«میکروب‌های روده» می‌توانند باعث اختلال «اضطراب اجتماعی» شوند!
دانشمندان در مطالعه‌ای که شامل پیوند میکروب‌های انسان به موش می‌شود، تاثیر میکروب‌های روده بر روی ترس‌ها و اضطراب‌های اجتماعی آن‌ها را بررسی کرده و به نتایج چشمگیری رسیده‌اند.
فرادید| در حالی که برخی از افراد در بسیاری از نقاط دنیا از تدارک جشن سال نو میلادی لذت می‌برند، برای برخی دیگر معاشرت موجب ایجاد احساس ترس، اضطراب و پریشانی می‌شود. حالا محققان می‌گویند میکروب‌های روده ممکن است در ایجاد اختلال اضطراب اجتماعی نقش داشته باشند و تحقیقات جدید در این حوزه، فرصت‌های جدیدی را برای درمان باز کرده است.
به گزارش فرادید، دانشمندان پیش از این دریافته بودند که میکروبیوم روده (مجموعه‌ای از باکتری‌ها و سایر ارگانیسم‌های سیستم گوارشی) در افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) در قیاس با افراد سالم متفاوت است؛ به علاوه تحقیقات زیادی نشان داده است که میکروب‌های موجود در دل و روده می‌توانند بر مغز اثر بگذارند و بالعکس.
حالا محققان دریافته‌اند که وقتی میکروب‌های روده‌ی افراد مبتلا به SAD به موش‌ها پیوند زده می‌شود، حیوانات واکنش بیشتری به ترس اجتماعی نشان می‌دهند.
این یافته‌ها که بر اساس تحقیقات قبلی است، نتایج مشابهی را برای بیماری‌هایی از افسردگی گرفته تا سندرم روده تحریک‌پذیر نشان می‌دهد.
پروفسور جان کریان از نویسندگان این تحقیق از دانشگاه کالج کورک گفته است که مشخص بود ژنتیک، محیط و سایر عوامل هم می‌توانند در اختلالاتی از جمله SAD نقش داشته باشند، اما تحقیقات جدید، اهمیت فلور (ریزاندام‌های) روده را مشخص کرده است.
پروفسور کریان می‌گوید: «نکته اصلی این است که ما باید مراقب میکروب‌های خود باشیم، به خصوص در دوران رشد و حتی در بزرگسالی تا مغز اجتماعی ما به درستی کار کند.»
کریان و همکارانش در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم گزارش داده‌اند که از شش فرد سالم و شش فرد مبتلا به SAD نمونه مدفوع گرفتند و تجزیه و تحلیل DNA تأیید کرده است که میکروبیوم روده به طور قابل توجهی بین این دو گروه متفاوت است.
این تیم هر نمونه را به شش موش آزمایشگاهی منتقل کرد که قبلاً به آن‌ها آنتی‌بیوتیک داده شده بود تا میکروب‌های طبیعی روده‌شان از بین برود.
سپس یک سری آزمایش برای کشف جنبه‌های مختلف رفتار موش‌ها روی آن‌ها انجام شد. تیم برای بررسی ترس اجتماعی، به موش‌ها شوک‌های الکتریکی کوچک موقع نزدیک شدن به یک موش جدید دادند و سپس نحوه رفتار آن‌ها را اطراف موش‌های جدید، وقتی دیگر شوک اعمال نمی‌شد، زیر نظر گرفتند.
نتایج نشان داد موش‌هایی که میکروب‌های روده افراد مبتلا به SAD را دریافت کرده بودند نسبت به موش‌هایی که میکروب‌های روده افراد سالم را دریافت کرده بودند، در مدفوع خود سطوح متفاوتی از سه گونه باکتری داشتند.
این تیم افزود در حالی که رفتار موش‌ها در بیشتر آزمایشاتی که اضطراب و رفتار اجتماعی را بررسی می‌کردند، متفاوت نبود، اما رفتار آن‌ها پس از آزمایش ترس اجتماعی متفاوت بود. موش‌های دارای میکروب‌های روده افراد سالم به سرعت کنجکاوی خود را نسبت به غریبه‌ها در روزهای بعد دوباره بدست آوردند، در حالی که موش‌هایی که میکروب‌های افراد مبتلا به SAD را داشتند، همچنان از نزدیک شدن به موش‌های دیگر می‌ترسیدند.
کریان می‌گوید: «آن‌ها هرگز به طور کامل بهبود نیافتند تا بتوانند دوباره اجتماعی شوند.»
تجزیه و تحلیل بیشتر نشان داد سطوح هورمون‌های خاص و جنبه‌های سیستم ایمنی هم بین موش‌ها متفاوت بود: «هم اکسی توسین (هورمون کلیدی در پیوند) و هم سیستم ایمنی قبلاً در رفتار اجتماعی دخیل بودند، بنابراین خوب بود تغییرات رخ‌داده در اینها را در حیواناتی که میکروبیوتای SAD را دریافت کرده بودند، ببینیم.»
این تیم می‌گوید نتایج نشان داد که میکروبیوم روده می‌تواند در واکنش‌های ترس اجتماعی افزایش‌یافته در اختلال اضطراب اجتماعی نقش سببی داشته باشد. خبر خوب اینست که برای افراد مبتلا به SAD راه‌های جدیدی برای توسعه درمان‌ها یافت شده است.
کریان می‌گوید این درمان‌ها می‌تواند شامل رژیم‌هایی شود که برای تغییر میکروبیوم طراحی شده‌اند: «افزایش مقدار فیبر و غذاهای تخمیرشده در رژیم غذایی ممکن است اثرات مفیدی داشته باشد و ما به تحقیق درباره آن علاقه‌مندیم.»
مترجم: زهرا ذوالقدر
