کشف فسیل یک دایناسور که در آخرین لحظات زندگی در حال خوردن «کروکودیل» بود
باستان‌شناسان در آرژانتین به کشفی دست یافته‌اند که می‌تواند بخشی از معمای دایناسورهای شکارچی را روشن کند. آن‌ها در منطقه‌ای از پاتاگونیا فسیلی از یک مگاراپتور پیدا کرده‌اند که در دهانش هنوز استخوان پای یک کروکودیل باقی مانده بود؛ شواهدی که احتمالاً نشان می‌دهد این شکارچی در آخرین وعده‌ی غذایی خود در حال خوردن یک کروکودیل بوده است.
فرادید| این دایناسور جدید با نام Joaquinraptor casali معرفی شده و یافته‌های مربوط به آن در نشریه Nature Communications منتشر شده است. تیم پژوهشی از سال ۲۰۱۹ نشانه‌های اولیه‌ی این فسیل را یافتند و پس از سال‌ها کاوش موفق شدند حدود ۲۰ درصد از اسکلت آن را بیرون بکشند؛ بخش‌هایی از جمجمه، آرواره‌ها، اندام‌ها، دنده‌ها و تعدادی از مهره‌های دم. در مقایسه با سایر مگاراپتورهای شناخته‌شده که اغلب تکه‌تکه و ناقص بودند، این نمونه کامل‌ترین فسیل این گروه به شمار می‌رود.
به گزارش فرادید؛ مگاراپتورها دایناسورهای گوشت‌خوار بزرگی بودند که در آمریکای جنوبی، آسیا و استرالیا می‌زیستند. آن‌ها برخلاف تیرانوسوروس رکس (شکارچی بزرگ آمریکای شمالی) بازوانی بلند و قدرتمند داشتند که به کمک آن‌ها شکار را به دام می‌انداختند. پنجه‌هایشان تا ۳۵ سانتی‌متر طول داشت و همین آن‌ها را به شکارچیان مخوفی بدل می‌کرد.
بر اساس بررسی‌ها، Joaquinraptor casali حدود ۷ متر طول و بیش از یک تُن وزن داشته است. این دایناسور احتمالاً حدود ۱۹ سال سن داشته و به بلوغ جنسی رسیده بود، اما می‌توانست در صورت زنده ماندن، باز هم رشد کند. ویژگی‌های فسیل نشان می‌دهد که این گونه باریک‌اندام و سریع بوده و توانایی بالایی در شکار داشته است.
این شکارچی در اواخر دوره‌ی کرتاسه (بین ۶۶ تا ۷۰ میلیون سال پیش) زندگی می‌کرد؛ درست همان زمانی که تیرانوسوروس رکس در آمریکای شمالی فرمانروایی می‌کرد. این هم‌زمانی نشان می‌دهد که در دو سوی قاره‌ها، شکارچیان رده‌بالا مسیرهای تکاملی متفاوتی را برای بقا پیموده‌اند. یکی با بازوان کوتاه اما فک‌های بسیار نیرومند (تیرانوسوروس) و دیگری با بازوان بلند و چنگال‌های مرگبار (مگاراپتورها).
پژوهشگران بر این باورند که این فسیل تازه، تصویری روشن‌تر از زندگی و تکامل مگاراپتورها ارائه می‌دهد. همچنین، وجود استخوان کروکودیل در دهان دایناسور می‌تواند اطلاعات ارزشمندی درباره‌ی زنجیره‌ی غذایی آن دوران در آمریکای جنوبی بدهد. به گفته‌ی متخصصان، این کشف نشان می‌دهد که درست پیش از برخورد شهاب‌سنگ چیکشلوب (رویدادی که به انقراض دایناسورها انجامید) مگاراپتورها هنوز در آمریکای جنوبی حضور داشته و در رأس زنجیره‌ی غذایی بودند.
به این ترتیب، Joaquinraptor casali نه تنها گونه‌ای تازه از شکارچیان باستانی است، بلکه حلقه‌ای مهم برای درک تنوع دایناسورهای گوشت‌خوار و اکوسیستم‌های آن دوران به شمار می‌رود.
