(تصاویر) نخستین پهپاد بمب افکن بومی هند؛ چیزی شبیه به فیلم‌های هندی!

نخستین پهپاد بمب افکن بومی هند به‌نام FWD-200B رونمایی شد. طراحی این پهپاد به‌قدری عجیب است که ما نمی‌دانیم چطوری پرواز خواهد کرد!

معرفی این پرنده بدون سرنشین که به‌عنوان «اولین پهپاد بمب‌افکن بومی هند» شناخته می‌شود، توجه زیادی را در رسانه‌های محلی به خود جلب کرد و ویژگی‌های آن به‌طور گسترده‌ای مورد بحث قرار گرفت. با توجه به حجم بالای سوالاتی که از ما در این باره پرسیده شده، بیایید نگاه دقیق‌تری به این پهپاد بیندازیم.

شرکت FWD تأکید کرده است که این پهپاد نیاز هند به یک هواپیمای بدون سرنشین جنگی پیشرفته را برآورده می‌کند و سهم قابل توجهی در تلاش‌های این کشور برای دستیابی به خودکفایی در بخش حیاتی جنگ‌های مدرن خواهد داشت.

این شرکت که در سال ۲۰۲۲ توسط سوهاس تجاسکاند تأسیس شد، مأموریت دارد وابستگی هند به پهپادهای بمب‌افکن وارداتی پرهزینه را کاهش دهد، از ابتکار «ساخت هند» حمایت کند و جایگاه هند را به‌عنوان رهبر جهانی در زمینه تولید و فناوری پهپاد تثبیت کند.

همه این‌ها در حالی است که امنیت ملی را نیز تقویت می‌کند. ابتکار ساخت هند برنامه‌ای است که دولت هند در سال ۲۰۱۴ با هدف تشویق تولید داخلی و ترویج سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف از جمله تولید، فناوری، زیرساخت و دفاع راه‌اندازی کرد.

همه‌چیز درباره نخستین پهپاد بمب افکن بومی هند

سوهاس تجاسکاند، بنیانگذار شرکت فناوری‌های دفاعی و هوافضای Flying Wedge در مراسم رونمایی از FWD-200B گفت، علی‌رغم سرمایه‌گذاری‌های قابل توجه و تلاش‌های پیشین سازمان تحقیقات و توسعه دفاعی هند (DRDO) با پروژه‌هایی مانند تاپاس و رستم که با شکست مواجه شدند، آرزوی هند برای دستیابی به هواپیمای بدون سرنشین رزمی برای بیش از 15 سال دست‌نیافتنی باقی مانده بود.

اکنون با رونمایی از نخستین بمب افکن بومی هند، این کشور نه تنها به این آرزو جامه عمل می‌پوشاند، بلکه به جمع کشورهای دارای قابلیت‌های پیشرفته هواپیماهای جنگی نیز می‌پیوندد.

پس از رونمایی از ماکت کامل پهپاد، تجاسکاند از برنامه‌های خود برای انجام اولین پرواز این هواپیما در ماه مه خبر داد. این شرکت در حال مذاکره فعال با دفتر طراحی ارتش (ADB) است که پیشگام ابتکار ساخت هند در نیروی زمینی هند به‌شمار می‌رود و قصد دارد FWD-200B را به کشورهایی که در حال حاضر پهپادهای گران‌قیمتی مانند پرِدِتور را خریداری می‌کنند، به بازار عرضه کند.

تجاسکاند با اشاره به مقرون‌به‌صرفگی FWD-200B در مقایسه با نمونه‌های مشابه، تأکید دارد، در حالی که پهپاد آمریکایی پرِدِتور هزینه سرسام‌آور ۲۵۰ کرور روپیه [حدود ۳۳ میلیون دلار آمریکا] را به‌همراه دارد، پهپاد بومی هندی‌ها که به فناوری‌های پیشرفته مجهز است، این هزینه را به تنها ۲۵ کرور روپیه [۳.۳ میلیون دلار آمریکا/۲.۹ میلیون یورو] کاهش می‌دهد. این موضوع نه تنها بر تعهد ما به خودکفایی تأکید می‌کند، بلکه جایگاه هند را به‌عنوان رهبر در زمینه راه‌حل‌های دفاعی مقرون‌به‌صرفه تثبیت می‌کند.

بر اساس گزارش‌های رسانه‌های هند، این پهپاد بمب‌افکن با ظرفیت حمل بار 100 کیلوگرم در دسته پهپادهای رزمی بدون سرنشین با ارتفاع متوسط و پایداری طولانی (MALE) طبقه‌بندی می‌شود.

FWD-200B که به حسگرهای دیدبانی نوری مجهز شده و با سلاح‌های موشکی برای حملات هوایی دقیق یکپارچه شده است، می‌تواند به حداکثر وزن برخاست 498 کیلوگرم دست یابد و دارای ایستگاه کنترل زمینی (GCS) با برد 200 کیلومتر است. این پهپاد حداکثر سرعت 200 گره دریایی (370 کیلومتر در ساعت) و پایداری 12 تا 20 ساعت را نیز دارا است.

وب‌سایت شرکت توسعه‌دهنده، اطلاعاتی در مورد این نوع پهپاد را ارائه نکرده ندارد. در واقع، به نظر می‌رسد اکثر محصولات آن‌ها شامل کوادکوپترهای استانداردی هستند که برای کاربردهای متنوع طراحی شده‌اند. در کنار آن‌ها نیز پروژه‌های نظامی مفهومی که صرفاً به صورت رندر ارائه شده‌اند، دیده می‌شود.

به طور کلی، طراحی پهپادهای رزمی بدون سرنشین با ارتفاع متوسط و پایداری طولانی (MALE) بر حفظ تعادل میان پایداری، ظرفیت حمل بار، انعطاف عملیاتی و اثربخشی ماموریت تمرکز دارد. پهپادهای MALE امروزی ویژگی‌های مشترکی دارند از جمله:

• بال‌هایی طراحی‌شده برای پایداری و پیمایش کارآمد:  بدنه این پهپادها برای کمترین مقاومت در برابر هوا و افزایش کارایی آیرودینامیکی ساخته شده است که به آن‌ها اجازه می‌دهد تا به پایداری طولانی دست یابند. برخی از انواع این پهپادها برای کاهش سطح مقطع راداری (RCS) طراحی می‌شوند.
•  
• بدنه‌ای بزرگ‌تر و سنگین‌تر:  پهپادهای MALE معمولاً در مقایسه با پهپادهای تاکتیکی کوچک‌تر (مانند نمونه‌هایی که هر از گاهی توسط استارت‌آپ‌های دیگر هند ارائه می‌شوند) بزرگ‌تر و سنگین‌تر هستند تا بتوانند بار بیشتری حمل کنند و سوخت بیشتری برای پایداری طولانی‌تر در خود جای دهند.
•  
• سیستم‌های ارتباطی پیشرفته:  تمامی پهپادهای مدرن از سیستم‌های ارتباطی پیشرفته برای کنترل و انتقال داده فراتر از خط دید استفاده می‌کنند. این سیستم‌ها به هدایت‌کنندگان اجازه می‌دهند تا پهپاد را از راه دور کنترل کنند و داده‌ها و تصاویر حسگرها را به صورت لحظه‌ای دریافت نمایند.

پهپاد هندی‌ها عجیب‌ترین مدل در نوع خودش است

با وجود طراحی‌های عجیب و غریب فراوان در دنیای پهپادهای MALE، پهپاد FWD-200B هندی‌ها احتمالاً شگفت‌انگیزترین آن‌هاست: ما واقعاً مشتاقم بفهمیم که چگونه می‌تواند با حفظ این شکل و به خصوص با این فاصله نوک بال‌ها به پرواز درآید (چیزی که به نظر ما محتمل نیست). به نظر می‌رسد در مقایسه با بدنه، ارابه فرود نیز بسیار کوچک استو

به نظر منطقی می‌رسد که FWD-200B برای برخاست و فرود ایمن نیاز به بال‌هایی کاملاً متفاوت (با فاصله نوک بال‌‌های قابل توجه) و ارابه فرود مستحکم‌تری داشته باشد. با این حال، همانطور که برخی اشاره کرده‌اند، با وجود هیجان داخلی، این اولین باری نیست که یک استارت‌آپ هندی یک پهپاد با ادعاهای جسورانه معرفی می‌کند که در نهایت به هیچ نتیجه ملموسی نمی‌رسد. باید منتظر ماند و دید. باید روراست باشیم، اگر رسانه‌های معتبر هند در مورد آن گزارش نمی‌دادند، احتمالاً الان این مقاله را نمی‌خواندید.

منبع:خبرآنلاین