد درست نمی‌تواند استحمام کند و آب سرد و گرم را نمی‌تواند تنظیم کند و همچنین فرد بعد از دستشویی نمی‌داند چه باید کند وآداب دستشویی رفتن را فراموش می‌کند و نمی تواند خود و یا محل را تمیز نگاه دارد.
این متخصص مغز اعصاب در توصیف مراحل بعدی می گوید: فرد نمی تواند کنترلی در ادرار داشته باشد و بی اختیاری پیدا می‌کند البته این موضو ع با اینکه شخصی در اثر پروستات یا زایمان‌های متعدد ممکن است بی اختیاری کمی پیدا کند فرق دارد، همچنین بیمار بعد از بی اختیاری ادرار بی‌اختیاری در دفع هم پیدا می‌کند که مشکلات بسیاری برای خانواده بیمار به وجود می‌آورد.
وی در مورد مرحله شدید آلزایمر می گوید: در این مرحله بیمار نمی تواند حرف بزند و تنها کلمات خیلی کمی را، حدود ۶ تا ۱۲ کلمه می‌تواند بگوید. بعد از این مرحله نیز کلمات نا مفهومی را ادا می‌کند که بعد از آن نیز نمی‌تواند به تنهایی بایستد و حتما باید کسی دستش را بگیرد.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه در مراحل بعدی و بعد از این مرحله شخص نمی‌تواند بنشیند و حتی توان خندیدن و گریستن را ندارد، می‌افزاید: آخرین مرحله آن است که بیمار نمی‌تواند گردن خود را نگه دارد و گردن می‌افتد و این مرحله درست برعکس چیزی است از کودکی به بزرگسالی اتفاق می افتد و در واقع مراحل بیماری آلزایمر چهار مرحله خفیف، متوسط، رو به شدید و شدید است.
راه‌های به تاخیر انداختن آلزایمر
اما آیا می شود آلزایمر را به تاخیر انداخت ؟ این سوالی است که بسیاری از افرادی که در مراحل ابتدایی آلزایمر قرار دارند از پزشکان می‌پرسند.
دکتر نوروزیان در این باره می‌گوید: ۲ مسئله مهم در ایجاد آلزایمر وجود دارد که یکی از آنها سن فرد است که در این زمینه هیچ کاری نمی‌توان کرد چرا که با پیشرفت پزشکی طول عمر بشر زیاد می‌شود مردان تا ۷۲ سال و زنان تا ۷۶ سال طول عمر متوسط دارند و آلزایمر در واقع بیماری کهنسالی است.
وی مساله دیگر را ژن دانسته و می‌افزاید: تا زمانی که مهندسی ژنتیک نتواند این مساله را تغییر دهد و داروهایی که روی ژنها اثر کنند مانع از این بیماری شوند، ما پیشرفتی در این زمینه نداریم.
با این حال نورزیان تاکید می‌کند که به جز این دو علت، علل دیگری نیز وجود دارند که می‌توان به وسیله آنها مانع از پیشروی آلزایمر شد.
استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران در این باره می‌گوید: تمام بیماری هایی که قلب را اذیت می‌کند، برای مغز هم ضرر دارد از جمله فشار خون بالا، بیماری قند، کلسترول بالا و بیماریهای عروق قلب، مصرف سیگار و دخانیات که این مسائل همگی در ایجاد آلزایمر دخیل هستند و با پرهیز از آنها می توان مانع از پیشرفت آلزایمر شد.
نوروزیان تحصیلات و سواد را از جمله دیگر موانع آلزایمر دانسته و می‌افزاید: ثابت شده است که افراد بی سواد و کم سواد بیشتر در معرض ابتلا هستند و کلا بیماری آلزایمر در جوامع در حال توسعه که بی‌سوادی در آنها بیشتر است، بیشتر دیده می‌شود.
وی با اشاره به اینکه تحصیلات وقتی مهم است که از دوران کودکی شروع شده باشد، تصریح می‌کند: باید پیشگیری از آلزایمر را در کودکان شروع کنیم یاد گرفتن بیش از دو زبان می‌تواند خطر آلزایمر را ۳ تا ۴ برابر کمتر کند. همچنین آموختن دورسی چون ریاضیات بسیار در این زمینه موثر است.
این متخصص مغز و اعصاب دوری از افسردگی و درمان آن را یکی دیگر از راه‌های به تاخیر انداختن آلزایمر دانسته و می‌گوید: شرکت در اجتماعات و ارتباطات اجتماعی و آموختن یکی از روش‌های مقابله با آلزایمر است به عنوان مثال افرادی که در امور خیریه شرکت می‌کنند کمتر به بیماری آلزایمر مبتلا می‌شوند.
وی با بیان اینکه فعالیت ذهنی در افراد موجب دوری از آلزایمر می‌شود، خاطر نشان می‌کند: باید سعی کنیم هراز چند گاه کار جدیدی را یاد بگیریم. همچنین فعالیت فیزیکی و ورزش موجب جلوگیری از آلزایمر می‌شود. در عین حال جلوگیری از ضربه شدید به مغزیکی از روش‌های جلوگیری از آلزایمر است و تصادفات و ضربات شدید به مغز خطر ابتلای به آلزایمر را افزایش می‌دهد.
چگونه به مبتلایان کمک کنیم؟
اگر یکی از اعضای خانواده و یا دوستان نزدیک شما به بیماری آلزایمر مبتلا شده است و شما باید از وی مراقبت کنید، سعی کنید اطلاعات خود را در این زمینه بیشتر کنید و چیزهایی که باید بدانید را فرا بگیرید. این کار به شما کمک می کند که بتوانید به بیمار کمک کنید تا بتواند مقدار بیشتری از کارهای خود را انجام دهد.
دکتر شهرام ابوطالبی پزشک متخصص مغز و اعصاب در این باره می‌گوید: در نظر داشته باشید که بیماران آلزایمری باید تحت نظر پزشک باشند چرا که فراموشی آنها تنها مسئله نیست بلکه باید به لحاظ پزشکی در سایر موارد نیز تحت نظر قرار داشته باشند.
وی می‌افزاید: باید به خانواده در این زمینه آگاهی داد تا بتوانند بیمار را درک کرده و بدانند که وی در آینده چه وضعیتی پیدا می‌کند.
به گفته ابوطالبی دارو درمانی نیز درباره بیمار باید در نظر گرفته شود چرا که در مرحله خفیف و متوسط این داروها به درمان بیمار کمک بسیاری می‌کند اما متاسفانه در حالت پیشرفته این داروها کمکی به بیمار نمی‌کند.
این متخصص مغز و اعصاب می‌گوید: باید دانست که بیمار در مراحل پیشرفته بیماری قادر به تصمیم گیری نیست، بنابراین بهتر است که وی را توجیه کنید تا قبل از اینکه بیماری اش بدتر شود در مورد آینده اش تصمیم بگیرد.
بسیاری از کارشناسان نیز عقیده دارند نوشتن وصیت نامه و یا انتخاب وکیل و یا تصمیم در مورد روش ادامه زندگی در حالتی که خود فرد توانایی تصمیم گیری را دارد بسیار مهم است. روش های مراقبتی نیز می تواند قبل از بدتر شدن بیماری توسط خود بیمار انتخاب شود. انتخاب پرستار و کسی که می خواهد از او مراقبت کند نیز از جمله تصمیماتی است که قبل از بدتر شدن بیماری باید انجام شود. انتخاب یک وکیل برای زمانی که فرد بیمار قدرت تصمیم گیری خود را از دست می‌دهد نیز می‌تواند مفید و حتی ضروری باشد.
به گزارش سلامت آنلاین، نباید فراموش کنیم که بیماری آلزایمر بیماری مغزی است که با بالا رفتن سن و پیر شدن سلول های عصبی مغز به وجود می‌آید.
به این ترتیب که سلولهای مغز برای ارتباط با یکدیگر از جریان الکتریکی کوچکی استفاده می‌کنند که اطلاعات آن ها از یک سلول به سلول دیگر انتقال می‌یابد اما این سلول ها به هم نچسبیده‌اند، بلکه میان آنها یک فضای خالی کوچکی وجود دارد که توسط ماده شیمیایی " سروتونین " پر شده است.
این ماده شیمیایی انتقال جریان الکتریکی را بین سلولها سریعتر و آسان تر می‌کند اما با پیر شدن سن ترشح این ماده کاهش می‌یابد به این ترتیب ارتباط بین سلولی و انتقال اطلاعات دچار آسیب شده که در بیماری آلزایمر این مشکل بیشتر در بخش حافظه و خاطرات خود نمایی می‌کند. در حقیقت در این بیماری ترشح ماده سرتونین به شدت کاهش پیدا می‌کند.
اما همیشه پیری و پیر شدن سلولها علت آلازیمر نیست، بلکه هر گونه آسیب به مغز از جمله سکته‌های مغزی که باعث از دست رفتن بخشی از سلولهای مغز می‌شود یا حتی حادثه ناگوار و شوک پس از آن می تواند منجر به ابتلای به آلزایمر شود.
علائم بیماری آلزایمر چیست؟
اما هر از دست دادن حافظه ای به معنای ابتلای به آلزایمر نیست. در اکثر موارد، بیماری آلزایمر در اشخاص مسن و در فاصله زمانی ۸ تا ۲۰ سال به تدریج رشد می‌کند. قربانی این بیماری، ابتدا افت حافظه پیدا می‌کند و اغلب گم شدن حتی در خانه خود بیمار نیز پیش می‌آید.
دکتر مریم نوروزیان متخصص بیماریهای مغز و اعصاب و موسس اولین کلینیک آلزایمر در ایران درباره نشانه های این بیماری می گوید: بیماری آلزایمر به چند مرحله تقسیم می‌شود که این مراحل را می‌توان در همه افراد مبتلا مشاهده کرد.
مرحله اول MCI است که مرحله اختلال خفیف شناختی است که در این مرحله هنوز بیماری شروع نشده است و شاید کسانی که این مشکل را دارند هیچگاه به آلزایمر مبتلا نشوند ولی این مرحله‌ای است که تاکید می‌شود باید همگان با احساس آن مراقب باشند.
وی می‌افزاید: در این مرحله بیمار هنوز در اجتماع است کار و زندگی را اداره می کند و مشکلی در عملکرد ندارد اما ممکن است در برخی موارد فراموشی داشته باشد، چیزی را جا می‌گذارد، حرفهای تکراری می‌زند و یا اسم کسی را به خاطر نمی آورد و فراموش می‌کند که در مورد چه چیزی می‌خواسته است حرف بزند یا اینکه حتی فراموش می‌کند که ماشین خود را کجا پارک کرده است.
نوروزیان با اشاره به اینکه در این مرحله از بیماری، بیمار تمرکز کافی ندارد، تصریح می کند: بیمار وقتی در موقعیت‌های پیچیده قرار می گیرد یک مقدار گیج می‌شود مثلا نمی تواند چند کار را همزمان انجام دهد.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه در این مرحله هنوز بیماری، آلزایمر نیست، اما مرحله‌ای شایع است و عده‌ای زیادی به آن مبتلا هستند، اظهار می دارد: در مرحله بعدی از هر ۱۰۰ نفری که این بیماری را دارند ۵ تا ۱۶ نفر آنها مبتلا به بیماری آلزایمر پیش رونده می‌شوند بنابراین باید بیماران در این مرحله بدانند که مشکل چیست آیا مشکل افسردگی و اضطراب است یا مصرف داروهای نامناسب و یا یک زندگی شلوغ و بی برنامه است؟ علل متنوعی برای این نوع بیماری وجود دارد و لزوما آلزایمر نیست اما ما همیشه به کسانی که به مرحله اول مبتلا هستند توصیه می‌کنیم که مراقب خود باشند.
این متخصص مغز و اعصاب می گوید: همانطور که کسانی که چاق هستند در خطر ابتلای به دیابت قرار دارند افرادی هم که به این مرحله اول مبتلا هستند ممکن است در معرض ابتلای به آلزایمر قرار داشته باشند بنابراین این مرحله ، مرحله قبل از آلزایمر است.
نوروزیان مرحله بعدی را مرحله خفیف آلزایمر دانسته و می‌افزاید : اولین علامتی که این مرحله دارد این است که فرد در محاسبات طولی خود مشکل پیدا می‌کند یعنی اینکه مثلا اگر خانم خانه داری خرید می کند نمی داند چقدر باید پول بدهد و چقدر باید پس بگیرد یا مردان در کارهای بانکی اشتباه پیدا می کنند و صفرها را اشتباه می کند که این یک علامت مهم بیماری آلزایمر است.
وی با اشاره به اینکه فرد در این مرحله درمسیر‌هایی که قبلا ً می رفته است مشکل پیدا می کند و نمی تواند مسیر خود را راحت پیدا کند تصریح می کند: علائم یاد شده علائم خفیف آلزایمر است که باید برای کسی که مبتلا است توجه شود و حتما ً به متخصص مغز و اعصاب مراجعه شود .
موسس اولین کلینیک آلزایمر در ایران مرحله بعدی را مرحله متوسط دانسته و با بیان اینکه فرد دو سه سال بعد از مرحله خفیف وارد این مرحله می‌شود، می‌گوید: در این مرحله بیمار نمی‌تواند لباسهایش را متناسب با هوا یا موقعیت اجتماعی تنظیم کند.
به گفته نوروزیان مرحله بعدی مرحله متوسط روبه شدید است که در آن فرد لباس پوشیدنش اشکال پیدا می‌کند یعنی دکمه های خود را اشتباه می‌بندد و بند کفشش را نمی‌تواند ببندد، ممکن است جوراب و کفش خود را لنگه به لنگه بپوشد یا اینکه پشت و روی لباس را تشخیص ندهد یا زیپ لباس را ببندد و تمام این مراحل بدون آن است که دست بیمار فلج باشد یا مشکلی داشته باشد.
در این مرحله پیشرفت بیماری این گونه مشاهده می‌شود اما بعد از مدتی فرد درست نمی‌تواند استحمام کند و آب سرد و گرم را نمی‌تواند تنظیم کند و همچنین فرد بعد از دستشویی نمی‌داند چه باید کند وآداب دستشویی رفتن را فراموش می‌کند و نمی تواند خود و یا محل را تمیز نگاه دارد.
این متخصص مغز اعصاب در توصیف مراحل بعدی می گوید: فرد نمی تواند کنترلی در ادرار داشته باشد و بی اختیاری پیدا می‌کند البته این موضو ع با اینکه شخصی در اثر پروستات یا زایمان‌های متعدد ممکن است بی اختیاری کمی پیدا کند فرق دارد، همچنین بیمار بعد از بی اختیاری ادرار بی‌اختیاری در دفع هم پیدا می‌کند که مشکلات بسیاری برای خانواده بیمار به وجود می‌آورد.
وی در مورد مرحله شدید آلزایمر می گوید: در این مرحله بیمار نمی تواند حرف بزند و تنها کلمات خیلی کمی را، حدود ۶ تا ۱۲ کلمه می‌تواند بگوید. بعد از این مرحله نیز کلمات نا مفهومی را ادا می‌کند که بعد از آن نیز نمی‌تواند به تنهایی بایستد و حتما باید کسی دستش را بگیرد.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه در مراحل بعدی و بعد از این مرحله شخص نمی‌تواند بنشیند و حتی توان خندیدن و گریستن را ندارد، می‌افزاید: آخرین مرحله آن است که بیمار نمی‌تواند گردن خود را نگه دارد و گردن می‌افتد و این مرحله درست برعکس چیزی است از کودکی به بزرگسالی اتفاق می افتد و در واقع مراحل بیماری آلزایمر چهار مرحله خفیف، متوسط، رو به شدید و شدید است.
راه‌های به تاخیر انداختن آلزایمر
اما آیا می شود آلزایمر را به تاخیر انداخت ؟ این سوالی است که بسیاری از افرادی که در مراحل ابتدایی آلزایمر قرار دارند از پزشکان می‌پرسند.
دکتر نوروزیان در این باره می‌گوید: ۲ مسئله مهم در ایجاد آلزایمر وجود دارد که یکی از آنها سن فرد است که در این زمینه هیچ کاری نمی‌توان کرد چرا که با پیشرفت پزشکی طول عمر بشر زیاد می‌شود مردان تا ۷۲ سال و زنان تا ۷۶ سال طول عمر متوسط دارند و آلزایمر در واقع بیماری کهنسالی است.
وی مساله دیگر را ژن دانسته و می‌افزاید: تا زمانی که مهندسی ژنتیک نتواند این مساله را تغییر دهد و داروهایی که روی ژنها اثر کنند مانع از این بیماری شوند، ما پیشرفتی در این زمینه نداریم.
با این حال نورزیان تاکید می‌کند که به جز این دو علت، علل دیگری نیز وجود دارند که می‌توان به وسیله آنها مانع از پیشروی آلزایمر شد.
استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران در این باره می‌گوید: تمام بیماری هایی که قلب را اذیت می‌کند، برای مغز هم ضرر دارد از جمله فشار خون بالا، بیماری قند، کلسترول بالا و بیماریهای عروق قلب، مصرف سیگار و دخانیات که این مسائل همگی در ایجاد آلزایمر دخیل هستند و با پرهیز از آنها می توان مانع از پیشرفت آلزایمر شد.
نوروزیان تحصیلات و سواد را از جمله دیگر موانع آلزایمر دانسته و می‌افزاید: ثابت شده است که افراد بی سواد و کم سواد بیشتر در معرض ابتلا هستند و کلا بیماری آلزایمر در جوامع در حال توسعه که بی‌سوادی در آنها بیشتر است، بیشتر دیده می‌شود.
وی با اشاره به اینکه تحصیلات وقتی مهم است که از دوران کودکی شروع شده باشد، تصریح می‌کند: باید پیشگیری از آلزایمر را در کودکان شروع کنیم یاد گرفتن بیش از دو زبان می‌تواند خطر آلزایمر را ۳ تا ۴ برابر کمتر کند. همچنین آموختن دورسی چون ریاضیات بسیار در این زمینه موثر است.
این متخصص مغز و اعصاب دوری از افسردگی و درمان آن را یکی دیگر از راه‌های به تاخیر انداختن آلزایمر دانسته و می‌گوید: شرکت در اجتماعات و ارتباطات اجتماعی و آموختن یکی از روش‌های مقابله با آلزایمر است به عنوان مثال افرادی که در امور خیریه شرکت می‌کنند کمتر به بیماری آلزایمر مبتلا می‌شوند.
وی با بیان اینکه فعالیت ذهنی در افراد موجب دوری از آلزایمر می‌شود، خاطر نشان می‌کند: باید سعی کنیم هراز چند گاه کار جدیدی را یاد بگیریم. همچنین فعالیت فیزیکی و ورزش موجب جلوگیری از آلزایمر می‌شود. در عین حال جلوگیری از ضربه شدید به مغزیکی از روش‌های جلوگیری از آلزایمر است و تصادفات و ضربات شدید به مغز خطر ابتلای به آلزایمر را افزایش می‌دهد.
چگونه به مبتلایان کمک کنیم؟
اگر یکی از اعضای خانواده و یا دوستان نزدیک شما به بیماری آلزایمر مبتلا شده است و شما باید از وی مراقبت کنید، سعی کنید اطلاعات خود را در این زمینه بیشتر کنید و چیزهایی که باید بدانید را فرا بگیرید. این کار به شما کمک می کند که بتوانید به بیمار کمک کنید تا بتواند مقدار بیشتری از کارهای خود را انجام دهد.
دکتر شهرام ابوطالبی پزشک متخصص مغز و اعصاب در این باره می‌گوید: در نظر داشته باشید که بیماران آلزایمری باید تحت نظر پزشک باشند چرا که فراموشی آنها تنها مسئله نیست بلکه باید به لحاظ پزشکی در سایر موارد نیز تحت نظر قرار داشته باشند.
وی می‌افزاید: باید به خانواده در این زمینه آگاهی داد تا بتوانند بیمار را درک کرده و بدانند که وی در آینده چه وضعیتی پیدا می‌کند.
به گفته ابوطالبی دارو درمانی نیز درباره بیمار باید در نظر گرفته شود چرا که در مرحله خفیف و متوسط این داروها به درمان بیمار کمک بسیاری می‌کند اما متاسفانه در حالت پیشرفته این داروها کمکی به بیمار نمی‌کند.
این متخصص مغز و اعصاب می‌گوید: باید دانست که بیمار در مراحل پیشرفته بیماری قادر به تصمیم گیری نیست، بنابراین بهتر است که وی را توجیه کنید تا قبل از اینکه بیماری اش بدتر شود در مورد آینده اش تصمیم بگیرد.
بسیاری از کارشناسان نیز عقیده دارند نوشتن وصیت نامه و یا انتخاب وکیل و یا تصمیم در مورد روش ادامه زندگی در حالتی که خود فرد توانایی تصمیم گیری را دارد بسیار مهم است. روش های مراقبتی نیز می تواند قبل از بدتر شدن بیماری توسط خود بیمار انتخاب شود. انتخاب پرستار و کسی که می خواهد از او مراقبت کند نیز از جمله تصمیماتی است که قبل از بدتر شدن بیماری باید انجام شود. انتخاب یک وکیل برای زمانی که فرد بیمار قدرت تصمیم گیری خود را از دست می‌دهد نیز می‌تواند مفید و حتی ضروری باشد.
۰
