۱۵ ساعت‌ زندگی‌ ‌کنار‌ جسد ‌شوهر؛ ماجرا چه بود؟

ساعت 3 بعدازظهر روز شنبه 28 بهمن ماه امسال زن جوانی با مرکز فوریت‌های پلیس 110 تماس گرفت‌ و ادعا کرد شوهرش در خانه‌شان واقع در خیابان ستارخان دست به خودکشی زده است.

 به این ترتیب رسیدگی به موضوع در دستور کار محسن اختیاری، بازپرس کشیک قتل پایتخت قرار گرفت و تیم جنایی به همراه کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی تهران و همچنین تیم تشخیص هویت بالای سر جسد مرد 42ساله در آشپزخانه خانه‌شان حاضر شدند و تحقیقات جنایی را آغاز کردند.

در حالی که زن جوان ادعا می‌کرد شوهرش با مصرف قرص دست به خودکشی زده است، در بررسی‌های ابتدایی بازپرس پرونده متوجه شد که در آشپزخانه وسایل غیرمرتبطی با آشپزخانه وجود دارد. مثل جوراب و یک شال گردن!

همچنین یک ماهیتابه با دسته شکسته نیز کف آشپزخانه افتاده بود که زن جوان درباره آن گفت:«من و شوهرم شب قبل با هم بحثمان شد و او ماهیتابه را برداشت و خودزنی کرد. قبل از آن هم قرص خورده بود و دقایقی بعد من دیدم که کف آشپزخانه افتاده است. گمان کردم خوابش برده و من به رختخواب رفتم و خوابیدم. تا ساعت 12 خواب بودم و وقتی بیدار شدم مشکوک شدم که شوهرم مرده است.»

اعتراف به قتل شوهر 

در ادامه بررسی‌های تیم تشخیص هویت مشخص شد که مرد جوان به نام کاوه قبل از مرگ دچار شکستگی دنده و همچنین شکستگی بازو شده است. همچنین روی شکم او آثار کبودی وجود داشت. همسرش نزد بازپرس جنایی علت بروز این صدمات را خودزنی شوهرش عنوان کرد.

اما با توجه به کبودی لب‌ها، وقتی از او پرسیدند با توجه به اینکه کسی موقع خودزنی به دهان خود ضربه نمی‌زند و علت این کبودی چیست؛ نهایتا این زن در بن‌بست بازجویی قرار گرفت و به قتل شوهرش اعتراف کرد.

در ادامه دستور بازداشت زن 43ساله صادر شد و تحقیقات تکمیلی از همسایه‌های این زوج انجام شد که آنها اظهار داشتند کاوه مرد آرام و محترمی بود. او تعمیرکار دستگاه‌های فتوکپی و پرینت بود اما اخیرا گهگاهی سر و صدای درگیری و اختلافات او با همسرش به گوش همسایه‌ها رسیده بود.

شب قبل از حادثه زن جوان باز هم با شوهرش اختلاف پیدا کرده بود و در جریان درگیری او را به قتل رساند. سپس تا ظهر روز بعد با جسد شوهرش در خانه تنها بود و سرانجام تصمیم گرفت قتل شوهرش را خودکشی نشان داده و موضوع را به پلیس اطلاع دهد.

در معاینات اولیه تیم تشخیص هویت مشخص شد که مقتول به دلیل خفگی جان باخته و در همین حال زن جوان نیز اقرار کرد که شوهرش را با شال خفه کرده و سپس در دهانش جوراب گذاشته است.

 فرضیه ابتدایی از این قرار است که این زن قبل از اقدام جنایتکارانه خود به شوهرش قرص خورانده است تا بتواند شوهر خود را که جثه درشت‌تری نسبت به خودش داشت از پا در بیاورد. جسد برای انجام معاینات و آزمایش‌های لازم و مشخص شدن علت تامه فوت با دستور بازپرس جنایی به سردخانه پزشکی قانونی منتقل شد.

در ادامه این گزارش گفت‌وگوی خبرنگار ما با متهم پرونده را بخوانید.

اختلاف به خاطر بچه‌دار شدن

چند سال با شوهرت زندگی مشترک داشتی؟ 

14 سال قبل با هم ازدواج کرده بودیم.

در این سال‌ها همیشه با هم اختلاف داشتید؟

همیشه نه اما در سال‌های اخیر اختلافات ما شدت پیدا کرده بود.

به خاطر چه موضوعی با هم اختلاف داشتید؟ 

من دلم می‌خواست بچه‌دار شوم اما شوهرم راضی نمی‌شد. می‌گفتم سن و سال ما دارد بالا می‌رود و دلم می‌خواهد طعم مادر شدن را بچشم. من از شوهرم یک‌سال بزرگترم و هر سال که می‌گذشت احساس می‌کردم بیشتر از قبل دارم شانس مادر شدن را از دست می‌دهم.

چرا شوهرت قبول نمی‌کرد بچه‌دار شوید؟ 

او بیماری اعصاب داشت و در سال‌های اخیر بیماری او خیلی شدید شده بود. تا حدی که داروهای زیادی در طول روز مصرف می‌کرد.

از شب حادثه بگو.

باز هم به خاطر موضوع بچه با هم بحثمان شد. شوهرم عصبانی شد و داد و فریاد راه انداخت. قبل از آن هم مقدار زیادی قرص خورده بود. چند بار به او گفتم ساکت باشد اما باز فریاد می‌زد. ابتدا روی کاناپه داخل هال نشسته بود و بعد بلند شد و به آشپزخانه رفت.

ماهیتابه را برداشت و می‌خواست خودزنی کند. من هم شال گردنم را برداشتم و دور دهانش انداختم تا نتواند فریاد بزند اما چون بافت شال درشت بود باز هم می‌توانست سر و صدا کند. برای همین جوراب را در دهانش کردم.

همان موقع به قتل رسید؟ 

بی‌حال شد و روی زمین افتاد. من فکر کردم خوابیده است. با مادرم تماس گرفتم و گفتم با شوهرم دعوایم شده و از او خواستم به خانه‌مان بیاید اما او گفت دعوا با شوهرت کار همیشگی شماست و از من خواست خودم موضوع را حل کنم. من هم خوابیدم و ظهر روز بعد دیدم شوهرم هنوز همانطور در آشپزخانه افتاده و تکان نمی‌خورد.تازه آن وقت بود که فهمیدم تمام شب را با جسد شوهرم در خانه سپری کرده‌ام.

 رسیدگی به این پرونده برای روشن شدن ابعاد پنهان ماجرا در دستور کار بازپرس شعبه دهم دادسرای جنایی تهران قرار دارد.

منبع: عصر ایران