(تصاویر) مومیایی فوهو؛ با ارزش‌ترین مومیایی جهان از جنس طلا که در یک کوزه سفالی بزرگ نگهداری می‌شود

در دنیای معنویت، برخی از شخصیت‌ها به دلیل زندگی خاص و آموزه‌های‌شان در تاریخ باقی می‌مانند. یکی از این شخصیت‌ها فوهو (Fóhú) راهب بودایی چینی است که در سال ۲۰۱۲ در سن ۹۴ سالگی درگذشت. او که به عنوان یکی از بزرگ‌ترین رهبران معنوی شناخته می‌شد، داستان مرگش و نحوه مومیایی شدن بدنش به یک پدیده جالب تبدیل شد. در این مقاله، به بررسی زندگی، فلسفه معنوی، و نحوه مومیایی شدن فوهو می‌پردازیم.

زندگی و آموزه‌های فوهو

فوهو در طول زندگی‌اش از شخصیت‌های برجسته در جامعه بودایی چین بود. او نه تنها در مقام یک راهب، بلکه به عنوان یک معلم معنوی و مروج اصول بودا در جامعه چینی شناخته می‌شد. آموزه‌های او بر اساس اصول بودیسم چینی شکل گرفت، که در آن تاکید زیادی بر مراقبه، دست‌یابی به روشنایی، و ترک تعلقات دنیوی وجود دارد.

در طول دهه‌ها، فوهو بسیاری از شاگردان را تربیت کرد و معابد مختلفی را راه‌اندازی نمود. فلسفه‌های او در زمینه صلح، عشق به انسان‌ها و طبیعت، و زندگی در هماهنگی با محیط زیست تأثیر زیادی بر جامعه داشته است. برای بسیاری از پیروان بودا، فوهو نه تنها یک راهب بود، بلکه نمادی از انسان کامل و مسیر معنوی در دنیای مادی بود.

مومیایی شدن فوهو

پس از درگذشت فوهو در سال ۲۰۱۲، مراسم‌های خاصی برای حفظ بدن او انجام شد. به گزارش راز بقا یکی از جالب‌ترین بخش‌های این مراسم، نحوه مومیایی شدن بدن فوهو بود که از روش‌های ویژه‌ای استفاده شد. بدن او به جای دفن یا سوزاندن، در داخل یک کوزه سفالی مومیایی شد. این روش برای حفظ بدن به مدت طولانی در وضعیت مناسب و به عنوان یک نماد معنوی مورد استفاده قرار گرفت.

روش مومیایی شدن و اعتقادات معنوی

مومیایی شدن فوهو به معنای حفظ روح و جسم او بود. در بسیاری از سنت‌های معنوی، به ویژه در بودیسم، این باور وجود دارد که جسم انسان پس از مرگ همچنان به نوعی با روح فرد مرتبط است و حفظ آن می‌تواند به معنای نشان دادن احترام و ارادت به آموزه‌های آن فرد باشد. به همین دلیل، راهبان بودایی در برخی از نقاط چین، روش‌های خاصی برای مومیایی کردن جسد روحانیان خود به کار می‌بردند.

در مورد فوهو، روش مومیایی کردن بدنی که در داخل کوزه سفالی قرار داده شده بود، با هدف حفظ یکپارچگی آن و جلوگیری از فساد انجام شد. این کار همچنین نمادی از تقدس و احترام به آموزه‌های او بود. پس از این مرحله، بدن فوهو با طلا پوشانده شد که در باور‌های معنوی، طلا به عنوان نمادی از نور و روشنایی به کار می‌رود و می‌تواند به نوعی تجلی پاکی و تقدس فرد باشد.

تأثیر مومیایی شدن بر جامعه

مومیایی شدن فوهو و قرار دادن بدن او در یک کوزه سفالی، توجه زیادی را جلب کرد. بسیاری از پیروان فوهو و دیگر افراد از این رخداد به عنوان یک نماد از بقا و جاودانگی یاد کردند. این مراسم نه تنها در چین بلکه در دیگر کشور‌های آسیایی که بودیسم در آنها رواج دارد، به عنوان یک الگو و نمونه از احترام به معنویت و مقام روحانی شناخته شد.

فوهو، راهب بودایی چینی که در سن ۹۴ سالگی درگذشت، زندگی خود را وقف ارتقاء اصول بودا و تعالیم معنوی کرد. مومیایی شدن بدن او پس از مرگ نه تنها نمادی از احترام به آموزه‌های او بود، بلکه توجهات بسیاری را به فلسفه‌های بودیسم و روش‌های خاص مومیایی کردن جلب کرد. این رخداد نه تنها در دنیای بودایی بلکه در سطح جهانی به عنوان یک نمونه برجسته از ادامه‌ی زندگی معنوی در نظر گرفته شد. فوهو به عنوان یک معلم معنوی، از خود اثری ماندگار برجای گذاشت که همچنان در یاد‌ها و دل‌های پیروانش باقی خواهد ماند.

منبع: راز بقا