گفتند کاندیدای شورای شهر شوم!

آزاده نامداری از مجری‌های نام آشنای تلویزیون که می‌گوید از حضور در فضای سیاست می‌ترسد، و معتقد است بانوانی که وارد سیاست پارلمانی شدند، کاری برای جامعه زنان نکرده‌اند.

بهانه گفتگوی ما با او، نه پرسیدن از حال و هوای او در جایگاه مجری تلویزیون بود، نه ورودش به عرصه بازیگری. با او یک گپ سیاسی زدیم. در همین روزهایی که با ابلاغیه اخیر رهبری درباره سیاست های کلی انتخابات روزنه های امیدی از گنجاندن زنان در تعریف رجل سیاسی ایجاد شده است.

او البته گلایه‌هایی هم دارد از نمایندگان زنی که در مجلس کاری برای هم جنسان خودشان نکردند و حتی کنایه می زند به آن هایی که به اسم راستگو به شورای شهر رفتند و بعد ...

آزاده نامداری حتی از دعوت شدن برای کاندیداتوری در انتخابات شورای شهر هم برایمان روایت کرد. او در این گفتگو که پیش از اعلام نتیجه انتخابات آمریکا انجام شده بود از علاقه اش به رییس جمهور شدن هیلاری کلینتون هم گفت.

مشروح گفتگوی سیاسی خبرآنلاین با آزاده نامداری، را در ادامه بخوانید؛

خانم نامداری! همین ابتدا بگویم جنس سوالات ما فرهنگی و هنری نیست، چند سوال سیاسی از همین جایگاهی که هستید ..
من که سیاسی بلد نیستم ولی هرچه بلد نباشم می‌گویم بلد نیستم (خنده)

اخیرار رهبری ابلاغیه‌ای درباره سیاست های کلی انتخابات داشتند...
نه در این حد سخت...

در این ابلاغیه به بحث رجل سیاسی اشاره شده است و بعضی را امیدوار کرده است شاید خانم ها اینبار در تعریف این واژه قرار بگیرند.شما به عنوان زنی که در عرصه اجتماعی فعال هستید چقدر علاقه دارید روزی رییس جمهور شوید؟ در حال حاضر سقف آرزوهای سیاسی زنان ایرانی نماینده مجلس شدن یا معاون رییس جمهور شدن است.دوست ندارید قدوقامت سیاسی زنان ایرانی بلندتر شود؟
من اصلا نمیتوانم رئیس جمهور شوم. خانه خودمان هم به زور اداره می کنم. (خنده)من به خیلی از این سئوال ها از منظر سیاسی نمی توانم پاسخ دهم چون یک نگاه روانشناسی و جامعه شناسی شاید حتی تاریخی می خواهد. اینکه زنان ما از گذشته تا به امروز چه جایگاهی داشتند و آنچه که من گمان می کنم در مورد زنان بسیار واجب است و نیاز هست که وجود داشته باشد و متاسفانه نمی دانم در چه زمانی و از کجا این واژه در خانم های ما در حال کمرنگ شدن است، واژه ای به نام عزت نفس است. خب این واژه چیزی است که بعدی درونی زن را تقویت می کند و به آن قدرت می دهد. من گمانم می کنم در برهه ای از تاریخ این عزت نفس در خانم ها کمتر شد. خانم ها هم در گذر زمان به این سمت و سو گرایش پیدا کردند. این مسیر که خانم ها در آن قرار گرفتند، دیگر با واژه رجل سیاسی کیلومترها فاصله دارد.

خانم ها به کالا تبدیل شدند، کالا نه با این نگاه که در غرب وجود دارد بلکه منظورم این است که تفکر و شناخت را از زن گرفتیم و وقتی تفکر را از زنان بگیریم، خانم ها قدرت پروازشان خیلی کمتر می شود یا پروازشان با ارتفاع کمتری اتفاق می افتد.

من فکر می کنم یک دلیلی که خانم ها نمی توانند رجل سیاسی شوند، این است که روزی خودشان تصمیم گرفتند که ارتفاع پروازشان را کم کنند.

گمان نمی کنید که نگاه مردانه به نحوی باعث شده است که خانم ها از سیاست فاصله بگیرند؟
شما که سیاسی هستید به من بگویید که در قانون اساسی این امکان وجود دارد که خانم ها رئیس جمهور شوند؟

رجل سیاسی یک واژه مبهمی است، برخی می گویند رجل هم مردان را شامل می شود، هم زنان را اما تا به امروز براساس همین عبارت، تنها مردان حق رییس جمهور شدن را در ایران داشتند. به همین دلیل با ابلاغیه ای که رهبری برای شفاف شدن این واژه دادند، برخی امیدوار هستند که شاید زنان هم در آینده بتوانند رئیس جمهور شوند.
ببخشید من این را می گویم. یعنی شما فکر می کنید که همه مشکلات مملکت ما حل شده است و فقط همین مانده است که خانم رئیس جمهور شوند.

یعنی شما هیچ علاقه ای ندارید که یک روز رئیس جمهورتان یک خانم باشد؟
من خیلی مطالبات دیگری دارم، نقطه انتهاییش به این موضوع می رسد. من خیلی دوست دارم رئیس جمهورم یک خانم باشد، چون فکر می کنم خانم ها با لطافتی که دارند میتوانند مشکلات خانم های دیگر را حل کنند. اما خانم هایی که ما به مجلس فرستادیم، باز هم ما را درک نکردند و کار بزرگی برای خانم های دیگر انجام ندادند.

یعنی اگر یک خانم یک روزی کاندیدای ریاست جمهوری شوند شما به او رأی نمی دهید ؟
جنسیت این قدر اهمیت ندارد بلکه تفکر مهم است. بستگی دارد آن خانمی که میخواهد رئیس جمهور شود، صاحب چه فکری است. من آدمی را انتخاب می کنم که صاحب فکر باشد و اندیشه اش را قبول داشته باشم، حالا این گزینه خانم باشد یا آقا، فرقی نمیکند.

اساسا این نگاه را ندارم که چون خانم است باید حالا یک موقعیت خاص را به او داد. من فکر می کنم باید یک قدم بالاتر برداریم. این در ظاهر یک نگاه روشنفکرانه است که خانم ها برای قدرتمندتر شدن در عرصه سیاست دست در دست هم دهند و بجنگند. یک پله از این موضوع بالا تر برویم.

آقایان هستند که خیلی کارها را در جامعه می کنند. اما ما باید تلاش کنیم اندیشه های درست را پر رنگ کنیم، در آن صورت زن و مرد دیگر فرقی ندارد. ما دنبال تفکرات خوب می گردیم. من خواسته های زیادی دارم و خواسته هایم محدود به این نیست که خب حالا اگر یک کاندیدای زن بود حتما به او رای بدهم.

ببخشید ولی این رفتار یک مقدار نمایشی است. شما نگاه کنید یک رئیس جمهور می آید یک وزیر زن یا یک سخنگوی زن می گذارد. به نظر من این یک کار نمایشی است و خیلی اتفاق ویژه ای برای جامعه بانوان نمی افتد. اتفاق وقتی می افتد که اگر یک مرد را برای وزارت گذاشتید به خانم ها هم فکر کند و خانمی در خانه اش باشد که به او بگوید ما زنان این قدر درد و بدبختی داریم. شما ببنید که جامعه، فرهنگ و سینمای ما به زنان چه نگاهی دارند؟ در مدرسه به دختران ما چه چیزی یاد می دهند.

سقف بلندپروازی شما می تواند این باشد که روزی نماینده مجلس بشوید؟یا اینکه علاقه ای به حوزه سیاست ندارید؟
نه من علاقه ای به حوزه سیاست ندارم. به جهت اینکه فکر نمی کنم بتوانم کاری از پیش ببرم. یک بخشی اش به این دلیل است که کاراکتر خودم را میشناسم و من خیلی با همه چیز عاطفی برخورد میکنم. این عاطفی برخورد کردن باعث میشود که یک سری توانایی ها به دست بیاورم و یک سری را از دست بدهم اما سقف آرزوهای من این است که روزی بتوانم به معیشت مردم کمک کنم.

در انتخابات مجلس به خانم ها رای دادید؟
من در انتخابات کاملا لیستی رای میدهم. اصلا خانم و آقا برایم اهمیت ندارد. بیشتر این برایم مهم است که کسی که وارد مجلس و شورای شهر می شود چگونه فکر می کند. من اسم نمی توانم بیاورم. ما خانمی را به شورای شهر فرستادیم که به جای راستگو، دروغگو شد.(خنده)

شما اصلاح طلب هستید یا اصولگرا؟ به لیست امید رای دادید یا لیست اصولگرایان؟
اصلا در مورد اینکه من چه تفکری دارم نمی خواهم صحبت کنم، من دنبال این هستم که چه کسی الان میتواند در این برهه از زمان به ما کمک کند. واقعا شاید همان تفکری که سال 76 بود درسال 95 موفق نشود، شاید هم بشود. ما باید زمان را بسنجیم و خواسته های مردم و نسل های جدید را در نظر بگیریم. شاید نیاز باشد که ما یک تعریف جدید انجام دهیم و از فضای اصلاح طلب، اصولگرا و دسته بندی های دیگری که من بلد نیستم، بیرون بیاییم. شاید نیاز باشد تفکری را تشکیل دهیم که همه چیز را در بربگیرد.

شما خودتان را یک چهره کاریزما می دانید؟
متاسفانه بله.(خنده)

آقای رشیدپور در میتینگ انتخاباتی کنار آقای روحانی رفت و عکس هایی گرفتند و فعالیت هایی کردند، شاید حضور ایشان جوان ها را جذب کرد. رشیدپوری که یک دوره ای هم در تلویزیون ممنوع الفعالیت بود. میخواهم بدانم که به شما هم پیشنهاد شده است که در میتینگ های انتخاباتی کاندیداهای ریاست جمهوری حاضر شوید؟
بله. ولی برایم جذابیت نداشت.

یعنی شما قبول نمی کنید؟
من هیچ شرایط سیاسی را قبول نمی کنم، نه این که بگویم سیاست بد است و من آدم مهمی هستم. نگاه سیاسی و سیاست ماجرایی است که در گذر زمان تغییر می کند. فراوان هستند آدم هایی که در طبقه های مختلف فکری، الان کاری کردند و 10 سال دیگر میگویند ما اشتباه کردیم، برای اینکه سیاست با زمان در حال تغییر است و در مقابل سیاست با نسل بعدی و مردم درگیر است، میترسم که وارد این فضا شوم، نمیتوانم پاسخگوی خودم باشم.

کدام کاندیدای ریاست جمهوری به شما پیشنهاد داد؟
این خیلی محرمانه است. من معذرت می خواهم(خنده)

پس به شما پیشنهاد داده شده است؟
بله.

نماینده ها چطور؟
چون گفتید ریاست جمهوری من عرض کردم اما غیر از این مورد، در مورد دیگر کاندیداها که خیلی زیاد پیشنهاداتی مطرح بوده است، مثلا شورای شهر و مجلس که به وفور اتفاق می‌افتد.

سال 92 به شما پیشنهاد دادند یا سال های قبلش؟
الان هر چقدر تلاش کنید، نمی توانید از من آمار در بیارید. من سیاست بلد نیستم اما بلد هستم با خبرنگارها حرف بزنم.(خنده)

به شما پیشنهاد شده است که وارد لیست به عنوان نماینده شورای شهر بشوید؟
بله.برای شورای شهر تهران به بنده پیشنهاد شده است.

این چهره های سینمایی و ورزشی که به شورای شهر رفتند، عموما موفق نبودند. این احساس خطر را کردید یا واقعا این بحث توانایی نداشتن بود؟
نه. من می گویم برای هر کاری باید پرسید که چرا این کار را می خواهم بکنم. من هیچ اهانتی به کسی نمیخواهم داشته باشم، شاید هم آنهایی که رفته اند به شورای شهر موفق بودند ولی من از خودم میپرسم که من چرا باید بروم.

خب ممکن است مردم به من رای بدهند اما وقتی آنجا میروم آیا میتوانم کاری از پیش ببرم. مثلا وقتی وارد آن فضا میشویم، متوجه میشویم که آن یک فضای سیاسی است.

اتفاقا چند روز پیش با یک خانم بازیگر که اسمش را نمیبرم داشتیم درمورد شورای شهر حرف میزدیم. ایشان گفتند که در زمانی که انتخابات شورای شهر بود به او برای انتخابات شورای شهر پیشنهاد داده بودند که کاندید و وارد لیست شود اما بعد رد صلاحیتش کردند. بعد این خانم به من می گفت که همان کسانی که از من خواستند بیایم کاندید شوم، خودشان من را رد صلاحیت کردند.

خب ببینید، من اصلا کاری به این ندارم که یک بازیگر میخواهد این کار را کند موفق هست یا نه؟ من حرفم این که هر کس در حوزه خودش موفق تر است، بله ما در کشورهای دنیا هنرمندانی را داریم که وارد سیاست می شوند و موفق هم هستند اما متاسفانه در این جا همه چیز با سیاست قاطی میشود، من آدم سیاسی نیستم ولی آدم عملگرایی هستم اگر یک روزی یک نفر بخواهد که من کار کنم با تمام وجودم این کار را انجام میدهم اما سیاسی بازی و لابی بازی را بلد نیستم.