تصاویر؛ همه چیز درباره خوک آهو؛ یک حیوان خطرناک و ناشناخته

خوکآهو بومی جزایر سولاوسی، توگیان، سولا، و بورو در اندونزی است و در جنگلهای بارانی، تالابها، و مناطق باتلاقی با پوشش گیاهی متراکم زندگی میکند. این حیوان به آب و گل وابسته است و اغلب در نزدیکی رودخانهها و دریاچهها دیده میشود، جایی که برای خنک شدن و یافتن غذا به گلولای فرو میرود.
فرادید| خوکآهو یا بابیروسا، حیوانی عجیب و نادر از خانواده گرازسانان، بومی جزایر سولاوسی، توگیان، سولا و بورو در اندونزی است که به دلیل ظاهر غیرمعمول و عاجهای منحصربهفردش، توجه بسیاری را جلب کرده است.
به گزارش فرادید، این موجود، که نامش در زبان اندونزیایی به معنای «خوک-آهو» است، با ویژگیهای خاص زیستی و رفتاری، یکی از شگفتانگیزترین گونههای حیات وحش محسوب میشود. خوکآهو به دلیل ظاهر و رفتار خلاف عرفی که در میان حیوانات دارد، مورد توجه بسیاری از فعالان حیات وحش قرار گرفته است.
ویژگیهای فیزیکی و ظاهری
خوکآهو با بدنی بشکهای شکل، پاهای بلند و باریک، و سری کشیده با پوزهای کوتاه، ظاهری متمایز از دیگر گرازسانان دارد. نرهای این گونه دارای دو جفت عاج بزرگ هستند که از دندانهای نیش بالایی و پایینی رشد میکنند. عاجهای بالایی بهطور منحصربهفردی از پوست پوزه نفوذ کرده و به سمت پیشانی خم میشوند، در حالی که عاجهای پایینی به سمت بالا رشد میکنند. این عاجها، که در نرها برجستهترند، میتوانند تا 30 سانتیمتر طول داشته باشند و گاهی به پوست سر نفوذ میکنند، که خطر عفونت را افزایش میدهد. وزن نرها تا 100 کیلوگرم و مادهها تا 70 کیلوگرم است، با طول بدن حدود 90 تا 110 سانتیمتر و ارتفاع تا 65 سانتیمتر. پوست خاکستری مایل به قهوهای با موهای پراکنده، این حیوان را در جنگلهای انبوه استتار میکند. برخلاف تصور، خوکآهو نشخوارکننده نیست و معدهای شبیه دیگر گرازسانان دارد، اما رژیم غذاییاش بیشتر گیاهخواری است.
زیستگاه و پراکندگی
خوکآهو بومی جزایر سولاوسی، توگیان، سولا، و بورو در اندونزی است و در جنگلهای بارانی، تالابها، و مناطق باتلاقی با پوشش گیاهی متراکم زندگی میکند. این حیوان به آب و گل وابسته است و اغلب در نزدیکی رودخانهها و دریاچهها دیده میشود، جایی که برای خنک شدن و یافتن غذا به گلولای فرو میرود. زیستگاههای مرطوب و دورافتاده، همراه با پوشش گیاهی غنی، شرایط ایدهآلی برای مخفی شدن و تغذیه این گونه فراهم میکنند. با این حال، تخریب جنگلها به دلیل کشاورزی و توسعه انسانی، زیستگاه خوکآهو را به شدت تهدید کرده و جمعیت آن را کاهش داده است. بر اساس اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت (IUCN)، تمام گونههای خوکآهو، از جمله خوکآهوی سولاوسی شمالی (Babyrousa celebensis)، در فهرست گونههای تهدیدشده قرار دارند.
رفتار و سبک زندگی
خوکآهو حیوانی عمدتاً منزوی است، بهویژه نرهای بالغ که بهتنهایی یا در گروههای کوچک زندگی میکنند، در حالی که مادهها و بچهها در گروههای خانوادگی 2 تا 8 تایی دیده میشوند. این حیوان همهچیزخوار است، اما رژیم غذاییاش بیشتر شامل برگها، ریشهها، میوهها، و گاهی حشرات و حیوانات کوچک میشود. پوزه حساسش برای کندن خاک و یافتن غذا بسیار کارآمد است، مشابه دیگر گرازسانان. برخلاف باور عمومی، خوکآهو به دلیل رفتار محتاطانه و خجالتیاش، بهندرت برای انسانها خطرناک است، اما نرها در فصل جفتگیری یا هنگام دفاع از قلمرو ممکن است با عاجهای تیز خود تهاجمی شوند. این عاجها در درگیریهای بین نرها برای جلب مادهها نقش دارند، اما گاهی باعث جراحات مرگبار میشوند. خوکآهو شناگر ماهری است و میتواند مسافتهای طولانی را در آب طی کند، که به فرار از شکارچیان یا یافتن غذا کمک میکند.
خطرات و تهدیدات
اگرچه خوکآهو به دلیل عاجهای بزرگش ممکن است خطرناک به نظر برسد، اما بهطور کلی برای انسانها تهدید جدی محسوب نمیشود. حملات به انسان نادر است و معمولاً در شرایطی رخ میدهد که حیوان احساس خطر کند یا در تله گرفتار شود. عاجهای نرها، که بهطور مداوم رشد میکنند، میتوانند برای خودشان خطرناک باشند، زیرا در صورت رشد بیش از حد، ممکن است به جمجمه نفوذ کرده و باعث عفونت شوند. بزرگترین تهدید برای خوکآهو، انسانها هستند؛ شکار غیرقانونی برای گوشت و عاج، و تخریب زیستگاه به دلیل جنگلزدایی، جمعیت این گونه را به شدت کاهش داده است. گزارشهای IUCN نشان میدهد که جمعیت خوکآهوی سولاوسی شمالی در برخی مناطق تا 50 درصد کاهش یافته است. شکارچیان طبیعی مانند تمساحها و مارهای بزرگ نیز در زیستگاههای باتلاقی برای بچهها تهدید محسوب میشوند، اما تاثیرشان کمتر از فعالیتهای انسانی است.
وضعیت حفاظتی و اهمیت
خوکآهو به دلیل ظاهر عجیب و زیستشناسی منحصربهفردش، از نظر علمی و بومشناختی ارزشمند است. این گونه نقش مهمی در پراکندگی بذرها و حفظ تعادل اکوسیستمهای جنگلی دارد. با این حال، به دلیل کاهش زیستگاه و شکار غیرقانونی، در فهرست قرمز IUCN بهعنوان گونهای آسیبپذیر یا در معرض خطر انقراض طبقهبندی شده است. برنامههای حفاظتی در اندونزی، مانند ایجاد مناطق حفاظتشده و آموزش جوامع محلی، برای حفظ این گونه در حال اجراست، اما چالشهایی مانند کمبود بودجه و گسترش کشاورزی مانع پیشرفت هستند. باغوحشهایی مانند باغوحش چستر در بریتانیا نیز با پرورش خوکآهو به حفظ ژن این گونه کمک میکنند. آگاهی عمومی درباره این حیوان ناشناخته میتواند به حفاظت بهتر از آن منجر شود.