کشف فسیل‌های استثنایی در یک دامداری!

فرادید| بسیاری از مردم در دوران قرنطینه‌های کووید-19 علایق تازه‌ای را نزدیک خانه‌ی خودشان پیدا کردند. برای دکتر جوزف باتینگ و دکتر لوسی موئیر، این مکان ناحیه‌ای به عرض 10 متر در مزرعه ‌گوسفندان نزدیک خانه‌شان در لندریندود در مرکز ولز بود که ظاهراً پر از فسیل‌های کوچک است.

به گزارش فرادید، به نقل از گاردین، حالا باستان‌شناسان باور دارند این مکان کوچک می‌تواند به افزایش درک علمی آنها از چگونگی پیشروی تکامل پس از دورۀ کامبرین کمک کند؛ دوره‌ای که تصور می‌شود در آن، اجداد مدرن‌ترین حیوانات تکامل یافتند؛ حتی شاید ثابت شود که اینجا به اندازه‌ی Burgess Shale در کانادا که یکی از نخستین اکوسیستم‌های پیچیده‌ی دریایی دنیا در آن یافت شد، اهمیت داشته باشد.

این سایت باستانی ولزی معروف به ساحل کَسِل (Castle Bank) متعلق به دوره‌ی اردوویسین میانی است که قدمت آن به 460 تا 470 میلیون سال پیش بازمی‌گردد و نمایانگر مجموعه‌ای از ارگانیسم‌های دریایی متنوع و اغلب کوچک (1 تا 5 میلی‌متر طول بدن) است که حیات‌شان به زمانی بازمی‌گردد که اقیانوس، ولز میانی را پوشانده بود.

بافت‌های نرم بسیاری از این 170 فسیل عجیب که تاکنون کشف شده‌اند از قبیل سیستم گوارش، چشم‌ها، اعصاب بینایی و مغز سالم مانده است. این فسیل‌ها فسیل‌های کرم، ستاره‌ دریایی، اسفنج، سخت‌پوستان و بندپایان منقرض‌شده است.

این محل دارای اهمیت است، چون پنجره‌ی جدیدی به نحوه‌ی تکامل زندگی در آن زمان به روی ما باز می‌کند. شکوفایی کامبرین که بین 485 تا 540 میلیون سال پیش رخ داد، دوره‌ای بود که بسیاری از اشکال حیاتِ تازه و پیچیده‌ ظهور کردند. اما 400 میلیون سال پیش، تقریباً تمام این موجودات ناپدید شدند و در نهایت اجداد بسیاری از حیوانات مدرن جایگزین آنها شدند.

(برداشت یک هنرمند از جامعه موجودات باستانی کَسِل بَنک)

لوسی موئیر می‌گوید: «این اتفاق با رویداد تنوع زیستی اردوویسین بزرگ مصادف است؛ زمانی که حیواناتِ دارای اسکلت‌های سخت به سرعت در حال تکامل بودند. دوست دارم از آن زمان به عنوان زمانی یاد کنم که زندگی جالب بود؛ زمانی که بوم‌شناسی و همینطور خود حیوانات متنوع شدند.»

اگرچه سایت‌های دیگرِ حاوی فسیل‌های دوره‌ی اردوویسین نیز وجود دارند، بسیاری از آنها قدیمی‌تر هستند و تنها فسیل جانوران محدودی را در خود دارند و تعداد کمی از آنها فسیل‌هایی هستند که تمام بدن‌شان نرم است. باتینگ می‌گوید: «اینجا به نظر می‌رسد همه چیز داریم.»  

این زوج که هر دو دکترای دیرین‌شناسی دارند اما موقعیت شغلی آکادمیک ندارند این سایت را حدود یک دهه پیش کشف کردند. با این حال، تنها زمانی که همه‌گیری کرونا آنها را از سفر کاری به Amgueddfa Cymru  (موزه ولز) در کاردیف بازداشت آنها تصمیم گرفتند نگاه دقیق‌تری به این مکان بیندازند.

بررسی این فسیل‌های کوچک بدون میکروسکوپ‌های قدرتمند دشوار است، بنابراین صاحب زمین پیشنهاد داد این زوج برای خرید تجهیزات لازم درخواست بودجه کنند. مدت کوتاهی پس از ارائه‌ی این درخواست، حدود بیست هزار دلار جمع‌آوری شد، مبلغی که دوبرابر نیاز این زوج بود.

محققان دانشگاه آپسالا در سوئد مقداری از سنگ‌ها را در اسید هیدروژن فلوئورید حل کردند و ذرات کوچکی را استخراج کردند که جزئیاتی در سطح سلول در اختیار آنها گذاشت. این تحقیق در مجله‌ی «بوم‌شناسی و تکامل طبیعت» منتشر شد.

به رغم شمار زیاد فسیل‌هایی که تاکنون کشف شدند، تحقیقات روی آنها هنوز با جدیت آغاز نشده است.

«هر بار که به آنجا برمی‌گردیم چیز جدیدی پیدا می‌کنیم و گاهی‌اوقات این یافته‌ها واقعاً خارق‌العاده هستند. این سایت قرار است دهه‌ها ما را با چیزهایی که در خود دارد شگفت‌زده کند.»

مترجم: زهرا ذوالقدر