تفاوت‌های جالب لاک‌ پشت آبی و لاک‌ پشت زمینی که احتمالا نمی دانستید

فرادید| این مسئله که انسان ها لاک پشت آبی و زمینی را یکی می دانند و تمایزی بین آن ها قائل نمی شوند قابل درک است. آنها با لاک‎‌ها و پوسته‌های سخت و محکم شان شبیه به هم هستند، و در برخی موارد واقعاً یکسان به نظر می رسند اما باید توجه کرد که همه لاک‌پشت‌های زمینی لاک‌پشت آبی هم هستند، اما لاک‌پشت‌های آبی با زندگی در خشکی سازگاری ندارند.

به گزارش فرادید؛ در این گزارش تفاوت‌های لاک پشت آبی و زمینی را به شما خواهیم گفت و اگر تا انتهای گزارش همراه ما باشید از این به بعد به راحتی می توانید این دو گونه لاک پشت را از نظر ویژگی های ظاهری و رفتاری، وضعیت حفاظتی مربوط و تهدیداتی که با آن روبرو هستند شناسایی کنید:

تفاوت های کلیدی

اندازه: اگرچه تصور می شود لاک پشت های زمینی بزرگتر از سایر لاک پشت ها هستند، اما تناقضات زیادی وجود دارد: برای مثال، لاک پشت دستی خالدار تنها دو تا چهار اینچ طول دارد در حالی که طول لاک پشت دریایی می تواند به چهار فوت برسد.

محدوده جغرافیایی: لاک پشت های آبی در طیف وسیعی از اکوسیستم ها از اقیانوس ها گرفته تا بیابان ها و تالاب های گرمسیری وجود دارند، اما لاک پشت های زمینی کاملاً زمینی هستند و در خشکی زندگی می کنند.

پوسته: لاک پشت های زمینی لاک های گنبدی شکلی برای محافظت از خود در خشکی دارند در حالی که لاک پشت های آبی لاک های نازک و باریکی برای شنا دارند.

پاها: اگرچه آنها همه لاک‌پشت‌های آبی پاهای تاردار یا باله‌ای ندارند، اما لاک‌پشت‌های زمینی همیشه پاها و پنجه‌هایی درشت و محکم دارند.

طبقه بندی

هم لاک پشت های زمینی و هم لاک پشت های آبی خزندگانی هستند که راسته تستودین ها را تشکیل می دهند. در راسته لاک‌پشت‌ها 14 خانواده وجود دارد - از جمله لاک‌پشت‌های دریایی، لاک‌پشت‌های گیره‌دار و لاک‌پشت‌های پشت نرم - اما برای اینکه لاک‌پشت‌ها به عنوان لاک‌پشت طبقه‌بندی شوند، باید به خانواده Testudinidae تعلق داشته باشند.

حدود 300 گونه زنده در 97 جنس در راسته Testudines وجود دارد. هجده جنس از آن ها، و حدود 49 گونه، به خانواده لاک پشت ها تعلق دارند. تفاوت اصلی بین این دو نوع زندگی آنهاست: همه لاک پشت ها زمینی هستند در حالی که انواع دیگر لاک پشت ها می توانند آبزی یا نیمه آبزی باشند. علاوه بر این، لاک پشت ها ویژگی متفاوتی نسبت به هم دارند.

ویژگی های لاک پشت ها 

راسته Testudines به دو گونه  تقسیم می شود: Cryptodira و Pleurodira. لاک پشت ها در گروه اول گردن خود را در یک صفحه عمودی جمع می کنند در حالی که لاک پشت های گروه دوم این کار را در یک صفحه افقی انجام می دهند. لاک‌پشت‌های زمینی  جز گروه اول هستند. اما اگر در شناسایی مکانیسم‌های مختلف عقب‌کشیدن گردن مشکل دارید وقتی با لاک‌پشتی روبرو شدید و نتوانستید تشخیص دهید که آبی یا زمینی است با چند راه ساده که در ادامه گفته‌ایم کارتان آسان می شود:

شکل لاک

لاک‌پشت‌های زمینی لاکی گردتر و گنبدی‌تر از لاک‌پشت‌های آبزی یا نیمه‌آبی دارند که نازک‌تر، صاف‌تر و مناسب‌تر برای شنا هستند. وظیفه اصلی لاکِ لاک پشت محافظت است. بخشهای بالای لاک آنها با بزرگ شدن لاک پشت به سمت بالا و روی هم رشد می کنند.

پاها

یکی از تفاوت‌های آشکار بین لاک پشت‌هاب زمینی و لاک‌پشت‌های آبزی، پاهایشان است – یا در مورد دومی بهتر است بگوییم باله‌هایشان. لاک پشت های زمینی که کاملاً در خشکی زندگی می کنند، پاهای ضخیم و درشتی دارند که اغلب با پاهای فیل با مجموعه ای از پنجه ها برای حفاری مقایسه می شود. تراپین ها از آنجایی که نیمه آبی هستند پاهای شبکه ای شکلی دارند و لاک پشت های آبزی مانند لاک پشت های دریایی باله  دارند.

رژیم غذایی

 شاید این گزینه ملاک خوبی برای تشخیص دو گونه متفاوت آن هم در یک نگاه و برخورد کوتاه نباشد اما بد نیست بدانید که لاک پشت های زمینی گیاهخوار هستند و آن ها را می توانید در حال خوردن علف های هرز و گل ها ببینید. از طرف دیگر، بیشتر اقوام لاک پشت‌ های آبزی همه چیزخوار هستند و علاوه بر گیاهان، ماهی و حشرات را نیز می خورند.

وضعیت حفاظت

IUCN، دویست وهفتاد گونه لاک پشت را ارزیابی و 68 گونه را در معرض خطر انقراض، 46 گونه در خطر انقراض، 56 گونه آسیب پذیر، 35 گونه تقریباً در معرض خطر و 46 گونه را که کمترین نگرانی را دارند طبقه بندی کرده است. از 58 لاک پشت مورد ارزیابی IUCN، بیست گونه لاک پشت به شدت در معرض خطر، هفت لاک پشت در معرض خطر، 15 لاک پشت آسیب پذیر و دو لاک پشت تقریباً در معرض خطر هستند، در حالی که 6 لاک پشت کمترین نگرانی را دارند.

حدود 44 درصد از لاک پشت های زمینی  و آبزی در خطر انقراض یا به شدت در معرض خطر انقراض هستند. طبق داده های IUCN، 129  گونه در حال کاهش جمعیت هستند در حالی که تنها 21 گونه پایدار و هشت گونه در حال افزایش جمعیت هستند.

مثلا لاک پشت پرتوتابی به شدت در معرض خطر انقراض قرار دارد و در سال 2007 پیش بینی شد تا حدود سال 2050 منقرض شوند. لاک پشت گاوآهن که در سال 2004 پیش بینی شده بود تا سال 2024 منقرض شود و تراپین نقاشی شده که جمعیت آن در زمان آخرین ارزیابی در سال 2018 حدود 80 درصد کاهش یافته بود.

تهدیدها

اغلب لاک پشت ها با مجموعه های مختلفی از تهدیدها روبرو هستند. لاک‌پشت‌های دریایی بیشتر در معرض خطر هستند، به طوری که IUCN سه گونه از شش گونه ارزیابی‌شده را در خطر انقراض یا درمعرض خطر انقراض اعلام کرد. مشکلات لاک‌پشت‌های دریایی شامل آلودگی دریایی (به ویژه پلاستیک، که می‌توانند آن را با چتر دریایی اشتباه بگیرند)، افزایش دمای اقیانوس‌ها، نشت نفت ، درهم تنیدگی با خط ماهیگیری و شکار غیرمجاز برای گوشت و تخم آن ها می شود.

لاک‌پشت‌های زمینی از بسیاری از چالش‌هایی که در دریاها وآب ‌های شیرین برای لاک‌ پشت‌های آبزی وجود دارد دور هستند اما تجارت حیوانات خانگی و شکار غیرقانونی موجب کاهش جمعیت‌ آن‌ها شده است.

سوالات متداول

آیا لاک پشت زمینی و لاک پشت آبی می توانند جفت گیری کنند؟

خیر، این دو گونه از نظر ژنتیکی ناسازگار هستند. آنها بدون کمک علمی نمی توانند جفت گیری کنند.

لاک پشت های زمینی و آبزی چقدر عمر می کنند؟

هر دو گونه به خاطر عمر فوق العاده طولانی شان شناخته شده اند. در واقع، یک لاک پشت غول پیکر 190 ساله سیشل به نام جاناتان قدیمی ترین حیوان زمینی زنده شناخته شده در جهان است.

به طور کلی لاک پشت های زمینی بیشتر از لاک پشت های آبی عمر می کنند، اما چالش هایی که لاک پشت ها در طبیعت با آن روبرو هستند، طول عمر آنها را بیشتر کاهش می دهد. هر دو گونه ممکن است چندین دهه زندگی کنند اما لاک‌پشت‌های زمینی به راحتی بیش از یک قرن زندگی می‌کنند. 

ترجمه: فرادید