شکارچی تاریکی؛ دهانی غول‌پیکر با جثه‌ای کوچک

محققان تلاش کردند تا با استفاده از سنگواره‌هایی که از دیگر آبزیان باستانی باقی مانده‌است، اندازه این ماهی زره‌پوشرا تخمین بزنند؛ تجزیه و تحلیل جدید داده‌های مطالعات قبلی نشان می‌دهد که ابعاد این ماهی های ماقبل تاریخ را نمی توان بر اساس اندازه کوسه های امروزی قضاوت کرد، که یکی از روش هایی است که برای پر کردن شکاف های دانش علمی استفاده شده است.

راسل انگلمن، دانشجوی فارغ التحصیل دیرینه شناسی از دانشگاه کیس وسترن رزرو در اوهایو، می گوید:«سال‌ها تخمین زده می‌شده‌است که طول دانکلئوستئوس ۵ تا ۱۰ متر بوده‌است، اما به نظر می رسد که هیچ کس این موضوع را به صورت آماری بررسی یا آزمایش نکرده باشد.»

با نگاهی دوباره به داده های چهار فسیل دانکلئوستئوس و صدها گونه ماهی زنده، به ویژه از نظر رابطه بین اندازه گیری های داخلی و خارجی دهان و اندازه کلی، انگلمن دریافت که تخمین های قبلی احتمالاً بسیار بزرگ‌نمایی شده‌است.

اگر ماهی ماقبل تاریخ به اندازه‌ای که قبلاً تصور می‌شد بزرگ بود، در مقایسه با سرش بدنی دراز و غیرمعمول داشت، علاوه بر این، اندازه محاسبه‌شده آبشش‌ها احتمالاً برای ماهی‌ها کوچک‌تر از آن بوده که به درستی نفس بکشد.

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که احتمال بیشتری دارد که گونه‌های دانکلئوستئوس در مقایسه با دهان‌های بازشان بدن کوتاه‌تری داشته باشند، با نسبت‌هایی بین اندازه سر و اندازه بدن که با آنچه در کوسه‌های امروزی می‌بینیم مطابقت ندارد.

انگلمن می‌گوید: «اغلب تصور می‌شود که دانکلئوستئوس مانند یک کوسه سفید بزرگ عمل می‌کند، اما با توجه به اطلاعات بیشتر در مورد این ماهی، ممکن است دقیق‌تر باشد که آن را ترکیبی از کوسه، هامور، افعی‌ماهی، ماهی تن و پیرایبا توصیف کنیم.»

در تجزیه و تحلیل دوم که روش تازه ابداع شده خود را برای تخمین اندازه بدن در معرض آزمایش قرار می دهد، انگلمن پیش‌بینی می‌کند که بزرگ‌ترین دانکلئوستئوس تنها تا حدود ۴ متر طول داشته است.

درک اینکه این جانوران زیر آب چقدر بزرگ بوده اند برای درک چگونگی زندگی میلیون ها سال پیش بسیار مهم است. اندازه یک ماهی بر همه چیز تأثیر می گذارد، از زیستگاه تا تکامل آن تا ماهی های دیگری که از آنها تغذیه می کند.

انگلمن، که تخمین می‌زند یک دانکلئوستئوس بالغ احتمالاً ۲۲.۹ کیلوگرم گوشت را در یک بار خوردن گاز گرفته است، می‌گوید: «اندازه دهان احتمالاً بزرگترین عامل در تعیین بزرگترین طعمه‌ای است که یک ماهی می‌تواند بخورد.»