لینکدین راز پیدا کردنِ شغل را برملا کرد
این یافته‌ها می‌تواند به افرادِ جویای کار کمک کند تا به نحوی شبکه‌های اجتماعی‌شان را شکل دهند که به نفع‌شان باشد.
فرادید | اگر یک شغل جدید می‌خواهید، نباید فقط به دوستان و خانواده متکی باشید. برطبق یکی از مؤثرترین نظریه‌های علوم اجتماعی، احتمال اینکه شما بتوانید موقعیتِ تازه‌ای را از طریق «روابطِ ضعیف» ـ منظور از آن آشنایی‌های دورادور با دوستانِ مشترک است ـ به دست آورید، بسیار زیادتر است.
به گزارش فرادید، جامعه‌شناسی به نام مارک گرانووتر نخستین‌بار این ایده را در سال ۱۹۷۳ در یک مقاله می‌کرد که از آن موقع ۶۵۰۰۰ بار در مقاله‌های دیگر به آن استناد شده است.
اما نظریۀ «پیوند‌های قوی و ضعیف» که گرانووتر آن را مطرح کرد، ده‌ها سال فاقد شواهدی برای اثبات رابطه علی بود. اکنون تحقیقی بسیار بزرگ که به مدتِ ۵ سال بروی ۲۰ میلیون نفر در شبکه اجتماعیِ حرفه‌ای لینکدین انجام شده است، نشان می‌دهد که این پیوند‌های ضعیف هستند که در کاریابی به افراد کمک زیادی می‌کند.
این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که چه نوع پیوند‌هایی برای جستجوگرانِ شغل از اهمیتِ بیش‌تری برخوردار است. داشون وانگ، استاد مدرسه مدیریتِ کِلوگ در دانشگاه نورث‌وسترن، می‌گوید: «قدرتِ پیوند‌های ضعیف واقعاً سنگ‌بنای علوم اجتماعی است.»
گرانووتر در تحقیقِ اولیه که در سال ۱۹۷۳ انجام شد با افرادی که در اواخر مسیر حرفه‌ای‌شان بودند مصاحبه کرد و از آن‌ها درباره تجربه‌هایی که در تغییرِ شغل داشتند، پرسید. قبل ازآنکه مقاله خود را تمام کند، بسیاری تصور می‌کردند که موقعیت‌های شغلی جدید یا ناشی از دوستانِ شخصیِ بسیار نزدیک هستند که از فرد تعریف می‌کنند یا ناشی از بنگاه‌های کاریابی هستند که به دنبال نامزد‌های شغلیِ قوی هستند و یا ناشی از تبلیغاتِ عمومی هستند.
اما تحلیلِ گرانووتر نشان داد که درحقیقت افراد شغل‌های جدید را اغلب از طریق دوستانِ دوستان‌شان ـ اغلب کسانی که جوینده شغل پیش از شروع به پیدا کردنِ شغل با آن‌ها آشنایی نداشت ـ پیدا می‌کنند.
برایان اوزی، استاد مدرسه مدیریت در دانشگاه کلوگ، که در این پژوهش دخالتی نداشته است، می‌گوید: «این نتایج مردم را متعجب کرد، زیرا فرضیه‌ها درباره اینکه مردم بهترین شغل‌های زندگی‌شان را چگونه پیدا می‌کنند، به‌نظر واقعی نمی‌آید ـ به‌نظر می‌رسد در پیدا کردنِ شغل غریبه‌ها گزینه‌های بهتری برای شما هستند.»
چه چیزی باعثِ برتریِ غریبه‌ها نسبت به دوستان است؟ گرانووتر می‌گوید که پیوند‌های نزدیک ـ منظور از آن افرادی هستند که در یک حلقه قرار می‌گیرند ـ معمولاً تاحدِ زیادی گزینه‌های حرفه‌ای و حقایقِ یکسان را در اختیار دارند. اما افرادی که به جوامعِ متفاوت تعلق دارند می‌توانند اطلاعاتِ جدید و پیوند‌های مفید را عرضه کنند. دوستانِ مشترک می‌توانند مانند پل عمل کنند که جویندگانِ شغل را به یک فرد دیگر در گروهِ دیگر متصل می‌کند و این باعث می‌شود که فرصت‌های شغلی تازه برای فرد ایجاد شود.
پژوهش گرانووتر بر مبنای داده‌های مشاهده‌ای بود و نشان داد که بینِ پیوند‌های ضعیف و تحرکِ شغلی همبستگی وجود دارد. اما همبستگی رابطه علی نیست و طی ۵۰ سالی که گرانووتر نخستین‌بار ایده خود را مطرح کرد، محققان نتوانسته بودند اثبات کنند که ارتباطاتِ ضعیفِ یک جوینده کار، علتِ اصلیِ به دست آوردنِ شغل است.
سینان آرال، دو دهه پیش که فارغ‌التحصیل شده بود، تصمیم گرفت این فاصله دانشی را پر کند. آرال، نویسنده ارشد مطالعه جدید می‌گوید: «ما شواهدی که رابطه علی بینِ پیوندِ ضعیف و احتمال کاریابی را نشان دهد، در اختیار نداشتیم.»
او توضیح می‌دهد که «ما نمی‌دانیم آیا همبستگیِ ارتباطاتِ ضعیف با امر خیر [مثل پیدا کردنِ شغل]به دلیل آن است که ارتباطاتِ ضعیف ذاتاً خوب هستند با به‌این‌دلیل است که مردمی که ارتباطاتِ ضعیف دارند دارای برخی ویژگی‌های شخصیتیِ کشف‌نشده هستند که آن‌ها را مولدتر و دارای ایده‌های بهتر می‌کند و باعث می‌شود که آن‌ها شغل‌های بهتر، ترفیعِ شغلی و حقوق‌های بهتر بگیرند.»
همان‌طور که وانگ استدلال می‌کند «افراد این نظریه و مفاهیمِ مرتبط با آن را به کار می‌گیرند تا طیفِ گسترده‌ای از یک پدیده را توضیح دهند، اما آزمونِ علی برای نشان دادنِ اینکه آیا ارتباطاتِ ضعیف علتِ ایجادِ فرصت‌های شغلی تازه است، صورت نگرفته بود؛ و این کاری است که مقاله جدید انجام داده است.»
اثباتِ تجربی این نظریه به شدت چالش‌برانگیز است. محققان برای یک آزمونِ علیت با دقتِ یک کارآزماییِ تصادفیِ بالینی باید دو گروهِ معادل از افراد را انتخاب کردند و به صورتِ آزمایشی شبکه اجتماعیِ یکی از گروه‌ها را با دادنِ ارتباطاتِ ضعیف و گروه دیگر را با ارتباطاتِ ضعیف‌تر دستکاری می‌کردند و سپس مشاهده می‌کردند که آیا گروه‌ها نتایج متفاوتی را در کاریابی تجربه می‌کنند یا نه.
اما آرال و همکارانش کشف کردند که لینکدین می‌تواند یک آزمایشگاه طبیعی خوب برای انجام این آزمون باشد که هم‌اکنون به واسطه الگوریتم‌هایی که دارد می‌توان ارتباطِ بینِ پیوند‌های ضعیف و قوی را در کاریابی در آن مشاهده کرد. وقتی محققان تمامی داده‌ها را بررسی کردند به این نتیجه رسیدند که بهترین پیوند‌های یک فرد برای کاریابی آن‌هایی هستند که وی کم‌ترین ارتباط را با آن‌ها دارد. درنهایت، آن‌ها فهمیدند که در هر صنعتی تفاوت‌هایی وجود دارد. ارتباطاتِ ضعیف به‌خصوص در حوزه صنایع دیجیتالی که شامل یادگیری ماشینی، هوش مصنوعی، روباتیزه کردن، استفاده از نرم‌افزار و دورکاری می‌شد، نقش مهم‌تری در کاریابی داشت تا در صنایعِ «آنالوگ» که به حضورِ فرد در محیط کار بستگی دارد.
این یافته‌ها می‌تواند به افرادِ جویای کار کمک کند تا به نحوی شبکه‌های اجتماعی‌شان را شکل دهند که به نفع‌شان باشد. آرال می‌گوید، برای مثال اگر از لینکدین برای کاریابی استفاده می‌کنید وقتی این شبکه به شما پیشنهاد‌هایی برای ارتباط می‌دهد، «این پیشنهاد‌ها را نادیده نگیرید.» «و اگر کسی که نمی‌شناسید به شما پیشنهاد داده می‌شود و تردید دارید که او را بپذیرید، بدانید که ممکن است ارزش داشته باشد که او را به حلقه افرادی که می‌شناسید اضافه کنید. زیرا این ارتباطاتِ ضعیف است که در نهایت می‌تواند در پیدا کردنِ شغل‌های مفید به شما کمک کند.»
وانگ خاطرنشان می‌کند که «علی‌رغم این یافته‌ها نباید از اهمیتِ ارتباطاتِ قوی غافل شد.» این مطالعه روی موفقیت تمرکز کرده بود که یعنی همه افراد موفق شده بودند شغل جدید پیدا کنند. اما روی آزمایش شکست‌ها و ردشدن‌ها در مصاحبه‌های شغلی و اینکه چه فرایندی تا موفقیت طی شده است، تمرکز نداشت.
وانگ می‌گوید: «اگر واقعاً می‌خواهید موفق باشید باید ارتباطاتِ قوی داشته باشید. این ارتباطات خصوصاً برای مهاجرانی که اغلب برای تحملِ تبعیض‌ها و فشار‌هایی که تجربه می‌کنند، گروه‌های کوچک تشکیل می‌دهند، مهم است.»
منبع: Scientific American
ترجمه: عاطفه رضوان‌نیا
