اگر در فضا «نورافشانی» کنیم چه اتفاقی می‌افتد؟!
نورافشانی‌های زیبا و رنگارنگ روی زمین اگر در فضای خارج از جو انجام شوند چه شکل و شمایلی پیدا می‌کنند؟ آیا اصلا روشنایی و رنگی خواهند داشت؟
فرادید| در خلاء هیچ اکسیژنی وجود ندارد که اشیاء با آن بسوزند. با این حال، ترقه‌ها و فشفشه‌های آتش‌بازی حاوی اکسیدکنندۀ مخصوص به خود هستند که اکسیژن مورد نیاز برای احتراق آن‌ها را فراهم می‌کند. این اکسیدکننده معمولاً یک ترکیب نیتراتی مانند نیترات پتاسیم است.
به گزارش فرادید؛ به علاوه، اکثر فشفشه‌های نورافشانی حرفه‌ای از یک سیستم جرقه‌زن الکترونیکی استفاده می‌کنند. این سیستم جریان الکتریکی را از طریق یک سیم به فیوز آتش‌بازی می‌فرستد و باز هم بدون نیاز به اکسیژن آن را مشتعل می‌کند. بنابراین، نورافشانی (اگر با سیستم الکتریکی کار کند) در فضا کاملاً خوب عمل می‌کند و نبود اکسیژن مانع از شکل‌گیری آن نمی‌شود.
با اینکه پس از روشن شدن، سوخت پیشران آتش‌بازی با اکسیدکنندۀ مخصوص خودش می‌سوزد، اما این لزوما در مورد گلوله‌های موادی که برای ایجاد جلوه‌ها و رنگ‌های دیدنی مختلف در آتش‌بازی‌ها استفاده می‌شوند، صادق نیست. این واکنش‌های احتراق که معمولاً از نمک‌های استرانسیم، مس، باریم و غیره استفاده می‌کنند، عموماً به اکسیژن اضافی نیاز دارند که معمولاً توسط جو زمین تأمین می‌شود. این بدان معناست که آتش‌بازی و نورافشانی در فضا بسیار کمرنگ‌تر از روی زمین خواهد بود و رنگ‌هایش خیلی زودتر محو می‌شوند.
یکی دیگر از تفاوت‌های قابل توجه بین آتش‌بازی روی زمین و فضا این است که آتش‌بازی‌های فضایی در خلاء هیچ صدایی تولید نمی‌کنند.
اما موردی که شاید آتش‌بازی در فضا را جذاب‌تر می‌کند این است که در زمین، ترقۀ آتش‌بازی به دلیل مقاومت هوا و اثرات گرانش به ارتفاع محدودی می‌رسد. با این حال، در فضا، آن‌ها فوق‌العاده سریعتر و بیشتر حرکت می‌کنند.
برای مثال، در کرۀ ماه، یک موشک می‌تواند شش برابر ارتفاع زمین حرکت کند. این بدان معناست که قوی‌ترین نورافشانی‌های خمپاره‌ای می‌توانند قبل از انفجار به راحتی به چندین کیلومتر بالای سطح ماه برسند.
بنابراین، به طور خلاصه، آتش‌بازی در فضا ساکت، کوتاه‌مدت، تقریباً بی‌رنگ و بسیار مرتفع‌تر از آتش‌بازی‌های روی زمین خواهد بود.
