کشف ردپاهای ۷۰ میلیون ساله روی یک صخرۀ عمودی!
محققان این ناحیه را «کولوسیوم» یا آمفی‌تئاتر دایناسورها نامیده‌اند. اینجا میلیون‌ها سال قبل ناحیۀ مرطوب اطراف یک دریاچه بوده که انواع دایناسورها در آن به دنبال غذا می‌دویدند!
فرادید| در پارک ملی دِنالی، بزرگ‌ترین سایت ردپای دایناسور آلاسکا کشف شده است و محققان آن را «کولوسیوم دایناسورها» نامیده‌اند. شاید این نام مستعار (کولوسیوم به معنای آمفی تئاتر یا سالن بزرگ) برای متقاعد کردن شما به اهمیت این موضوع کافی نباشد، اما مطالعات جدید نشان داده است که این کولوسیوم دارای شماری از ردپاهای گونه‌های چندین نسل است که لایه به لایه حفظ شده‌اند.
به گزارش فرادید؛ این لازانیای عمودی ردپاها ترکیبی از نقوش بجامانده از ردپای دایناسورهای سنگین در گل و لای باستانی و قالب‌های ایجادشده توسط رسوباتی است که درون این ردپاها افتاده و سفت شده‌اند. این ردپاها تعدادشان زیاد است، جزئیات قابل‌توجهی دارند و متعلق به دایناسورهای مختلف هستند.
یکی از دیوارهای کولوسیوم دایناسور که فرورفتگی‌های متعدد ناشی از ردپاهای هادروسور را میتوان روی ان دید.
پَت دراکِن‌میلر، نویسنده ارشد مقاله و مدیر موزه شمال دانشگاه آلاسکا در بیانیه‌ای گفته است: «آن‌ها زیبا هستند. می‌توانید شکل انگشتان پا و بافت پوست دایناسورها را ببینید.»
در آغاز، به نظر نمی‌رسید صخره‌هایی که این کولوسیوم را شکل می‌دهند، ارزش هفت ساعت پیاده‌روی برای رسیدن به ردپاها را داشته باشند، اما وقتی شب شد، تغییر نور، چشم گروه کاوش را به روی چیزی باز کرد که به راستی خاص بود.
داستین استوارت، نویسنده اصلی مقاله و دانشجوی سابق UAF می‌گوید: «وقتی خورشید کاملاً با آن بسترها زاویه می‌گیرد، نمای‌شان اغراق‌آمیز می‌شود. ما هم از دیدنشان متحیر شدیم.»
اگر شما هم تعجب می‌کنید ردپای دایناسورها روی یک صخرۀ عمودی چکار می‌کند، باید بدانید همه اینها به لطف ویژگی‌های زندگی روی سیاره‌ای است که از صفحات تکتونیکی متحرک تشکیل شده است. در اواخر دورۀ کرتاسه، صخره‌ها به شکل مسطح روی زمین رسوب می‌کردند، اما به مرور زمان، صفحات تکتونیکی روی هم قرار گرفتند و برای ایجاد رشته‌کوه آلاسکا جابجا شدند و بخشی از پوسته را به هوا فرستادند.
پیش از این درام‌های لرزه‌ای، رسوبات مسطح احتمالاً نزدیک یک چاله‌ی آبی روی یک دشت سیلابی بزرگ بودند، جایی مطلوب برای فعالیت دایناسورها و جذب گونه‌های مختلف جوان و بالغ در یک بازه زمانی هزاران ساله!
روی صخره‌های کولیسیوم، صدها ردپا از گونه‌های مختلف دایناسور دیده می‌شود.
آنطور که از ردپاها پیداست، این سایت روزگاری دایناسورهای بزرگ اردک‌منقار گیاهخوار و شاخ‌دار، همچنین برخی گوشتخواران نادر مانند دونده‌خزندگان، تیرانوسورها و چند پرنده کوچک آبچر را به خود دیده است.
دراکِن‌میلر می‌گوید: «این جا انبوهی از دایناسورها وجود داشتند. تیرانوسورهایی اطراف دنالی می‌دویدند که چند برابر بزرگ‌تر از بزرگ‌ترین خرس قهوه‌ای امروزی بودند. دونده‌خزندگان بودند. خزندگان پروازی بودند. پرندگان بودند. در کل، اکوسیستم این منطقه شگفت‌انگیز بوده است.»
حالا که محققان با غروب خورشید توانستند این مکان مملو از ردپای دایناسور را کشف کنند، قصد دارند تحقیقات‌شان را با همکاری سرویس پارک ملی برای حفظ زمین‌شناسی این منطقه ادامه دهند.
ردپای یک دایناسور گوشتخوار بزرگ، احتمالاً یک تیرانوسور.
دِنی کَپس، زمین‌شناس پارک ملیِ دنالی، گفته است: «از یک طرف، باید از مکان‌های فسیلی مهم در سطح جهانی مانند این کولوسیوم در برابر مزاحمت و سرقت محافظت کنیم. از سوی دیگر، بازدیدکنندگان را تشویق کنیم در بافت زمین‌شناسی خودشان به دنبال فسیل‌ها باشند تا بتوانیم تکامل مناظر و اکوسیستم‌ها را در طول زمان بهتر درک کنیم و در عین حال، آن‌ها را برای دیگران دست‌نخورده نگه داریم.»
این مطالعه در مجله Historical Biology منتشر شده است.
مترجم: زهرا ذوالقدر
