شناسایی سنجاب ۵ میلیون ساله که هم‌اندازه گربه بود و پرواز می‌کرد
محققان موفق به شناسایی فسیل یک سنجاب پرنده غول‌پیکر از میان مجموعه‌ای از بقایای حیوانات غیرمعمول شدند که ۲۵ سال پیش از یک فروچاله باستانی در ایالت تنسی کشف شده بود. این فسیل اطلاعات تازه‌ای از چگونگی ورود سنجاب‌های پرنده به آمریکای شمالی ارائه می‌دهد.
فرادید| حدود ۵ میلیون سال پیش، سنجاب‌های پرنده غول‌پیکری که به اندازه‌ی گربه‌های خانگی امروزی بودند، در سراسر آمریکای شمالی پرواز می‌کردند. این کشف بر مبنای شناسایی یک فسیل عجیب درون یک فروچاله باستانی انجام شده است.
به گزارش فرادید، محققان این فسیل سنجاب پرنده را از بین بقایای حیوانات کشف‌شده در تنسی شناسایی کردند. این نمونه متعلق به یک جنس منقرض‌شده به نام مایوپِتائوریستا (Miopetaurista) است که معمولاً در آسیا یافت می‌شود، هرچند دو نمونه دیگر نیز از فلوریدا گزارش شده‌اند.
جاشوآ ساموئلز، استادیار علوم زمین و از نویسندگان این مطالعه گفته:
«تصور پرواز این سنجاب‌های پرنده غول‌پیکر بر فراز کرگدن‌ها و ماستودون‌ها که آن زمان در جنگل‌های تنسی زندگی می‌کردند، شگفت‌انگیز است.»
تیم تحقیقاتی معتقد است مایوپِتائوریستا اوایل دوره پلیوسین (۵.۳ تا ۲.۶ میلیون سال پیش) از راه پل زمینی بِرینگ که آسیا را به آمریکای شمالی متصل می‌کرد، وارد این قاره شد. این سنجاب‌ها جنگل‌های گرم تنسی را که مشابه جنگل‌های آسیای آن زمان بود، برای زندگی انتخاب کردند.
این نمونه از مایوپِتائوریستا تنها از روی یک دندان که در مکان فسیلی گرِی در شرق تنسی کشف شده، شناسایی شده است. سایر فسیل‌های این منطقه گواه این هستند که زمان حیات مایوپِتائوریستا، این ناحیه میزبان گونه‌های جانوری غیرمعمول زیادی بوده است.
محققان همچنان در حال بررسی تاریخچه سنجاب‌های پرنده هستند، چون سوابق فسیلی آن‌ها پراکنده است. قدیمی‌ترین نمونه‌های شناخته‌شده این جانوران در آمریکای شمالی به حدود ۳۶ میلیون سال پیش بازمی‌گردد. با این حال، سنجاب‌های پرنده حدود ۹ میلیون سال پیش از سوابق فسیلی ناپدید شدند و سپس حدود ۴ میلیون سال پیش با مایوپِتائوریستا در فلوریدا دوباره ظاهر شدند.
مکان فسیلی گرِی یک میلیون سال قدیمی‌تر از دو نمونه کشف‌شده در فلوریدا است، بنابراین این کشف جدید احتمالاً قدیمی‌ترین فسیل مایوپِتائوریستا در آمریکای شمالی محسوب می‌شود.
فروچاله‌ای که مکان فسیلی گرِی را تشکیل داده، حدود ۵ میلیون سال پیش شکل گرفت و با آب پر شد. این حوضچه که میان جنگل‌ها قرار داشت، منبع آب آشامیدنی بسیاری از گونه‌های باستانی بود. سپس رسوبات و گل‌ولای به تدریج این حوضچه را پر کرد و جانورانی که آنجا جان می‌باختند، دفن و حفظ می‌شدند.
وزن مایوپِتائوریستا حدود ۱.۵ کیلوگرم بوده؛ بسیار سنگین‌تر از سنجاب‌های پرنده‌ای که امروزه در تنسی زندگی می‌کنند. برای نمونه، سنجاب پرنده شمالی تنسی (Glaucomys sabrinus) وزنی حدود ۷۱ گرم دارد.
مایوپِتائوریستا تا زمانی که اکوسیستم‌های گرم تنسی در ابتدای دوره پلیستوسین (حدود ۲.۶ میلیون سال پیش) شروع به سرد شدن کردند، در این منطقه شکوفا بود. این دوره با عصر یخبندان همراه شد و احتمالاً سبب مهاجرت مایوپِتائوریستا به سمت مناطق گرم‌تر مانند فلوریدا شد.
مونتسرات گراو-کاماتس، محقق موسسه دیرین‌شناسی کاتالونیا در اسپانیا و از نویسندگان مطالعه گفته:
«با سردتر شدن اقلیم در طول زمان، عصر یخبندان پلیستوسین این سنجاب‌های پرنده غول‌پیکر را به پناهگاه‌های گرم‌تر مانند فلوریدا محدود کرد و در نهایت به انقراض آن‌ها انجامید.»
مترجم: زهرا ذوالقدر
