(تصاویر) ژاپنی ها واقعا می‌خواهند آسانسور فضایی بسازند!
شرکت ژاپنی اوبایاشی با هدف سهولت در سفر به فضا، قصد دارد تا پروژه جاه طلبانه ساخت آسانسور فضایی را به‌زودی آغاز کند.
شرکت اوبایاشی (Obayashi Corporation)، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های ساختمانی در ژاپن، از طرحی بلندپروازانه برای احداث «آسانسور فضایی» خبر داده است. این پروژه که به عنوان یک راهکار نوآورانه برای دسترسی به فضا مطرح شده، می‌تواند جایگزینی مقرون‌به‌صرفه‌تر و پایدارتر برای روش‌های سنتی پرتاب موشک باشد. هدف اصلی این پروژه، کاهش چشمگیر هزینه‌های سفر به فضا و تسهیل دسترسی به ایستگاه‌های فضایی و سایر مقاصد فرازمینی است.
در حال حاضر، پرتاب موشک‌ها به فضا بسیار پرهزینه و مستلزم استفاده از سوخت‌های فسیلی است که آلودگی زیست‌محیطی زیادی ایجاد می‌کند. آسانسور فضایی می‌تواند با حذف نیاز به موشک، این مشکلات را برطرف کرده و تحولی عظیم در عرصه نجوم و حمل بار و مسافر به فضا رقم زند.
آسانسور فضایی اوبایاشی؛ پروژه‌ای ژاپنی برای فتح فضا
شرکت اوبایاشی ژاپن، با برنامه‌ریزی برای ساخت یک آسانسور فضایی قصد دارد تحولی بنیادین در دسترسی به فضا ایجاد کند. این آسانسور از طریق کابلی به طول ۹۶,۰۰۰ کیلومتر از سطح زمین تا مدار ژئوسنکرون امتداد خواهد یافت و کابین‌هایی با سرعت ۲۰۰ کیلومتر در ساعت، مسافران را ظرف مدت یک هفته به ایستگاه فضایی منتقل خواهند کرد.
این ایده، اگرچه جذاب و نویدبخش به نظر می‌رسد اما با چالش‌های فنی، مالی و زیست‌محیطی متعددی روبرو است. یکی از بزرگ‌ترین موانع، توسعه نانولوله‌های کربنی در مقیاس صنعتی است. این ماده که از استحکام و وزن بسیار مناسبی برخوردار است، به عنوان اصلی‌ترین گزینه برای ساخت کابل آسانسور فضایی مطرح شده است. با این حال، هنوز فناوری تولید انبوه و مقرون‌به‌صرفه این ماده در دسترس نیست و محققان در تلاشند تا روش‌های جدیدی برای سنتز و فرآوری نانولوله‌های کربنی با کیفیت بالا پیدا کنند.
علاوه بر این، مونتاژ و نگهداری کابل ۹۶,۰۰۰ کیلومتری در فضا با توجه به شرایط دشوار و هزینه‌بر عملیات فضایی، یک مانع بزرگ محسوب می‌شود. همچنین، هزینه‌های سرسام‌آور ساخت و بهره‌برداری، نیازمند سرمایه‌گذاری عظیمی است که تامین آن می‌تواند دشوار باشد. تهدیدات محیطی ناشی از این پروژه، مانند احتمال آلودگی فضایی و تاثیرات زیست‌محیطی ساخت و ساز در مقیاس بزرگ، نیز باید به دقت مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرند.
پروژه STARS-Me که در سال ۲۰۱۸ انجام شد، نمونه‌ای از این تلاش‌هاست که هدف آن آزمایش فناوری‌های مربوط به حرکت کابین در فضا بود. این آزمایش‌ها نشان‌دهنده عزم جدی ژاپن برای تحقق رویای آسانسور فضایی است. اگر این پروژه به سرانجام برسد، می‌تواند هزینه ارسال بار به فضا را به‌طور چشمگیری کاهش دهد و امکان انجام پروژه‌های فضایی بزرگ‌مقیاس را فراهم کند. به عنوان مثال، برخی از کارشناسان معتقدند که این پروژه می‌تواند زمان سفر به مریخ را از ۸ ماه به ۴۰ روز کاهش دهد. این امر، می‌تواند اکتشافات فضایی و ایجاد پایگاه‌های انسانی در سیارات دیگر را تسهیل کند.
برآورد دقیق هزینه‌های ساخت و نگهداری آسانسور فضایی دشوار است، اما به طور قطع به سرمایه‌گذاری هنگفتی نیاز دارد. جذب سرمایه‌گذاران و تامین منابع مالی لازم برای این پروژه، یک چالش بزرگ خواهد بود. ژاپن به عنوان یکی از پیشگامان فناوری و نوآوری، نقش مهمی در توسعه آسانسور فضایی ایفا می‌کند. شرکت اوبایاشی با همکاری سایر شرکت‌ها و موسسات تحقیقاتی، در حال بررسی و توسعه فناوری‌های مورد نیاز برای این پروژه است.
دولت ژاپن نیز از این طرح حمایت کرده و در تلاش است تا با ایجاد یک محیط قانونی و مقرراتی مناسب، زمینه را برای توسعه آسانسور فضایی فراهم کند. با وجود چالش‌های فراوان، شرکت اوبایاشی امیدوار است که تا سال ۲۰۵۰، اولین آسانسور فضایی جهان را به بهره‌برداری برساند. اگر این پروژه با موفقیت انجام شود، می‌تواند انقلابی در صنعت فضایی ایجاد کرده و راه را برای اکتشافات فضایی بیشتر و توسعه فعالیت‌های اقتصادی در فضا هموار کند.
با این حال، پرسش اساسی این است که آیا این آسانسور فضایی واقعاً عملی خواهد شد، یا تنها یک رویای علمی-تخیلی دیگر خواهد بود؟ پاسخ به این سوال، به پیشرفت‌های آینده در فناوری نانولوله‌های کربنی، کاهش هزینه‌های فضایی و یافتن راهکارهای مناسب برای مقابله با چالش‌های زیست‌محیطی بستگی دارد.
منبع: خبرآنلاین
