کشف یک گودال باستانی با بقایای «نذورات» در سواحل کشور مالت

فرادید| زمانی که بررسی‌های اولیه برای ساخت یک پوشش تخته‌سنگی به طول ۱۳۰ متر در امتداد یکی از سواحل مالت برای محافظت از زیستگاه در برابر فرسایش دریا در حال انجام بود، محققان در اتفاقی غیرمنتظره ۶۴ دست‌سازه باستانی از جمله قطعه‌ی مهمی از یک لوتِریون (کاسه‌ای با دو دسته و لوله) کشف شد. 

به گزارش فرادید، اصطلاح «لوتِریون» (برگرفته از واژه‌ای به معنای شستشو) ظرفی است برای نگه داشتن آب برای حمام کردن یا شستن که معمولاً روی پایه نصب می‌شود و در مکان‌های خانگی و مقدس یا آیینی از آن استفاده می‌شود. 

یک نمونه لوتریون یا ظرف نگهدارنده آب برای شستشو

لوتریا در دوره یونان کهن، یعنی قرن پنجم و ششم قبل از میلاد یک وسیلۀ رایج  بود. با این حال، فرهنگ‌های بومی غیریونانی در مدیترانه مرکزی نیز لوتریا را مطابق با نیازهای خودشان اصلاح کردند. 

قطعه‌ی لوتریون از بستر دریا در یک چاله به عمق حدود ۴۵ سانتیمتر بیرون آورده شد. این قطعه که در اصل بخشی از یک شیء به قطر ۷۰ سانتیمتر است، تزئینات استادانه‌ای دارد و اطراف لبه‌ی آن تصویر ارابه‌های اسب دیده می‌شود. معمولاً نمونه‌های مشابه این شیء از سیسیل مربوط به قرن‌های ۶ و ۵ قبل از میلاد هستند. 

لوتریا که به ندرت کشف شده با تصاویر اسب‌هایی که ارابه‌ها را می‌کشند در مناطق اتروسکی و یونانی مانند آتن، کورنت و مستعمرات یونانی در سیسیل و جنوب ایتالیا کشف شده است. از این اشیاء در مکان‌های آیینی استفاده میشد و اغلب روی آن‌ها صحنه‌های ارابه‌ها حک میشد که نشان‌دهنده پیروزی یا لطف الهی بود. کاربرد دیگر لوتریا در مراسم تطهیر (در مکان‌های خانگی و معابد) بوده است. 

قطعه بزرگ لوتریان ۴۵ سانتیمتر زیر بستر دریا در ایل-بالوت در مارساکسلاک، مالت پیدا شد

با توجه به اهمیت ظاهری آن‌ها در طیف وسیعی از زمینه‌های مذهبی، خانگی و تشریفاتی، این آثار منابع مهمی برای درک بیشتر جوامع باستانی هستند. 

با وجود اینکه گزارش‌های باستان‌شناسی هنوز در مراحل اولیه است و آثار کشف‌شده هنوز در دست بررسی هستند، دست‌کم ۶۴ شئ مجزا فهرست شده است. بیشتر یافته‌ها سرامیک هستند، هرچند فلز، سنگ و استخوان‌هایی هم از دریا و جانوران یافت شده است. 

به گفته اداره میراث فرهنگی مالت (SCH)، مقدار قابل‌توجهی از مواد در یک منطقه کوچک نشان می‌دهد این محوطه از نظر باستان‌شناسی بسیار حساس است و باید بیشتر حفاظت و بررسی شود. 

عمقی که در آن این آثار یافت شدند نشان می‌دهد آن‌ها در محل کشف به داخل آب پرتاب شده‌اند. پرتاب اشیاء ارزشمند یا روزمره در گودال‌ها، در بسیاری از تمدن‌های قدیمی اروپا عملی آیینی و معادل نوعی اهدای پیشکش یا نذری به خدایان بوده است.

بقایای دیواره یکی از گودال‌ها در زیر آب

افزون بر این، دو گودال به ترتیب تا عمق متوسط ۵۰ و ۱۲۵ سانتی‌متر زیر بستر دریا کشف شده است. بر اساس کاوش‌ها، یکی از گودال‌ها با قلوه‌سنگ‌های آهکی ساخته شده که با دقت روی هم چیده شدند. این گودال قدیمی‌تر از آثار کشف‌شده در زیر آن است، اما تحقیقات بیشتری باید انجام شود چون در حال حاضر تعیین قدمت دقیق این گودال دشوار است. 

سازمان نظارت بر میراث فرهنگی در ماه‌های آینده به بررسی این منطقه که عمدتاً زیر آب است، ادامه خواهد داد تا به پرسش‌های تحقیقاتی مختلف برآمده از این تحقیقات اولیه بپردازد.

مترجم: زهرا ذوالقدر