(ویدئو) آزمایش جالب برای کشف راز قتلهای عصر حجر!
دانشمندان با انجام آزمایشاتی جالب به دنبال شناسایی سلاح مرگباری هستند که ۵۰۰۰ سال پیش برای کشتار ۳۴ نفر در یک غار آلمانی به کار رفته است.
فرادید | محققان برای پی بردن به نحوهی کشته شدن این قربانیان باستانی، با استفاده از ابزار-سلاحهای معروف نوسنگی، تعدادی جمجمهی مصنوعی را ساختند و سپس آنها را با همین ابزار خرد کردند و الگوهای آسیب جمجمه ناشی از ضربهی هر یک از ابزار-سلاحها را با دقت بررسی کردند.
به گزارش فرادید ، محققان در توضیح منطق پشت ضربات سخت آزمایشی خودشان میگویند که چگونه «تشدید گاهبهگاه بحران در جوامع نوسنگی اروپایی» منجر به افزایش چشمگیر درگیریهای خشونتآمیز شده است». در این خشونتهای میانفردی و میانگروهی، جراحات جمجمهای ناشی از ضربات تیشهها و تبرهای سنگی فراوان بود.
میان تمام نمونههای خونریزی عصر سنگ میتوان به کشتار تالهایم اشاره کرد که مدارک وقوع آن، ۳۴ جمجمهی خردشده در آلمان و جمجمهی مشتخوردهای است که در کوُوا فورادادا در اسپانیا پیدا شدهاند. روشن است که تمام قربانیان در اثر اصابت یک شئ تیز به سرشان جان باختند، با این حال بازسازی آن اتفاقات ناگوار و تعیین سلاح دقیق قاتلین برای باستانشناس چالشبرانگیز بود.
محققان برای حل این معما، هفت جمجمهی مصنوعی از پلییورتن را با پوششی از پوست لاستیکی ساختند. این سرهای مصنوعی با ژلاتین پرتابهای پر شدند تا مغز را شبیهسازی کنند و سپس با یک تبر و تیشه به آنها ضربه زده شد. میگل آنجل مورنو ایبانز با ۱۷۶ سانتیمتر قد برای اثبات اینکه دانشمند است نه دیوانهای با یک تبر نوسنگی، روپوش سفید خود را پوشید و از زوایا و ارتفاعات مختلف به هر جمجمه ضربه زد و الگوهای شکستگی ناشی از این دو ابزار (تبر و تیشه) را نشان داد.
او دربارهی این آزمایش گفته است: «اگرچه تبر و تیشه ابزار-سلاحهای بسیار مشابهی هستند، یک تعداد ویژگیها در الگوهای شکستگی ناشی از ضربات آنها وجود دارد که سبب تمایز این دو میشود. برای مثال، طرح کلی شکستگیهای ناشی از تبر، بیضیِ متقارن یا قطرهمانند است و راس این ضربه، تقریباً در مرکز شکستگی قرار دارد. برعکس، شکستگیهای ناشی از ضربات تیشه، تقریباً در تمامی موارد، از یک طرف صاف و از یک طرف محدب است. آزمایشات هم نشان داد ضربه زدن به جمجمه از ارتفاع بالاتر احتمال نفوذ ابزار به مغز را بیشتر میکند، بنابراین مهاجم بلندقامتتر میتواند آسیب بیشتری به قربانی وارد کند.»
نویسندگان این مطالعه بر اساس این بازسازی، نتیجه گرفتند قربانیان تالهایم و کُوا فورادادا احتمالاً با تیشه کشته شدند و دیگر اینکه، مشخص کردند قربانیان کُوا فورادادا احتمالاً از پشت ضربه خوردند به این معنا که قربانیان نه در نبرد بلکه با اعدام شدن، جانشان را از دست دادند.
مترجم: زهرا ذوالقدر