حقایقی درباره ایستگاه فضایی بین‌المللی

فرادید | ایستگاه فضایی بین‌المللی (International Space Station) یک ایستگاه فضایی است که با مشارکت بیش از ۱۵ کشور ساخته می‌شود. این ایستگاه فضایی در مدار زمین و در ارتفاع ۳۵۰ کیلومتری از سطح زمین در حرکت است. سرعت ایستگاه فضایی بین‌المللی در مدار معادل ۲۷۷۰۰ کیلومتر بر ساعت است، که به این ترتیب روزی ۱۵ بار به دور سیاره زمین گردش می‌کند.

به گزارش فرادید؛ بیشتر بخش‌های اصلی این ایستگاه فضایی ساخته شده، اما در سال ۲۰۱۵ چند بخش جدید به آن افزوده شد. پس از تکمیل، ایستگاه فضایی بین‌المللی ۴۵۰ تُن وزن خواهد داشت و ۱۲۰۰ متر مکعب فضای کار، پژوهش و زندگی برای فضانوردان فراهم خواهد آورد. ایستگاه فضایی بین‌المللی در شب بصورت ستاره‌ای متحرک با چشم غیرمسلح قابل رؤیت است.

ایستگاه فضایی بین‌المللی محصول همکاری مشترک سازمان ناسا، سازمان فضایی روسیه، سازمان فضایی اروپا، سازمان فضایی ژاپن و سازمان فضایی کانادا است. سازمان فضایی برزیل از طریق همکاری با ناسا با این برنامه مشارکت می‌کند. سازمان فضایی ایتالیا، هم به عنوان یک عضو فعال در سازمان فضایی اروپا، و هم بطور مستقل در برنامه ایستگاه فضایی مشارکت می‌کند. سازمان فضایی چین نیز علاقه خود را برای پیوستن به جمع مشارکت‌کنندگان، به ویژه از طریق همکاری با سازمان فضایی روسیه اعلام داشته است.

ایستگاه فضایی بین‌المللی در حقیقت فرزند و ترکیبی از چندین پروژه فضایی است که قبلاً توسط کشور‌های مختلف برنامه‌ریزی شده بود. از جمله این برنامه‌ها می‌توان به ایستگاه فضایی میر-۲ (روسیه)، ایستگاه فضایی آزادی (آمریکا)، آزمایشگاه فضایی کلمبوس (اروپا) و آزمایشگاه فضایی کیبو (ژاپن) اشاره کرد.

حضور فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی از آغاز نخستین ماموریت در ۱۲ آبان ۱۳۷۹ تاکنون بدون وقفه ادامه داشته است. این ایستگاه در حال حاضر ظرفیت شش سرنشین دائمی را دارا است، اگرچه هنگام اتصال فضاپیما‌ها و ورود اردو‌های جدید، تعداد فضانوردان درون ایستگاه بطور موقت تا بیش از ۱۰ نفر هم افزایش می‌یابد. دو فروند فضاپیمای سایوز هر یک با ظرفیت ۳ نفر بطور دائمی برای تخلیه اضطراری ایستگاه در هنگام خطر به آن متصل اند.

در ابتدای کار ایستگاه، سرنشینان آن از سازمان‌های فضایی روسیه و آمریکا انتخاب می‌شدند، تا اینکه در ژوئیه ۲۰۰۶ یک فضانورد آلمانی سازمان فضایی اروپا، در قالب اردوی ۱۳ به ایستگاه فضایی بین‌المللی سفر کرد. تاکنون روی هم رفته فضانوردانی از ۱۶ کشور جهان در این ایستگاه اقامت کرده‌اند؛ این تعداد شامل ۵ توریست فضایی نیز هست؛ انوشه انصاری، فضانورد ایرانی، در روز ۲۷ شهریور ۱۳۸۵ به ایستگاه فضایی بین‌المللی وارد شد و ۹ روز در آن اقامت داشت.

✓ بیست سال پیش در روز یکم نوامبر، سه فضانورد به نام‌های Yuri Gidzenko، William Shepherd، Sergei K. Krikalev ماموریت expedition ۱ به ایستگاه فضایی فرستاده و تبدیل به نخستین ساکنان آن شدند.

✓ ایستگاه فضایی با همکاری مشترک ۱۵ کشور ساخته شد و تاکنون ۲۴۰ نفر از ۱۹ کشور مختلف از ایستگاه فضایی بازدید کرده اند.

✓ ایستگاه فضایی در ارتفاع ۴۲۰ کیلومتری بالای زمین در حال گردش است و از روی زمین با روشنایی نسبتا زیادی قابل رویت است.

✓ ایستگاه فضایی با سرعتی معادل ۲۷۶۰۰ کیلومتر بر ساعت در حال گردش به دور زمین است و در هر ۹۰ دقیقه یک بار به دور زمین میگردد.

✓ فضانوردان در ایستگاه فضایی وقت خود را صرف آزمایشات علمی و نگهداری ایستگاه فضایی می‌کنند. تا به حال ۲۸۰۰ آزمایش علمی در ایستگاه فضایی انجام شده است.

✓ خانم Peggy Whitson با ۶۶۵ روز، طولانی‌ترین مدت اقامت و کار در ایستگاه فضایی را داشته است.

✓ تاکنون ۲۳۰ پیاده روی فضایی انجام شده و این عدد باز هم در حال افزایش است. فضانوردان ساکن ایستگاه فضایی باید حداقل دو ساعت در روز برای جلوگیری از تحلیل عضلات و استخوان‌های خود به تمرینات ورزشی بپردازند.

✓ بیش از ۵۰ کامپیوتر سیستم‌های ایستگاه فضایی را کنترل می‌کنند و هشت فضاپیما به صورت همزمان می‌توانند به ایستگاه فضایی بین المللی متصل شوند.

✓ طول ماژول تحت فشار ۷۳ متر، طول خرپا ۱۰۹ متر، طول آرایه خورشیدی ۳۵ متر و جرم ایستگاه فضایی بین المللی ۴۱۹۷۲۵ کیلوگرم است.

✓ ایستگاه فضایی بین‌المللی پس از ایستگاه‌های سالیوت، آلماز و میر روسیه، و ایستگاه اسکای‌لب آمریکا، نهمین ایستگاه فضایی سرنشین‌دار در مدار زمین است. آبان سال ۱۳۹۴ پانزدهمین سالگرد زندگی بی‌وقفهٔ فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی بود. این ایستگاه رکورد ۱۰ سالهٔ زندگی و کار پیوستهٔ انسان‌ها در فضا را که متعلق به ایستگاه میر بود شکست. همچنین در این مدت رکورد طولانی‌ترین اقامت بی‌وقفه در فضا نیز که تا پیش از آن متعلق به ایستگاه میر بود، شکسته شد.

✓ عمر عملیاتی ایستگاه فضایی بین‌المللی که برای استفاده تا سال ۲۰۲۰ میلادی برنامه‌ریزی شده‌بود احتمالاً تا بیش از نیمهٔ دههٔ آینده نیز ادامه خواهد یافت. با این حال، این ایستگاه فضایی حتی دو سال پیش از تکمیل یعنی در سال ۲۰۰۸، رکورددار بزرگترین ایستگاه ساخته شده در مدار زمین در طول تاریخ فضانوردی شد. تخمین زده می‌شود که جمع هزینه‌های این ایستگاه از آغاز ساخت تا پایان بیش از ۱۰۰ میلیارد یورو باشد. به این ترتیب، ایستگاه فضایی بین‌المللی پرهزینه‌ترین دستگاه ساخته شده در طول تاریخ بشر است. مشارکت‌کنندگان در این پروژه، چنین هزینه گزافی را برای رسیدن به دستاورد‌هایی بزرگ و درازمدت پرداخت می‌کنند؛ مشارکت در این پروژه باعث می‌شود که در این کشور‌ها بودجه کلانی برای پیشبرد تحقیقات و تولید با استفاده از فناوری‌های پیشرفته اختصاص یابد، «دانش و اطلاعات» به عنوان زیرساختار توسعه آن جوامع نهادینه شود، و تبادل دانش، تجربه، فرهنگ و فناوری از طریق مشارکت در این برنامه بین‌المللی بدست آید