چرا افراد مذهبی «زندگی جنسی» رضایتبخشتری دارند؟
نویسندگان این تحقیق دریافتهاند که چیزی به نام رابطهی جنسی «بیش از حد» وجود دارد که میتواند میزان رضایت جنسی را در افراد کاهش بدهد.
فرادید| طبق مطالعهای که در مجله «تحقیقات جنسی» منتشر شده، مذهبی بودن ممکن است با سطوح بالاتری از رضایت جنسی مرتبط باشد. محققان پس از تجزیه و تحلیل پاسخهای نظرسنجی بیش از ۱۵۰۰۰ بزرگسال در بریتانیا، دریافتند کسانی که اعتقادات مذهبی قویتری دارند نسبت به همسالان غیرمذهبی خود رابطه جنسی کمتری داشتند اما با اینحال به طور کلی از تجربیات جسمانی خود رضایت بیشتری داشتند.
به گزارش فرادید؛ وگارد اسکِربِک، نویسنده اصلی این مطالعه، با جمعبندی یافتههای گروه تحقیق در بیانیهای توضیح داد: «افراد مذهبی کمتر درگیر رابطهی جنسی سهلانگارانه میشوند و به احتمال زیاد فعالیت جنسی را به رابطهای مبتنی بر عشق محدود میکنند. این گرایش میتواند منجر به کاهش انتظارات از فعالیت جنسی خارج از رابطهی رسمی و به طور کلی افزایش رضایت از زندگی جنسی شود.»
به طور کلی، ۱۱ درصد مردان و ۱۶ درصد از زنانی که مورد پرسش قرار گرفته بودند گفتند مذهب عامل مهمی در زندگی آنها است. در مجموع، این افراد در قیاس با افرادی که اهمیت کمتری برای اعتقادات مذهبی قائل بودند، فعالیت جنسی کمتری داشتند و افراد مذهبی مجرد کمترین رابطهی جنسی را داشتند.
محققان گزارش کردند: «با وجود کمیت کمتر رابطۀ جنسی، دینداری با سطوح بالاتر رضایت از زندگی جنسی مرتبط است. به نظر میرسد واسطهی این رابطه تا حد زیادی نگرشهای این افراد درباره زمینهی مناسب و شایسته برای آمیزش جنسی است.»
به طور خاص، احتمالِ بیشتر بودن رضایت جنسی زنان متاهل اگر مذهبی بودند، بیشتر بود. در تحقیقات پیشین مشخص شده بود که رابطه جنسی سهلانگارانه یا بدون عشق معمولاً با ناامیدی و نارضایتی همراه است و شاید به همین دلیل رضایت جنسی افراد مذهبی در قیاس با کسانی که مذهب را بیاهمیت میدانند، بیشتر است.
در تمام نمونهها، ۲۵ درصد زنان و ۲۴ درصد مردان از زندگی جنسی خود راضی بودند، در حالی که ۱۴ درصد زنان و ۱۷ درصد مردان از زندگی جنسی خود ناراضی بودند. حدود دو سوم پاسخدهندگان مرد تصور میکردند مطلوب است با کسی رابطه داشته باشند بدون اینکه عاشق او باشند، اما این باور در ۵۰ درصد زنان گزارش شد.
با این حال، کسانی که موافق رابطه جنسی سهلانگارانه بودند، در مجموع از زندگی جنسی خود رضایت کمتری داشتند.
نیتزان پِری-روتِم، نویسندۀ دوم مطالعه، با بسط این یافته توضیح داد: «ارتباط بین دفعات رابطه جنسی و رضایت جنسی ساده و روشن نیست؛ در تمام انواع رابطه، رابطه جنسی بیش از حد کم یا بیش از حد زیاد با رضایت جنسی کمتر رابطه دارد، به این معنا که از نظر دفعات رابطه، یک سطح مشخص و نرمالی وجود دارد که مرتبط با سطوح بالاتر رضایت جنسی است.»
پِری-روتِم میگوید: «در مورد زنان مشخص شد نداشتن شریک جنسی و داشتن ده یا بیشتر شریک جنسی در طول زندگی با رضایت جنسی کمتر همراه است. از سوی دیگر، میان مردان هیچ رابطهای بین تعداد شرکای جنسی در طول زندگی و رضایت جنسی جود نداشت.»
نویسندگان مطالعه با تفسیر دادههایشان به این نتیجه رسیدند: «شاید رضایت جنسی در آغاز با دفعات رابطه جنسی افزایش یابد، اما دوباره با بیشتر شدن دفعات رابطه جنسی کاهش مییابد. بنابراین، داشتن رابطه جنسی بیش از حد ممکن است به سطح رضایت کمتر از زندگی جنسی منجر شود.»
در مجموع میتوان گفت اهمیت این تحقیق در این است که تصور عمومی دربارۀ اینکه افراد مذهبی نمیتوانند زندگی جنسی رضایتبخشی داشته باشند را نقض میکند. ممکن است این افراد در طول زندگیشان به لحاظ کمّی، تجربۀ جنسی کمتری داشته باشند اما کیفیت و رضایت بیشتری را در این زمینه تجربه میکنند. رضایتی که به احتمال زیاد علت اصلی آن، داشتن رابطۀ وفادارانه و همراه با احساس محبت با یک شریک دائمی است.
مترجم: زهرا ذوالقدر