چرا آمریکا می خواهد نیم‌میلیون جغد را برای نجات گونه‌ای دیگر بکشد؟
جغدهای نواری به‌عنوان گونه‌ای مهاجم بقای یکی از گونه‌های بومی ایالات متحده را به خطر انداخته‌اند؛ اما حامیان حیوانات با معدوم‌سازی آن‌ها موافق نیستند.
خدمات ماهی و حیات وحش (FWS) ایالات متحده برنامه‌ی نهایی خود را برای معدوم‌سازی نزدیک به نیم‌میلیون جغد اعلام کرده است؛ انگیزه‌ی این کشتار جمعی، کمک به بقای گونه‌ی دیگری از جغدها است.
FWS در «بیانیه‌ی نهایی تأثیرات زیست‌محیطی» که به‌تازگی منتشر شد، کشتار گزینشی حدود ۴۵۰هزار جغد نواری یا جغد هوهوی مهاجم را در یک دوره‌ی ۳۰ ساله پیشنهاد کرد. هرچند این تعداد ممکن است زیاد به نظر برسد، طرح FWS در واقع هر سال کمتر از ۰٫۵ درصد از جمعیت جغد نواری ایالات متحده را حذف خواهد کرد.
هدف طرح پیشنهاد‌ی، حفاظت از جغد خالدار شمالی، گونه‌ای بومی در غرب آمریکای شمالی است. این جغد به دلیل رقابت با گونه‌ی مهاجم جغد نواری که جثه‌ای بزرگتر دارد و سریع‌تر تولیدمثل می‌کند، در معرض خطر انقراض قرار گرفته است. علاوه‌بر‌این، گسترش محل زندگی جغد مهاجم احتمالا در آینده به جغد خالدار کالیفرنیا نیز آسیب خواهد رساند.
از لحاظ تاریخی، جغدهای نواری محدود به جنگل‌های شرق آمریکای شمالی بودند. با‌این‌حال، دامنه‌ی محلی که آن‌ها در آن‌جا زندگی می‌کردند، به‌طور قابل‌توجهی به سمت غرب گسترش یافته است. این اتفاق تا حدی به دلیل تغییرات کاربری زمین توسط انسان در اوایل دهه‌ی ۱۹۰۰ اتفاق افتاده است. در نتیجه، جغدهای نواری اکنون به زیستگاه جنگلی قدیمی گونه‌ی جغد خالدار شمالی که در معرض تهدید انقراض است، تجاوز کرده‌اند.
جغد خالدار شمالی.
کسینا لی، ناظر ایالت اورگان در خدمات ماهی و حیات وحش ایالات متحده، در بیانیه‌ای گفت: «مدیریت جغد نواری به [تقابل] یک جغد در مقابل جغد دیگر مربوط نیست. بدون مدیریت فعال جغدهای نواری، جغدهای خالدار شمالی با وجود چندین دهه تلاش مشترک برای حفاظت از محیط زیست، احتمالاً در تمام یا اکثریت محدوده‌ی خود منقرض خواهند شد.»
جغدهای نواری با وجود شباهت به جغدهای خالدار شمالی، بزرگتر و تهاجمی‌تر هستند و به راحتی می‌توانند رژیم غذایی گسترده‌ی خود را تطبیق دهند. تهاجم آن‌ها به سمت غرب فشار زیادی به جغد خالدار شمالی وارد کرده و جمعیت آن‌ها را بین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۷ در برخی مناطق بین ۶۵ تا ۸۵ درصد کاهش داده است.
در صورت تصویب طرح کشتار گزینشی، متخصصان و صاحبان زمین که آموزش دیده‌اند، مجاز خواهند بود تا جمعیت جغدهای نواری را در تقریباً نیمی از مناطقی که هر دو جغد خالدار و جغد نواری با هم زندگی می‌کنند، در قلمرو‌ی جغد خالدار شمالی کنترل کنند. شکار عمومی جغد نواری مجاز نخواهد بود.
برای برخی افراد جای سوال است که آیا کشتن یک گونه برای نجات گونه‌ی دیگر از نظر اخلاقی درست است؟ با این حال، خدمات ماهی و حیات وحش ایالات متحده موظف است از حیوانات در معرض تهدید، مانند جغد خالدار شمالی تحت قانون گونه‌های در معرض خطر محافظت کند. طبق تحقیقات این آژانس، کشتار گزینشی بهترین راه برای محافظت از گونه‌ی خالدار در معرض خطر است.
با‌این‌حال، برنامه‌ی کشتار گزینشی برای همه خوشایند نیست. گروه‌های حقوق حیوانات، در کنار نگرانی‌های اخلاقی و عملی طرح، از هزینه‌ی آن انتقاد کرده‌اند. هزینه‌ی طرح حدود ۲۳۵ میلیون دلار است که آن را به یکی از گران‌ترین پروژه‌های مدیریت گونه‌های در معرض خطر تبدیل می‌کند.
طرفداران حقوق حیوانات کشتن یک گونه را برای حفاظت از گونه‌ی دیگری، غیراخلاقی می‌دانند
وِین پاسِلی، رئیس سازمان حمایت از رفاه حیوانات و مرکز اقتصاد انسانی، در بیانیه‌ای گفت: «خدمات ماهی و حیات وحش ایالات متحده در حال تبدیل‌شدن از محافظ به آزارگر حیات وحش آمریکا است.» او اظهار داشت طرح این آژانس بدون حفاظت از زیستگاه‌های جنگلی، بسیار پرهزینه و محکوم به شکست است؛ زیرا آژانس به هیچ‌وجه نمی‌تواند از بازگشت جغدهای زنده‌مانده به لانه‌ها جلوگیری کند.
پاسلی افزود همه می‌خواهند از انقراض جغدهای خالدار جلوگیری کنند. با‌این‌حال، روش‌هایی که به مرگ نیم‌میلیون جغد جنگلی مشابه منجر می‌شود، نباید در نظر گرفته شوند. او گفت این روش‌ها استانداردهای ما را برای نحوه‌ی صحیح رفتار با گونه‌های بومی جغد در آمریکای شمالی نقض می‌کند. وی پیشنهاد کرد که آژانس باید استراتژی‌های جایگزین را برای حفاظت از جغدهای خالدار شمالی اجرا کند.
منبع: خبرآنلاین
