۱۰ فیلم بی نقص و افسانه ای غیرانگلیسی زبانی که سینمای جهان را تحت تاثیر قرار دادند
در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ۱۰ فیلم بین المللی یا غیرانگلیسی زبانی آشنا کنیم که باید توجه بیشتری از جانب سینما و سینمادوستان غربی پیدا کنند.
فیلم های بین المللی یا غیرانگلیسی زبان همیشه توانایی خلق داستان های جدید جذابی را داشته اند که شاید غرب به درستی به آن ها نپرداخته باشد.
در طول حیات صنعت سینما ، برخی از مهم ترین فیلم ها از لحاظ تاریخی و اجتماعی در خارج از سینمای انگلیسی زبان با محوریت هالییوود ساخته شده اند. اگر چه غرب نیز توانسته با برخی از فیلم های خود همین کار را انجام دهد، اما مهم است که تماشاگران و منتقدان سینما در غرب، از مرزهای محدوده سرزمینی فراتر بروند.
از فیلم های پس از جنگ جهانی گرفته تا فیلم های اکشنی که تعریف گر ژانر بودند، فیلم های بین المللی می توانند همه و همه این کارها را انجام دهند و بسیار بیشتر.
در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ۱۰ فیلم بین المللی یا غیرانگلیسی زبانی آشنا کنیم که باید توجه بیشتری از جانب سینما و سینمادوستان غربی پیدا کنند.
۱۰- Memories of Murder (2003)
فیلم Memories of Murder یا خاطرات قتل فیلم مشهوری از کارگردان معروف کره ای، بونگ جون هو و یکی از بهترین فیلم های تاریخ سینمای کره جنوبی محسوب می شود، اولین فیلم این فهرست است.
با توجه به اینکه این فیلم داستان اولین قاتل سریالی کره جنوبی را روایت می کند، به سرعت به عنوان یک اثر تاریخی مهم از دریچه نگاه سینما به رسمیت شناخته شد. داستان قوی و خوش ساخت و نگارش ماهرانه فیلم با فضاسازی و اتنخاب رنگ هوشمندانه به گونه ای است که مخاطب ترس، خشم و تلاش های کارآگاهان اصلی داستان را در حین تلاش برای حل این پرونده خسته کننده احساس می کند.
چیزی که طبیعتاً در مورد این فیلم در حوزه داستان متفاوت است، بیشتر در بحث وسواس فکری و عدم توانایی کارآگاهان برای حل پرونده است. دیدن اینکه شخصیت ها به آرامی کنترل و شخصیت خود را در این پرونده از دست می دهند، به موازات حس انسانیتی است که با توجه به قتل های صورت گرفته در این منطقه از کره جنوبی، از دست رفته به نپر می رسد.
این فیلم به اولین موفقیت بزرگ بونگ جون هو تبدل شد، زیرا همین فیلم بود که او را در اوایل دهه ۲۰۰۰ به اوج شهرت و بازتعریف سینمای کره جنوبی نائل کرد، همان کاری که دیگران در دهه های قبل از او انجام داده بودند .
یکی از نکاتی که این فیلم را چنین جذاب می سازد، انتخاب نیاز به صحبت در مورد این قاتل سریالی است که در زمان اکران فیلم، هنوز دستگیر نشده بود. در پایان فیلم اشاره ای کوتاه به معنای چرایی این انتخاب می شود و در نتیجه مخاطب را بهت زده رها می کند و به جای باز کردن و بستن یک پرونده جنایی، به او اجازه می دهد تفسیر خود را بسازد .
به طور کلی، فیلم خاطرات قتل یک اثر سینمایی عمیقاً تاثیرگذار است که ترکیبی از پیچیدگی و وحشت را در میان مخاطبان ایجاد می کند که احساس منحصر به فردی است.
۹- A Man Escaped (1956)
شاهکار برسون در سال ۱۹۵۶ براساس خاطرات آندره دوینی، یکی از اعضای مقاومت فرانسه در دوران جنگ جهانی دوم است که پس از اسیر شدن توسط نازی ها، به فکر فرار افتاد. رابرت برسون با داستانی فریبنده و ساده موفق می شود از دست دادن آزادی و یاس وجودی را به شکلی کاملاً غیر احساسی به تصویر بکشد. فیلم A Man Escaped یک گشت و گذار احساسی و ذهنی در اضطراب های روان یک زندانی است.
فیلمبرداری مسحور کننده لئونس – هنری بورل و طراحی بی نقص صدا به خوبی با هم هماهنگ شده اند تا اثری هنری خلق کنند که همزمان مادی گرایانه و متافیزیکی باشد. فیلم مردی که از زندان گریخته است به خوبی نشان می دهد که چرا بهترین فیلم تمام دوران در مورد فرار از زندان است.
۸- Gagarine (2020)
Gagarine فیلمی فرانسوی است که در سال ۲۰۲۰ ساخته شد اولین تجربه کارگردانی سازنده اش بوده و درباره کندوکاو رویاها، درمفهوم آرزوها و اهداف یک فرد است. این فیلم که در پروژه های آپارتمانی گاگارین روایت می شود که نام آن از فضانورد مشهور روسی، یوری گاگارین الهام گرفته شده است، یک اثر زمانی تاریخی/تصویری از این پروژه های آپارتمانی و جامعه درون آن است.
لازم به ذکر است که این فیلم برخی از آخرین تصاویر ویدیویی شناخته شده از پروژه های آپارتمانی گاگارین قبل از تخریب آن را در خود دارد. داستان فیلم پیرامون بسته شدن پروژه های آپارتمانی مذکور و نیاز شخصیت اصلی داستان به بازگرداندن آن به شرایط قابل زندگی، به هدف جلوگیری از تخریب شدن آن می چرخد.
این فیلم دیدگاه خوبی درباره ایده جامعه و این که چگونه مردم می توانند دور هم جمع شوند تا کارهای نیکی انجام دهند را ارائه می کند.
چیزی که این احساس جامعه را تا این حد موفق می کند این است که برخی از افراد حاضر در فیلم در واقع بخشی از جامعه واقعی پروژه های گاگارین هستند. فیلم این احساس نیاز به خلق جامعه را نیز ایجاد می کند و این نیاز که با افراد اطراف خود ارتباط برقرار کنید. این فیلم شبیه آواز قویی است که تماشای آن بسیار لذت بخش است.
۷- La Haine (1995)
فیلم بعدی این فهرست فیلم فرانسوی دیگری به La Haine است که در زبان فرانسوی به معنای نفرت است. این فیلم به طور کلی بهترین فیلم خارجی دهه ۱۹۹۰ نامیده شده است. این فیلم تفسیر و نقدی اجتماعی از ایده نفرت علیه اقلیت ها و تاثیراتی است که نفرت گفته شده می تواند از لحاظ عاطفی روی این افراد داشته باشد.
داستان فیلم حول سه شخصیت مجزا می چرخد، جایی که یک عرب، یک یهودی و یک سیاه پوست دور هم جمع می شوند تا توسط جامعه ای که آن ها را به درستی برای کسی که هستند نمی پذیرد، به دنیای نفرت کشیده شوند.
این فیلم همچنین به عنوان نقدی تند بر خشونت عمل می کند که افراد سطح بالای جامعه بر افراد به حاشیه رانده شده تحمیل می کنند و تصویر سه قسمتی فیلم با زخمی شدن یکی از هم قطاران آشوبگران این سه توسط مقامات به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد.
کارگردان این فیلم، متیو کاسوویتز، توانسته نقدی تند ارائه دهد که مخاطبان، به ویژه آن هایی که دارای امتیازات ویژه هستند، را تکان می دهد. این واقعیت که این فیلم به صورت رنگی فیلمبرداری شد اما در نهایت به صورت سیاه و سفید به نمایش درآمد، توانسته جایگاه این فیلم را به عنوان نماد اینکه ناامید شدن از مقامات چه شکل و احساسی دارد، تثبیت کند.
این فیلم نیز مانند Gagarine در خدمت نشان دادن حس جامعه است، اما این بار بیشتر در طول پیش تولید و تولید فیلم ، زیرا که بازیگران و تیم سازنده آن برای به مدت شش ماه در محیط فیلم در کنار هم ماندند.
آن ها می خواستند اعتماد جامعه را جلب کنند و در نتیجه تجربه ای صادقانه تر برای مخاطبان ایجاد کنند تا در آن به کاوش معنا بپردازند. سبک مستندی و واقع گرایانه فیلم نیز به صادق بودن آن کمک می کند. به طور کلی، این فیلم نگاهی به این معما است که سطح بالای جامعه تا کجا می تواند پیش برود تا سطح پایین را وادار به مقابله کند و به اشکال مختلف با شرایط جوامع غربی در دوران کنونی در ارتباط است.
۶- Perfect Blue (1998)
جایگاه بعدی در این لیست به فیلم تریلر/ترسناک روانشناختی ساتوشی کان می رسد که به خاطر تحمیق بینندگانش شناخته می شود. فیلم Perfect Blue نقبی عمیق به فعل و انفعالات درونی یک خواننده شناخته شده است و آن ها را به اساسی ترین بخش های خود یعنی احساسات تجزیه می کند.
ترس، اصلی ترین احساسی است که در طول فیلم بیشتر جلوه می کند و در حالی که شخصیت اصلی سعی می کند به زندگی خود ادامه دهد، این ترس شروع به تحلیل بردن او کرده و ادمکان ادامه زندگی را از او سلب می کند، زیرا کسی آن بیرون است که می خواهد به او آسیب برساند.
این فیلم یکی از اولین فیلم هایی است که می تواند تفسیر استادانه ای از سلامت روان ارائه دهد، بدون اینکه خیلی مستقیم به موضوع بپردازد. این فیلم به طور خاص دیدگاه متفاوتی را در مورد سلامت روان ارائه می دهد، در شرایطی که مخاطبان روایت را از دید یک فرد مشهور تماشا می کنند نه یک فرد معمولی.
این فیلم که به خاطر سبک انیمیشنی خاصش هم معروف است، تمام ذات انسانی باقی مانده در شخصیت اصلی را به تصویر می کشد، در شرایطی که او به آرامی احساس می کند که دیوانه شده است. این فیلم در کلیت خود یک شاهکار در داستان سرایی و ایجاد تنش است، در حالی که همزمان نیز نقدی در مورد موضوعات مهم سلامت روان و وسواس فکری است.
۵-Burning (2018)
Burning فیلم جذاب بعدی این فهرست است. در این فیلم از چهره های آشنای سینمای غرب و از بازیگرانی چون استیون یئون استفاده شده است. این فیلم بیشتر پیرامون موضوع اشتیاق، چگونگی به ثمر رسیدن آن و معنای آن است.
سه شخصیت اصلی فیلم به طور مداوم در حالت تعلیق به سر می برند، به گونه ای که در تلاش برای رسیدن به خواسته های خود هستند. این امیال در نهایت آن ها را به خشم می کشاند و در نتیجه بین شخصیت های ما جدایی ایجاد می کند، در حالی که هنوز دوستی شان را حفظ می کند.
فیلم سوالات متعددی را مطرح می کند، اما احتمالاً مهم ترین آن ها باید این باشد که زندگی در چنین دنیای ایزوله ای چه معنایی دارد. این حقیقت که فیلم چنین سوال مهمی دارد، برای بیننده تعجب آور است، چرا که اتفاقات فیلم معمولاً خیلی اتفاقی و ناگهانی رخ می دهند.
خود فیلم بر اساس یک داستان کوتاه به نام Barn Burning نوشته هاروکی موراکامی ساخته شده است. لی چانگ دونگ کارگردان این فیلم توانسته با حفظ عناصر کلیدی داستان، روایت خاص خودش را بسازد.به طور کلی، فیلم به عنوان توسعه ی اتفاقی خواسته های فردی و ناتوانی شخص در زندگی در دنیایی از انزوای دائمی عمل می کند.
۴- Police Story
این فیلم اکشن با بازی جکی چان (برای اولین بار در نقش یک پلیس) یکی از بهترین فیلم های کارآگاهی دهه ۸۰ میلادی است که ژانر اکشن را بازتعریف می کند. این موفقیت با حرکات رزمی بی نقص و جذاب محقق می شود که باعث حبرت کردن مخاطب خواهد شد.
این فیلم که اولین نقش بزرگ جکی چان در یک فیلم است، شاهد بیشترین مشارکت چان در مشهور کردن خود و فیلمش است، فیلمی که چان در آن می تواند جایگاه خود را به عنوان یکی از بزرگان سینمای اکشن و رزمی تثبیت کند.
این اتفاق به ویژه در پایان فیلم رخ می دهد، جایی که در آن یک درگیری تن به تن در مرکز خرید آغاز می شود و این اکشن به بخش های مختلف مرکز خرید مذکور کشیده می شود، در حالی که دو طرف به شدت همدیگر را کتک می زنند.
با پیشرفت داستان، مخاطب بیشتر شیفته اکشن می شود تا داستان آن، و البته این بدان معنا نیست که داستان بدی است، بلکه فقط بدین معناست که اکشن به قدری خوب است که بر داستان غلبه می کند. این فیلم به یک اثر کلاسیک در ژانر اکشن تبدیل شد و با گذشت زمان، بیش از پیش مورد تحسین قرار گرفت و تماشای آن نگاهی جذاب به نقش و فیلمی است که جکی چان را به سینمادوستان بین المللی شناساند.
۳- The Seventh Seal (1957)
فیلم The Seventh Seal به عنوان نوع متفاوتی از داستان های کلاسیک اینگمار برگمن راه خود را به این فهرست باز کرده است. این بار، با مسیری که داستان در پیش می گیرد و با مضامینش، روایت برگمن بیشتر به یک فیلم صامت شبیه است تا فیلمی در سینمای مدرن.
با این حال، این موضوع من را از توصیه کردن تماشای فلم The Seventh Seal باز نمی دارد، چون این فیلم هنوز هم در دنیای مدرن، به عنوان روایتی از ماجراجویی یک شوالیه به درون واقعیتِ اعتراف، جایگاه خاص خود را دارد. داستان پیرامون شوالیه ای است که از جنگ های صلیبی بازگشته و در راه بازگشت، کلیسایی با کشیشی مبهوت و گیج شده را می یابد که ماهیت واقعی و کامل شوالیه بودن را زیر سوال می برد.
اگرچه ممکن است این داستان در شرایط فعلی جهان چندان جذاب به نظر نرسد، اما همچنان به عنوان روشی مستقیم تر برای بیان یک داستان و خلق یک مکالمه عمل می کند که مردم باید به آن توجه کنند.
۲- Yojimbo (1961)
فیلم بعدی این فهرست پیچشی عجیب در ژانر خود ایجاد کرده و آن را برای فرهنگ کارگردان جذاب تر می کند. ژانر مورد بحث، ژانر وسترن است، این بار با سامورایی ها. اعتبار این ایده به توانایی آکیرا کوروساوا کارگردان مشهور ژاپنی در ترکیب عناصر غربی در فیلم هایش باز می گردد، در حالی که هنوز هم به فرهنگ و شیوه داستان سرایی خاص کارگردان وفادار می ماند.
خود فیلم Yojimbo درباره یک سامورایی زبردست و مرگبار است که وارد شهری می شود که در آن دو گروه بزرگ تبهکار در حال جنگ با یکدیگر هستند. سامورایی داستان بوجیمبو در ابتدا با این نبرد ویرانگر درگیر نمی شود، اما در نهایت موافقت می کند که با شروط و شیوه خاص خود به “اصلاح” اوضاع کمک کند.
همچنین این سامورایی در این مقطع از زندگی خود نیز بر سر دوراهی قرار دارد و به دلیل شرایط تاریخی که فیلم در آن روایت می شود، بیکار شده است. این فیلم خلاقیت بی حد و حصر کوروساوا و توانایی او در بافتن عناصری از داستان های دیگر را به داستان خود نشان می دهد تا یک اثر سینمایی بی نقص برای لذت بردن مخاطبان خلق شود.
۱- Bicycle Thief (1948)
با رسیدن به آخرین فیلم این لیست، The Bicycle Thief با داستانی جذابی که روایت می کند راه خود را پیش می برد. این فیلم درباره یک مرد ایتالیایی است که پس از جنگ جهانی دوم در تلاش برای گذران زندگی خود و خانواده اش است و برای به دست آوردن موقعیت شغلی حیاتی که بتواند او و خانواده اش را به جایگاه اقتصادی قابل قبولی برساند، به دوچرخه نیاز دارد.
او بالاخره دوچرخه اش را به دست می آورد و کارش را شروع می کند، اما مدت کوتاهی بعد دوچرخه اش دزدیده می شود و این موضوع او را به این تعقیب و گریز دیوانه وار می فرستد که در نهایت باعث می شود شخصیت و ذات واقعی خود را به خانواده و اطرافیانش نشان دهد. موضوع اصلی فیلم، انسانِ بهتری بودن در موقعیت هایی مانند موقعیت های به تصویر کشیده شده در فیلم است.
این روایت، حسی از ناامیدی نسبت به شخصیت اصلی را در مخاطب ایجاد می کند، در حالی که مخاطب شاهد سقوط او است. این فیلم در واقع یک داستان قابل توجه است که می پرسد یک انسان برای برآورده کردن نیازهای خودخواهانه خود، تا کجا حاضر است پیش برود.
این فیلم هنوز هم در دنیای مدرن قابل درک و موثر است و هنوز هم خیلی ها اصرار دارند که مردم باید این فیلم را با توجه و اهمیت بیشتری تماشا کنند. همچنین این فیلم تفسیری فوق العاده ای بر معنای درماندگی و وخامت اوضاع مالی است.
منبع: روزیاتو