غُر زدن واگیر دارد!

شما ممکن است کارتان را دوست نداشته باشید، ولی در بیشتر موارد دست کم می‌توانید روز‌های کاری را تحمل کنید. اما وقتی همکاری دارید که مدام درباره بد بودن کار نق می‌زند، روز‌های کاری‌تان می‌تواند بدتر باشد. این افراد درباره این که چرا درخواست مرخصی‌شان تأیید نشد، چقدر خسته و کسلند و چقدر از کارشان بدشان می‌آید، شکایت می‌کنند.

خیلی زود متوجه می‌شوید چقدر نق زدن دائمی این افراد فعالیت کاریتان را ضعیف می‌کند و در طول زمان شاید خودتان هم احساس کنید دیگر شغلتان را دوست ندارید. این نشان می‌دهد نارضایتی همکاران در محیط کار مسری است.

می‌دانیم عقاید و افکار کسانی که اطرافمان هستند، می‌تواند حالات و احساسات ما را تغییر دهد. همانطور که یک همکار باانگیزه و امیدوار می‌تواند الهام‌بخش باشد، همکاری که مدام نق می‌زند، می‌تواند ما را هم دلسرد کند و به مرور زمان این نارضایتی در کل گروه کاری پخش می‌شود.

این کارمندان ناراضی می‌توانند نگرش منفی به محیط کار ایجاد کنند و کاری کنند که عده بیشتری از کارشان متنفر شوند، از جمله شما.

غر زدن چطور مسری است؟

مدارکی وجود دارد که می‌گوید یک دیدگاه یا رفتار خاص می‌تواند به راحتی از یک فرد به گروه منتقل شود. به خصوص در محیط کار. به عنوان مثال احتمال زیادی وجود دارد که کارکنان اگر در کنار کسانی کار کنند که دست به رفتار‌های غیراخلاقی مثل دزدی و دروغ می‌زنند، چنین اعمالی را مرتکب شوند.

«همانت کاکار» دستیار پروفسور در رشته مدیریت و برنامه‌ریزی در دانشگاه دوک آمریکا این موج تأثیر را پدیده‌ای روانی به نام «سرایت اجتماعی» می‌خواند که در آن دیدگاه‌ها یا رفتار‌های افراد به یکدیگر منتقل می‌شود. او می‌گوید این سرایت اجتماعی می‌تواند هم به شکل مثبت و هم به شکل منفی اتفاق بیفتد.

سرایت اجتماعی یا احساسی زمانی رخ می‌دهد که ما به عنوان موجودات اجتماعی، احساسات دیگران را تشخیص می‌دهیم و به شکل ناخودآگاه آن را تقلید می‌کنیم. برای مثال وقتی می‌بینیم همکارمان بعد از یک جلسه کاری حال خوبی ندارد، متوجه می‌شویم اتفاق خوبی در آن جلسه نیفتاده است.

دکتر کاکار می‌گوید سرایت احساسی بیشتر زمانی رخ می‌دهد که شخص نظر قطعی درباره موقعیت پیش آمده ندارد و کسی هم که احساسی از طرف او دریافت کرده، کسی بوده که به او احترام می‌گذارد یا به او نزدیک است.

این امر با تحقیقات «جیم‌هارتر» محقق ارشد مدیریت محل کار در شرکت تحلیلی آمریکایی گالوپ مطابق است. او روی کار کارکنان در دوران همه‌گیری در آمریکا مطالعه کرده و می‌گوید ۳ نوع کارمند وجود دارد: آن‌ها که به کار متعهدند و درگیر آن هستند و هم آن را دوست دارند و هم خوب انجام می‌دهند.

کسانی که کارشان را دوست ندارند، اما همچنان آن را درست انجام می‌دهند؛ و سومین گروه کسانی هستند که خودشان را درگیر فعالیت کاری نمی‌کنند. این گروه هم به کارشان علاقه‌ای ندارند و هم در انجام آن کوتاهی می‌کنند. (در عمل به دنبال کار جدید هستند)

هارتر می‌گوید آن‌ها که درگیر کار نیستند و به آن تعهد ندارند، این منفعل بودن را به دیگران هم سرایت می‌دهند، به خصوص به اشخاصی که در همین گروه قرار می‌گیرند.

«جان تروگاکوس» پروفسور همکار در رشته مدیریت در دانشگاه تورنتو هم در این باره می‌گوید: «این مسئله به این معناست که حتی اگر واقعا از کارتان ناراضی نباشید، غر زدن پیاپی همکارانتان می‌تواند درست مثل کرم در مغزتان فرو رود. هر چقدر بیشتر از این نق زدن‌ها بشنوید، بیشتر به آن فکر می‌کنید.»

در واقع این کارکنان همیشه شاکی، دانه‌ای در ذهن شما و دیگران می‌کارند و به زودی عده زیادی همان عقاید منفی را درباره کار پیدا خواهند کرد.

تروگاکوس می‌گوید قدرت زیادی در اعداد وجود دارد: «وقتی شما ۲، ۳ یا ۴ نفر را دارید که یک چیز را به شما می‌گویند، این حرف قدرتمندتر می‌شود. (گسترش نارضایتی)

داشتن دوستان زیاد در سر کار لزوما شما را از گزند انتشار این افکار منفی حفظ نمی‌کند. هارتر می‌گوید همانطور که دوستی در محیط کار می‌تواند میزان درگیر شدن با کار و تعهد به آن را بیشتر کند، از طرف دیگر ظرفیتی است برای افزایش نق زدن: «ارتباطات اجتماعی می‌تواند تبدیل به جلساتی برای غر زدن شود. افراد نارضایتی را دریافت می‌کنند و آن را انتشار می‌دهند یا برعکس می‌توانند در کنار هم به شکل خلاقانه کار کنند.»

او توضیح می‌دهد کارکنان با هم متحد می‌شوند تا راه حل‌هایی برای بهبود اوضاع ارائه دهند. کاکار هم اشاره می‌کند به هرحال این احساسات و عقاید به خصوص زمانی منتقل می‌شود که کسی که آن را بیان می‌کند، چه از نظر شخصی و چه از نظر حرفه‌ای روی شما تأثیر دارد.

حتی کار از خانه هم مانع انتشار منفی‌گرایی نمی‌شود: «اگر شما شخصا در یک جلسه شرکت کنید و ببینید دیگران لپ‌تاپ‌هایشان را باز می‌کنند و در طول جلسه به کار دیگری مشغول می‌شوند، این نشانه‌ای از درگیر نشدن آن‌ها با کار است.»

پروفسور «تری کورتزبرگ» استاد کسب‌وکار در دانشگاه راتگرز آمریکا همچنین می‌گوید: «اگر در یک تماس تصویری مثلا در پلتفورم زوم باشید و افراد به خودشان زحمت ندهند دوربین موبایل یا لپ‌تاپشان را روشن کنند و به سوالات جواب ندهند و شما حتی متوجه نشوید واقعا در جلسه حضور دارند یا نه، باید آن را به عنوان بی‌تعهدی و درگیر نشدن با کار دریافت کنید. ضمن این که احتمال زیادی وجود دارد که این بی‌تعهدی در رفتار شما هم بروز کند.»

درجات مختلفی از گسترش منفی‌گرایی در محیط کار وجود دارد: در بهترین حالت رضایت کارکنان از کار، گروه یا شرکت کاهش پیدا می‌کند. در بدترین شکل کارکنان ناراضی ممکن است در پدیده ترک دسته جمعی که با عنوان سرایت ترک کار شناخته می‌شود، دنبال شغل دیگری در جای دیگری بگردند.

حالا چطور می‌توانیم جلوی این گسترش را بگیریم؟

اگر در موقعیت کاری هستید که نسبتا از آن رضایت دارید، راهکار‌هایی وجود دارد که می‌توانید با استفاده از آن‌ها جلوی نق زدن بقیه را بگیرید. پیشنهاد کلاسیک کورتزبرگ این است که با افراد مثبت‌گرا در ارتباط باشید. مرز‌هایی با بقیه ایجاد کنید و صحبت‌ها را به سوی مثبت آن پیش ببرید. انرژی‌تان را روی کسانی متمرکز کنید که به کار متعهدند.

کورتزبرگ اضافه می‌کند مهم است به خودتان یادآوری کنید دلیل واقعی و زمینه نق زدن همکارانتان را نمی‌دانید. او می‌گوید: «شاید غر زدن و شکایت شخص دیگر بر اساس تمام عوامل پیچیده‌ای باشد که ریشه در کار یا زندگی شخصی آن فرد دارند و مطمئنا از دلایل شما متفاوتند.»

کارشناسان همچنین به صاحبان کار می‌گویند مسئله اساسی که باید در ذهن داشته باشید این است که اگر فردی در گروه شما ناراضی است، با مسئله مهم‌تری از فقط وجود یک نفر ناراضی روبه‌رو هستید. تروگاکوس می‌گوید: «احتمالا موضوع فقط یک سیب خراب نیست. مشکل شیوه‌های سازمانی است.

برای مثال فشار برای آنلاین ماندن کارکنان تا دیروقت، ارسال ایمیل‌های پیاپی به کارکنان یا شرایط دیگر باعث فرسودگی شدید کاری می‌شود.» این به این معناست که بخشی از بار روی دوش شرکت‌هاست تا رفتار خود را بهبود بخشند. هرچند فهمیدنش دشوار است که کارفرمایان از تغییر استقبال می‌کنند یا در درجه اول اصلا متوجه روحیه پایین کارکنانشان می‌شوند یا خیر.

به هر حال اگر شما در یک شرکت با کارکنانی همکار هستید که مدام نق می‌زنند، آگاه باشید که این موضوع می‌تواند روی شما هم تأثیر بگذارد. تروگاکوس می‌گوید: «این افراد همیشه وجود دارند، اما لازم نیست شما هم سوار قطار آن‌ها شوید.»

منبع: همشهری آنلاین