آیا شهر گمشدۀ اسکاتلندی پیدا شده است؟
باستانشناسان یک گام دیگر به حل معمای شهر اِستوآرتس نزدیک شدند؛ یک سکونتگاه اسکاتلندی قرن هفدهمی که بیش از سه قرن است کسی از محل واقعی آن خبر ندارد.
فرادید | ابتکار شرکت کارولینا یعنی « شهر اِستوآرتس » به عنوان اقدامی جهت تقویت اقتصادِ در حال تقلای اسکاتلند و برای ایجاد مستعمراتی در آمریکا تاسیس شد که از محدودیتهای تجارت انگلستان معاف بودند. شهر اِستوآرتس قرار بود علاوه بر این، پناهگاهی هم برای کسانی باشد که به واسطهی آیینهای بازدارندهی جدید توسط چارلز دوم با اذیت و آزارهای مذهبی در اسکاتلند روبهرو شده بودند.
به گزارش فرادید ، در یک سفر اکتشافی به منطقهی کارولینای جنوبی در سال ۱۶۸۲، سایتی در پورت رویال انتخاب و در سال ۱۶۸۴ دارای سکنه شد. این ناحیه از دو سو بین مستعمره انگلیسی چالرزتاون و استعمارگران اسپانیایی فلوریدای شمالی تحت فشار بود. سال ۱۶۸۶، ناوهای انگلیسی به این مستعمره حمله کردند و تمام احشام شهر را کشتند و تمام سازههای آن را با آتشسوزی با خاک یکسان کردند. با متروکه شدن شهر استوآرتس، شرکت کارولینا دیگر قادر نبود درآمد جدیدی را از سرمایهگذاران کسب کند، به همین دلیل ابتکارش در دنیای جدید با شکست مواجه شد.
مکان دقیق شهر استوآرتس از آن زمان تا به حال گم شده است. قبلاً فرضیهای مطرح بود که مکان آن را به اِسپَنیش پوینت ارجاع میداد؛ قطعه زمینی که از رودخانهی بوفورت حدود ۳ مایلی شمالی پورت رویال ساوند برآمده است. این فرضیه تاحدی بر اساس یک سند زمین قرن هیجدهمی است که به باور محققان، اشتباه برداشت شده است و در واقع به بووفورت اشاره میکند، نه اسپنیش پوینت.
حالا حفاریهای انجامشده توسط یک تیم تحقیقاتی در ۱۱ زمین در بووفورت منجر به کشف خردهریزهایی از سفالهای قرن هفدهمی شده است. اگرچه هیچ مدرکی از سازهها تاکنون شناسایی نشده است، بقایای سرامیک نشان میدهد که محققان یک گام به یافتن شهر استوآرتس در بووفورت نزدیکتر شدهاند، به ویژه وقتی در نظر بگیرید که هیچ مدرک قابلقیاسی در اسپنیش پوینت پیدا نشده است.
مترجم: زهرا ذوالقدر