(ویدئو) فرادید سینما؛ نگاهی به سریال آبان؛ ببینیم یا نه؟

فرادید| سریال «آبان»، محصول جدید پلتفرم شیدا، از ۱۰ بهمن ۱۴۰۳ پخش خود را آغاز کرده و تاکنون ۶ قسمت از مجموع ۲۰ قسمت برنامه‌ریزی‌شده آن منتشر شده است. این گزارش به بررسی ویژگی‌های اصلی این سریال، نقاط قوت و ضعف آن و ارزش‌گذاری کلی آن برای مخاطبان می‌پردازد. در پایان نیز به این جمع بندی می رسیم که آیا آبان ارزش دیدن دارد یا خیر.

به گزارش فرادید، «آبان»، به کارگردانی رضا دادویی، روایتی از زندگی آبان اسفندیاری، با بازی لاله مرزبان را ارائه می‌دهد. این شخصیت به‌عنوان یک نخبه هوش مصنوعی معرفی می‌شود که الگوریتمی برای کسب سود در بازارهای مالی طراحی کرده است. اما  بعد با سرمایه‌گذار پروژه اش دچار مشکل می شود و باید بدهی چند میلیاردی اش را پرداخت کند. در غیر این صورت آبان به زندان خواهد افتاد.  کاراکتر مرموز، به پیچیدگی‌های داستان می‌افزاید.

نقاط قوت محدود در سریال آبان

یکی از جنبه‌های مثبت این سریال، بازی شهاب حسینی در نقش فریبرز ثابت و امین حیایی در نقش بابک محمودی است. در حقیقت بازی این دو نفر سبب می شود تا بیننده در برخی سکانس ها، شخصیت پردازی ضعیف و قصه پر از ایراد را نادیده بگیرد.

همچنین، ایده محوری داستان یعنی حضور یک زن نخبه هوش مصنوعی در مواجهه با چالش‌های مالی و اجتماعی است که رویکردی نوآورانه دارد. قصه ای که می‌توانست به تمایز این سریال از آثار مشابه در شبکه نمایش خانگی منجر شود. اما در ادامه بیننده متوجه می شود که این ایده در خدمت موضوع دیگر است که سریال را به سمت و سویی می برد که مخاطب احساس کند که با یک سریال ترکی روبرو است.

نقاط ضعف: ضعف در شخصیت‌پردازی و منطق روایی

سریال «آبان» با مشکلات متعددی روبه‌روست که تجربه تماشا را تحت تأثیر قرار می‌دهد. شخصیت‌پردازی یکی از اصلی‌ترین نقاط ضعف است. کاراکترها فاقد عمق کافی برای ایجاد همدلی در مخاطب هستند. برای نمونه، آبان اسفندیاری که به‌عنوان یک نابغه معرفی شده، در مواجهه با پیشنهاد شبانه فریبرز ثابت، بدون بررسی رفتارهای مشکوک و غیرعادی او، تصمیم به پذیرفتن پیشنهاد می‌گیرد. همچنین در زندان، به‌جای نشان دادن خلاقیت، تنها به دیالوگ‌های تکراری و واکنش‌های احساسی محدود می‌شود که با ادعای هوش بالای او تناقض دارد.

علاوه بر این داستان با فقدان منطق روبرو است. مثلا در یک خط داستانی، به شخصیت امیر پرتو (با بازی میرسعید مولویان) اعلام می‌شود که قتل فردی به گردن او انداخته خواهد شد. او بدون مقاومت این موضوع را می‌پذیرد، بدون اینکه چالش ایجاد کند، سوال کند و یا از خود بپرسد که وقتی قتلی نکرده، با چه منطقی می توانند قتل را به گردن او بیندازند. در مجموع این روند غیرمنطقی، انسجام روایی را تضعیف کرده است.

کارگردانی و ساختار سکانس‌ها نیز انتقادبرانگیز است. به‌عنوان مثال، در صحنه رویارویی ثابت و سروش، ثابت می گوید «من برادرتم و اینجایی که وایسادی قبر باباته»، شما کاملا احساس می کنید که همه چیز به شکل تصنعی طراحی شده است. حتی دیالوگ های سروش هم به تصنعی بودن این صحنه کمک بیشتری می کند و باعث کلافه شدن تان می شود.

صداگذاری هم از دیگر مشکلات برجسته است. موسیقی متن، هرچند باکیفیت، در برخی صحنه‌ها آن‌قدر بلند است که دیالوگ‌ها را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و فهم گفت‌وگوها را دشوار می‌کند.

در نهایت، شباهت‌های آشکار داستان با فیلم هالیوودی «پیشنهاد بی‌شرمانه»  محصول سال ۱۹۹۳ و سریال ایرانی «شهرزاد» - به‌ویژه در شخصیت‌پردازی فریبرز ثابت که یادآور قباد شهرزاد است - اصالت اثر را زیر سؤال برده و آن را به تکرار نزدیک کرده است.

جمع‌بندی: آبان قابل دیدن است؟

با وجود ضعف هایی که به آن ها اشاره کردیم، پیشنهاد ما ندیدن آبان است. امتیازی هم که این سریال، از برنامه فرادید سینما می گیرد، 4 از 10 است.