(تصاویر) مشخصات فنی هواگرد حیرت انگیز »وی ۲۲ آسپری»

در سال ۱۹۵۸، نیروی هوایی ایالات متحده بل XV-۳ را توسعه داد که اولین برخاست و فرود عمود موفقی بود که شناور شد. پس از اینکه برنامه XV-۳ ثابت کرد که مفهوم چرخش روتور قابل اجرا است، بل روتور شیبدار XV-۱۵ را که ناسا آزمایش کرد، توسعه داد.

در ژوئیه ۱۹۷۹، XV-۱۵ اولین هواگردی بود که از هلیکوپتر به هواپیما و برعکس تبدیل شد. همچنین می‌توانست در حالت هواپیما با سرعت ۳۴۶ مایل در ساعت (۵۵۷ کیلومتر در ساعت) حرکت کند. موفقیت آزمایشات منجر به گسترش برنامه شد که متعاقباً به وی-۲۲ آسپری تغییر نام داد.

سه نوع آسپری بسته به کاربرد مورد نظر آن وجود دارد: عملیات جستجو و نجات، حمله میان برد یا عملیات ویژه دوربرد. برای نیروی دریایی، وظایف اصلی این هواپیما، تحویل و حمل لوازم و محموله است.

به گزارش اقتصاد۲۴ در حالی که سه شاخه از نیرو‌های مسلح ایالات متحده - تفنگداران دریایی، نیروی دریایی و نیروی هوایی از آسپری استفاده می‌کنند یا استفاده کرده اند، بل نیز در حال بررسی طراحی آن برای استفاده‌های غیرنظامی احتمالی است.

نیروی هوایی و وی-۲۲ آسپری

فرماندهی عملیات ویژه نیروی هوایی اولین آسپری عملیاتی خود  به نام CV-۲۲  را در ژانویه ۲۰۰۷ دریافت کرد. در سال ۲۰۰۹ به توانایی عملیاتی اولیه دست یافت.

مزایای آسپری

آسپری دارای دو روتور بزرگ و سه پره است که در جهت مخالف می‌چرخند و باعث بالارفتن هواگرد  می‌شوند. از آنجایی که روتور‌ها در جهت مخالف می‌چرخند، نیازی به روتور دم برای ایجاد ثبات مانند هلیکوپتر نیست.

بال، روتور‌ها را بین حالت هواپیما و هلیکوپتر تبدیل می‌کند و در موقعیت هواپیما، حالت بالابر ایجاد می‌کند. این هواگرد  بال چرخشی می‌تواند به راحتی از حالت هلیکوپتر به حالت هواپیما در کمتر از ۱۲ ثانیه تبدیل شود.

مزایای عمده آسپری نسبت به هلیکوپتر عبارتند از:

برد بلندتر: برد عملیاتی آسپری بین ۴۵۳ تا ۹۳۳ کیلومتر است.
سرعت بالاتر: حداکثر سرعت آسپری ۵۰۷ کیلومتر در ساعت است که دو برابر سرعت حداکثر یک هلیکوپتر است.
افزایش ظرفیت بار: آسپری می‌تواند ۴۵۳۶ کیلوگرم بار یا ۲۴ سرباز را حمل کند.

نیروی محرکه

آسپری دو روتور با ملخ‌های سه پره ۳۸ فوتی (۱۱.۶ متری) دارد. یک موتور توربوشفت آلیسون AE ۱۱۰۷C که قادر به تولید بیش از ۶۰۰۰ اسب بخار قدرت است، هر ملخ را به حرکت در می‌آورد.

در صورت خرابی موتور، آسپری می‌تواند تنها با یک موتور کار کند. در این حالت، نیروی موتور باقیمانده از طریق یک محور محرک متصل به دو روتور توزیع می‌شود.

آسپری دارای ۱۶ مخزن سوخت است که ۱۰ مخزن در بال‌ها و شش باک در بدنه تعبیه شده است. مخازن تغذیه مستقیماً سوخت موتور‌ها را از مخازن دیگر تأمین می‌کنند و انتقال سوخت به صورت خودکار انجام می‌شود.

هنگامی که سوخت از مخازن جریان می‌یابد، گاز نیتروژن تحت فشار مخازن را پر می‌کند تا احتمال آتش سوزی کاهش یابد. بسته به نوع آسپری، می‌تواند از ۵۴۸۹ تا ۱۳۷۷۹ لیتر سوخت نگهداری کند.

کابین خلبان آسپری یک خلبان و کمک خلبان را در خود جای می‌دهد. علاوه بر این، یک صندلی تاشو در مرکز پشت خلبان‌ها برای یک مهندس پرواز وجود دارد.

پنل‌های ابزار مشابه کابین شیشه‌ای جدید شاتل فضایی دارای نمایشگر‌های چند منظوره هستند. نمایشگر‌ها اطلاعات مربوط به موتور‌ها (مانند فشار روغن، دما و فشار هیدرولیک) و پرواز (مانند اطلاعات سوخت، وضعیت و عملکرد موتور) را در خود دارند.

ظرفیت ترابری

هواگرد آسپری می‌تواند تا ۲۴ سرباز را در خود جای دهد و تا ۹۰۷۲ کیلوگرم را در محفظه بار خود حمل کند که ۵.۷ فوت عرض، ۵.۵ فوت ارتفاع و ۲۰.۸ فوت طول است.

محفظه بار دارای صندلی‌های تاشو در امتداد دیوار‌ها و یک سطح شیبدار برای بارگیری یا استقرار محموله و نیرو است. استقرار می‌تواند با چتر نجات نیز در هوا انجام شود.

علاوه بر بار ۲۰۰۰۰ پوندی در محفظه بار، آسپری دارای یک سیستم قلاب و وینچ خارجی است که به آن اجازه می‌دهد تا ۶۸۰۳ کیلوگرم باررا حمل کند.

ارتباطات

آسپری مجهز به رادیو‌های چند باند (AM، FM، UHF، VHF) برای انتقال صدا و دریافت رادیو است. همچنین دارای چراغ‌های ناوبری و رادیو، ارتفاع سنج راداری و یک سیستم داخلی/رادیویی داخلی برای برقراری ارتباط بین خدمه و نیرو‌های داخل هواگرد است.