تصویر خیره کننده «هابل» از برخورد سه کهکشان
این سه کهکشان برخورد کننده که ستاره شناسان آن را با نام SDSSCGB ۱۰۱۸۹ میشناسند یک ترکیب به نسبت نادر از سه کهکشان بزرگ ستاره ساز است که در فاصله تنها حدود ۵۰ هزار سال نوری از یکدیگر قرار دارند.
تلسکوپ فضایی «هابل» تصویر خیره کنندهای از برخورد سه کهکشان در حال ادغام در یک صورت فلکی موسوم به «بوتس» (Bootes) ثبت کرد.
به نقل از تارنمای سای تِک دیلی، این سه کهکشان در یک مسیر برخورد قرار گرفته اند و در نهایت به یک کهکشان واحد بزرگ تبدیل میشوند که در این فرآیند ساختار مارپیچی یکدیگر را از طریق تراکنشهای گرانشی متقابل تغییر میدهند.
در پیش زمینه این تصویر کهکشانی دیده میشود که به آرامی در کنار مسیر برخورد در جریان است و در پس زمینه نیز شکلهای تار مبهم شدهای از کهکشانهای دورتری مشاهده میشوند.
این سه کهکشان برخورد کننده که ستاره شناسان آن را با نام SDSSCGB ۱۰۱۸۹ میشناسند یک ترکیب به نسبت نادر از سه کهکشان بزرگ ستاره ساز است که در فاصله تنها حدود ۵۰ هزار سال نوری از یکدیگر قرار دارند.
هر چند این فاصله (که نور در مدت ۵۰ هزار سال آن را طی میکند) ممکن است فاصله خوب و ایمنی به نظر برسد، اما در مقیاس نجومی این کهکشانها در واقع همسایههای بسیار نزدیک یکدیگر هستند.
همسایگان کهکشانی منظومه خورشیدی (کهکشان راه شیری) در فاصله دورتری هستند. برای مثال کهکشان آندرومیدا (Andromeda) که نزدیکترین کهکشان بزرگ نزدیک به کهکشان «راه شیری» محسوب میشود بیش از ۲.۵ میلیون سال نوری با زمین فاصله دارد.
انتظار میرود رصد این تلاقی سه گانه کهکشانی به ستاره شناسان در شناخت منشاء بزرگترین و پرجرمترین در کیهان یاری برساند. این کهکشانهای بی نهایت بزرگ موسوم به «روشنترین کهکشانهای خوشه ای» (BCGs) هستند و چنانکه از نامشان پیداست به عنوان روشنترین کهکشانها در هر خوشه کهکشانی تعریف میشوند.
ستاره شناسان تصور میکند که این روشنترین کهکشانهای خوشهای از طریق ادغام کهکشانهای بزرگ و غنی از گاز همانند موارد مشهود در این تصویر شکل میگیرند.
آنها از دوربین میدان گسترده (واید فیلد) هابل (WFC ۳) و دوربین تحقیقاتی پیشرفته (ACS) برای تحقیق در باره سه گانه کهکشانی استفاده کردند و امیدوار هستند که از این طریق نحوه شکل گیری پر جرمترین کهکشانهای موجود در کیهان را روشن کنند.
منبع: ایرنا