مسافری که همچنان در تاریکی کیهان نجوا می‌کند!

تصور کنید پیامی از اعماق فضا، از جایی که هیچ‌کس تاکنون پای نگذاشته، به زمین برسد. پیامی که بیش از چهار دهه در راه بوده است! این پیام از فضاپیمای وویجر ۲ می‌آید؛ یکی از دورترین سفیران بشر که همچنان در حال کاوش کیهان است.

ناسا تصمیم گرفته یکی از ابزارهای علمی این فضاپیما را خاموش کند. این تصمیم، اگرچه برای حفظ انرژی و تمدید مأموریت اتخاذ شده، اما در عین حال احساسی‌ترین و مهم‌ترین نقطه عطف این سفر طولانی به شمار می‌رود.

چهل و هفت سال در جست‌وجوی ناشناخته‌ها

در بیستم آگوست ۱۹۷۷، فضاپیمای وویجر ۲ زمین را ترک کرد تا به یکی از مهم‌ترین کاوشگران تاریخ تبدیل شود. این فضاپیما اولین مأموریت بشری بود که از اورانوس و نپتون عبور و اطلاعات بی‌نظیری از این دو سیاره و قمرهای ناشناخته آن‌ها به زمین ارسال کرد.

اما سفر او تنها به این سیارات محدود نشد. از طوفان‌های سهمگین مشتری گرفته تا حلقه‌های شگفت‌انگیز زحل، وویجر ۲ گنجینه‌ای از داده‌های علمی را برای دانشمندان فراهم کرده است

خاموش شدن یکی از ابزارهای وویجر ۲

در ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۳، ناسا اعلام کرد ابزار علمی "پلاسمای خورشیدی" (PLS) را خاموش خواهد کرد. دلیل این تصمیم، کاهش تدریجی انرژی تولیدی توسط پلوتونیوم رادیواکتیو این فضاپیما ست.

این تصمیم به ناسا امکان می‌دهد دیگر ابزارهای علمی فضاپیما را تا دهه ۲۰۳۰ فعال نگه دارد. خاموشی PLS، گرچه به معنی از دست دادن بخشی از اطلاعات علمی است، اما در عوض باعث حفظ مأموریت در بلندمدت می‌شود. این تصمیم بخشی از استراتژی به حداکثر رساندن بهره‌وری علمی با کمترین انرژی ممکن است.

آیا این پایان وویجر ۲ است؟

مهندسان ناسا تخمین می‌زنند حداقل یک ابزار علمی تا دهه ۲۰۳۰ همچنان به کار خود ادامه دهد. حتی بدون PLS، دیگر ابزارها از جمله سیستم موج پلاسما قادرند اطلاعاتی درباره چگالی و رفتار ذرات میان‌ستاره‌ای ارائه دهند.

نکته قابل‌توجه این است که فضاپیمای وویجر ۱ که همتای دوقلوی وویجر ۲ محسوب می‌شود، پیش‌ازاین داده‌های ارزشمندی از تغییرات شدید در میدان‌های مغناطیسی و ذرات میان‌ستاره‌ای پس از خروج از هلیوسفر ثبت کرده بود. بنابراین، وویجر ۲ نیز همچنان اطلاعات حیاتی درباره تبادل میان منظومه‌های خورشیدی در اختیار دانشمندان قرار خواهد داد.

چگونه ناسا عمر وویجر ۲ را طولانی‌تر می‌کند؟

به گزارش سایت ecoticias هر سال، فضاپیمای وویجر ۲ حدود ۴ وات انرژی از دست می‌دهد. برای جلوگیری از خاموشی کامل، ناسا استراتژی خاصی را در پیش گرفته است:

خاموش کردن ابزارهای غیرضروری برای کاهش مصرف انرژی

مدیریت بهینه مصرف انرژی برای حفظ ابزارهای حیاتی

بررسی امکان ارسال دستورات نرم‌افزاری برای افزایش کارایی باقی‌مانده فضاپیما

این اقدامات باعث می‌شود وویجر ۲ همچنان به عنوان یک پیشگام در کاوش فضای میان‌ستاره‌ای باقی بماند و تا حد ممکن به ارسال داده‌های ارزشمند ادامه دهد.

نماد کنجکاوی و نبوغ بشری

داستان وویجر ۲، تنها داستان یک فضاپیما نیست؛ بلکه حکایتی از کنجکاوی بی‌پایان بشر برای کشف ناشناخته‌ها ست. با وجود چالش‌های متعدد، این فضاپیما همچنان به سفر خود ادامه می‌دهد و یادآور این حقیقت است که هیچ حد و مرزی برای کنجکاوی انسانی وجود ندارد.

اگرچه خاموشی یک ابزار علمی به نظر می‌رسد نقطه پایانی بر بخشی از این مأموریت باشد، اما در حقیقت این تنها آغازی برای فصلی جدید از کاوش‌های کیهانی است. وویجر ۲ همچنان به ما نشان می‌دهد که جست‌وجوی ناشناخته‌ها، هرگز متوقف نخواهد شد.

سفر بشر در دنیای ناشناخته‌ها

سفر بی‌پایان «وویجر ۲» نمادی از تلاش بی‌وقفه بشریت برای کشف دنیای ناشناخته است. از آن زمان که این فضاپیمای شگفت‌انگیز در سال ۱۹۷۷ به فضا پرتاب شد، هر مرحله از این سفر با کشفیات و دستاوردهای علمی بی‌نظیری همراه بوده است.

با این حال، پایان هیچ‌یک از مأموریت‌های فضایی به معنای پایان تحقیقاتی که در پی آن هستند نیست. تعطیلی ابزار علمی به معنای پایان مأموریت «وویجر ۲» نیست، بلکه ادامه‌ آن با ابزارهای باقی‌مانده نشان‌دهنده پتانسیل بی‌نهایت کاوش بشر در فضا و همچنین عمق قدرت فناوری‌های فعلی است.

همان طور که فضاپیمای «وویجر ۲» به دورترین نقاط شناخته‌شده فضا سفر می‌کند، ما نیز همچنان در تلاش برای گشودن رازهای کیهان خواهیم بود.

منبع: همشهری