(تصاویر) ۱۰ کشف برتر باستان شناسی جهان در سال ۲۰۲۴

کشفیات باستان شناسی برای علاقه مندان به این دانش بسیار هیجان انگیز است ، دنیای باستان شناسی سرشار از ناگفته ها و اسراری است که در دل تاریخ پنهان شده است.

۱۰ کشف برتر باستان شناسی در سال ۲۰۲۴

۱.کشف بزرگترین سازه عصر حجر در دریای بالتیک

تصویر بازسازی شده از دیوار عصر حجر

این سازه احتمالا بیش از ۱۰ هزار سال پیش توسط گروه های شکارچی – گردآورنده ساخته شده و در نهایت در حدود ۸۵۰۰ سال پیش غرق شده است؛ از آن زمان، این سازه در کف دریا پنهان و بکر و دست نخورده باقی مانده است. این بنای عظیم عصر حجر که با نام بلینکروال (Blinkerwall)شناخته می شود، در خلیج مکلنبورگ واقع در ۱۰ کیلومتری شمال غربی ریک آلمان کشف شده است.

این دیوار سنگی قابل توجه از ۱۶۷۳ سنگ مجزا تشکیل شده است که هر کدام در ارتفاع کم تر از ۱ متر ایستاده اند.قرار گرفتن این سنگ ها در فاصله ۹۷۱ متری هرگونه توضیح طبیعی را رد می کند و احتمال انتقال یخ یا برآمدگی های فشاری یخ را رد می کند.

بلینکروال (Blinkerwall)همان طور که از نام آن مشخص است، توسط شکارچی – گردآورنده های باستانی ساخته شده است که پس از عقب نشینی کوه یخی ویچسیلی از این منطقه عبور کردند.

این سازه که در مجاورت خط ساحلی فرورفته یک پالئولیک (یا باتلاق)قرار دارد و قدمت کوچک ترین قسمت آن به ۹،۱۴۳ سال پیش می رسد، احتمالا برای شکار گوزن شمالی اوراسیایی (رانگفر تاراندوس)مورد استفاده قرار گرفته است.

۲.کشف تالار سلطنتی یک ملکه از فرهنگ موچه با نقاشی های خیره کننده

پانامارکا یکی از جنوبی ترین مکان های تاریخی فرهنگ موچه است، تمدنی که بین سال های ۳۵۰ تا ۸۵۰ پس از میلاد در دره های ساحلی شمال پرو شکوفا شد. این فرهنگ به خاطر مقبره های نخبگان، معماری چشمگیر، بازنمایی های هنری دقیق، مصنوعات باستانی و نگاره های اعتقادی مشهور است.

پانامارکا، که بر روی تپه‌ای گرانیتی در دره نپنا پایین قرار دارد، از یک سکوی خشت پلکانی بزرگ، دو سکوی خشتی کوچکتر، یک میدان دیواری وسیع، و ساختارهای اضافی مختلف، تشکیل شده است.باستان‌شناسان اولین شواهد از اتاق سلطنتی را کشف کردند که برای ملکه موچه طراحی شده بود. تیمی به سرپرستی باستان شناسان جسیکا اورتیز زوالوس از برنامه مناظر باستانی پانامارکا، لیزا ترور از دانشگاه کلمبیا و میشل کونز از موزه طبیعت و علم دنور، در حین کار در یک تالار بزرگ ستون دار، نقاشی های دیواری را کشف کردند. آبی، قرمز و زرد چهار صحنه را به تصویر می‌کشد که یک زن قدرتمند را نشان می دهد.

۳.کشف مجموعه ای از سنگ نگاره ها در کنار ردپای دایناسورها در برزیل

حوطه سراته دو لتریرو دارای سه رخنمون ( بیرون زدگی ) صخره‌ای است که وسعتی در حدود ۱۵۰۰۰ متر مربع در پارک طبیعی دره دایناسورها، در حومه حوضه شهر سوزا شناخته می‌شود.

مطالعه اخیر که در مجله علمی Reports منتشر شده است، از ردپای فسیل شده دوره کرتاسه اولیه در این مکان پرده برداری کرده است. این ردپاها توسط دایناسورهای مختلف از جمله تروپودها، ساروپودها و ایگوانودنتیان ها به جا مانده است.

باستان شناسان مطالعه ای را در سراته دو لتریرو انجام دادند و مجموعه ای از سنگ نگاره ها را در کنار ردپای دایناسورها کشف کردند. این سنگ نگاره ها عمدتاً با نقوش دایره ای مشخص می شوند، شبیه به نمونه هایی که در ایالت های پارایبا و ریو گراند دو نورته یافت شدند. این کشف نور جدیدی بر هنر و فرهنگ باستانی منطقه می افکند.

۴.گورستان بزرگ آسوان در مصر

مقبره های دوران یونانی و رومی در اسوان کشف شد.

هر اکتشاف قابل توجهی شامل یک شی منحصر به فرد خارق العاده، یک ساختار ناشناخته ، یا یک تاریخ تجدید نظر شده جدید برای یک فناوری باستانی نیست. برخی از مهم ترین اکتشافات حاصل کار مداومی است که به باستان شناسان اجازه می دهد تا دامنه و اهمیت یک مکان باستانی را در طول زمان به طور کامل درک کنند.

در سال ۲۰۲۴ این گورستان منحصر به فرد پس از ۵ سال تلاش مداوم پاتریشیا پیاچنتی مصر شناس مشهور از دانشگاه میلان کشف شد . در حالی که گورستان‌های مصری معمولاً در دو یا سه طبقه ساخته می‌شدند تا تدفین‌های زیادی را در مدت زمان طولانی در خود جای دهند، سازندگان گورستان اسوان آن را با کمتر از ۱۰ طبقه تجهیز کردند.

این گورستان شامل بیش از ۴۰۰ مقبره است که بقایای هزاران نفر را در خود جای داده است. این تیم دریافته است که، در حالی که سطوح بالا برای افراد ثروتمند، از جمله فرمانده ارتش مصر در قرن دوم پیش از میلاد ، در نظر گرفته شده است ، سطوح پایین تر که در سال ۲۰۲۴ کاوش شده اند، برای دفن اعضای طبقه متوسط ​​استفاده شده است. پیاچنتی می‌گوید: «ما می‌خواهیم بفهمیم این افراد چه کسانی بودند و این گورستان چگونه سازماندهی شده است. مانند بسیاری از اکتشافات بزرگ، پاسخ به این سؤالات نتیجه کار گذشته و آینده خواهد بود.

۵.کشف ۴ هزار مُهر گِلی در ایران

باستان شناسان در ایران بیش از ۴۰۰۰ مهر سفالی باستانی با قدمت ۵۰۰۰ سال را کشف کرده اند. این کشف قابل توجه در تپه تیلینه واقع در منطقه کوزران استان کرمانشاه در غرب ایران انجام شد.

کشف ۴ هزار مُهر گِلی در ایران، سیستم های تجاری و اداری ۵ هزار ساله را نشان می دهد.

این محوطه برای اولین بار در سال ۱۹۹۸ شناسایی شد،و از آن زمان تاکنون کانون توجه باستان شناسی قابل توجهی بوده است، آثار کشف شده به اهمیت منطقه در شبکه های تبادلات اقتصادی و فرهنگی باستانی اشاره می کند.

داریوش فرمانی،مدیر کل میراث فرهنگی و گردشگری استان کرمانشاه اظهار داشت: این مهرها شواهدی از سیستم‌های تجاری سازمان‌یافته با قدمت حدود ۵۰۰۰ سال پیش را ارائه می‌دهند که نشان‌دهنده نقش تپه تیلینه در مدیریت اولیه اداری است. این کشف یک اتفاق مهم برای درک چگونگی مدیریت کالاها و تجارت در دنیای باستان است.

وی افزود: در کاوش‌های باستان شناسی اخیر در این محوطه باستانی حدود چهار هزار انواع مهر گلی شامل ۴۴۷ قفل گلی درب انبارها، ۲۹۷۰ مهر و موم ظروف، ۱۲۴ مهر و موم گونی و ۴۳۶ قطعه زبانی شکل که با حدود ۸۵ مهر مختلف ایجاد شده کشف شد که مربوط به حدود پنج هزار سال قبل هستند.

مدیرکل میراث فرهنگی استان یادآور شد: طبق کاوش‌ها و بررسی‌های باستان‌شناسی که تاکنون صورت گرفته، از هزاره پنجم تا هزاره سوم قبل از میلاد نهادهای اداری در محوطه‌هایی همچون دهسوار، تیلینه و ماران در ماهیدشت وجود داشته که مدارک مربوط به چند هزار سال تحولات مدیریت اقتصادی و سیاسی را در اختیار قرار داده‌اند.

۶.کشف گور طلایی در قبرستان ال کانو

کشف مقبره پر از طلا در پاناما این خبری بود که در صدر اخبار باستان شناسی جهان در سال ۲۰۲۴ دست به دست می شد.پارک باستان‌شناسی ال کانو یکی از مهم‌ترین مکان‌های باستان‌شناسی پاناما است که در استان کوکله این کشور قرار دارد. این پارک شامل یک گورستان و مجموعه‌ای از سازه‌های سنگی است که قدمتشان به فاصلۀ سال‌های ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ پس از میلاد می‌رسد.

باستان شناسان مقبره ای ۱۲۵۰ ساله را کشف کردند که حاوی بقایای مردی بود که با طلا پوشانده شده بود و به صورت رو به پایین در کنار مجسمه های طلایی متعدد و هشت سینه بند طلایی لوله های از جنس استخوان ساخته شده بود.

باستان شناس و مدیر پروژه جولیا مایو در ابتدا معتقد بود که این لوله ها فلوت هستند، اما با بررسی دقیق تر، متوجه شد که این لوله ها همان لوله های شفابخش هستند که احتمالاً کوکله برای استنشاق و بازدم دود ناشی از سوزاندن گیاهان دارویی در طول مراسم استفاده می کرد. لوله‌ها، همراه با گنجینه طلا – که شامل زنگ‌ها و مجسمه طلایی کوچکی است که موجودی ماورایی را با گوش‌ها و بینی خفاش نشان می‌دهد.

این شواهد بیانگر این موضوع است که این مرد یک رئیس کوکله یا یک شمن یا پزشک بوده است. مایو می‌گوید: «شمن‌ها شفادهنده‌هایی بودند که به مردم کمک می کردند بر بیماری‌های جسمی، عاطفی یا معنوی غلبه کنند. شمن ها از طریق رقص، موسیقی، صداهای تکراری یا مدیتیشن وارد حالت خلسه می شدند تا با ارواح ارتباط برقرار کنند، رویاها را دریافت یا به دانش دسترسی پیدا کنند.

۷.کشف مقبره سلطنتی ۱۷۰۰ ساله در گواتمالا

باستان شناسان یک مقبره سلطنتی ۱۷۰۰ ساله را در گواتمالا کشف کردند که مملو از هدایای تدفین، از جمله ماسک یشم با طراحی پیچیده ای است که خدای مایا را به تصویر می کشد.

طبق بیانیه دانشگاه تولان، این مقبره که در یک سایت باستان شناسی به نام چوچکیتام در نزدیکی مرزهای مکزیک و بلیز کنونی قرار دارد، محل دفن یک پادشاه ناشناخته مایا بوده است .

در داخل این مقبره، محققان یک ماسک موزاییکی را کشف کرده‌اند که با دقت ساخته شده است تا شبیه خدای طوفان مایا باشد. این مصنوع نفیس با مجموعه‌ای از ۱۶ پوسته نرم تن و همچنین هیروگلیف‌هایی که به طرز پیچیده‌ای در استخوان ران انسان حک شده‌اند، همراه است. قابل توجه است که یکی از این حکاکی‌ها مردی را به تصویر می‌کشد که با نقاب یشمی آراسته شده است، و مصنوع کشف شده در داخل مقبره را در چنگ دارد. اعتقاد بر این است که این هیروگلیف ها ممکن است هویت پدر و پدربزرگ پادشاه را روشن کند و ارتباطی با بزرگان حاکم ایالت های مایا تیکال و تئوتیواکان ایجاد کند.

۸.کشف چوب ۱۰ هزار ساله و مراسم آیینی در عصر یخبندان

محققان در مورد یک جفت چوب به ظاهر معمولی که در غار Cloggs استرالیا یافت شده اند، به کشفی پیشگامانه دست یافته اند. این چوب ها در واقع بیش از ۱۰۰۰۰ سال پیش برای انجام جادوهایی استفاده می شدند که بخشی جدایی ناپذیر از قدیمی ترین آیین های جهان بود که به طور مداوم انجام می شد.

کاوش‌های اولیه غار در دهه ۱۹۷۰ انجام شد و باستان‌شناسان در ابتدا بر این باور بودند که حدود ۲۳۰۰۰ سال پیش شکارچیان بومی به‌طور پراکنده در آن سکونت داشتند. با این حال، مردم محلی GunaiKurnai، که غار را مکانی مقدس برای مراسم اجداد خود می‌دانند، با این تفسیر مخالف بودند. آنها بر این باور بودند که غار مکانی با اهمیت معنوی است .

در پاسخ به درخواست بزرگان GunaiKurnai، باستان شناسان برای انجام کاوش های جدید با همکاری مردم محلی به آنجا بازگشتند. این تیم به رهبری راسل مالت، پیرگونای کورنای و برونو دیوید، باستان شناس دانشگاه موناش، به کشف قابل توجهی دست یافتند. آن ها در اعماق غار دو آتشگاه حاوی چوب های سوخته اندکی که با چربی حیوانی پوشانده شده بودند، پیدا کردند که شواهدی از یک مراسم آیینی با قدمت بیش از ۱۲۰۰۰ سال را نشان می دهد.

۹.کشف خاستگاه سکاها در سیبری

اسب های طلایی سکایی

در منطقه ای دورافتاده از سیبری یافته های باستان شناسی شواهدی را نشان می دهد که منشاء زمانی مبهم سکاها را بسیار قدیمی تر از آنچه قبلا تصور می شد نشان می دهد. سکاها بیشتر به عنوان جنگجویان کوچ نشین شناخته می شوند که فرهنگ اسب محوری آنها از حدود ۹۰۰ تا ۲۰۰ قبل از میلاد در سراسر استپ اوراسیا و اروپای شرقی شکوفا شد. هرودوت، مورخ یونانی قرن پنجم قبل از میلاد، آیینی را توصیف می‌کند که سکاها پس از تشییع جنازه سلطنتی انجام می‌دادند.

گروهی از باستان شناسان از جمله جینو کاسپاری از موسسه ژئوانتروپولوژی ماکس پلانک و تیمور سادیکوف و جگور بلوچین از آکادمی علوم روسیه، در حین کاوش در مکانی در جمهوری تووا در جنوب سیبری، بقایای انسان و حیوان را در بالای تپه ای بنام Tunnug 1 مربوط به قرن نهم پیش از میلاد کشف کردند. – آنها بقایای آن متعلق به چند انسان و ۱۸ اسب را کشف کردند، باستان شناسان معتقدند همه آنها برای احترام به یک فرد نخبه ، قربانی شدند. به گفته کاسپاری، این صحنه منعکس کننده آیینی است که هرودوت توصیف می کند. او می‌گوید: «هرچه از سرزمین‌هایی که یونانی‌ها می‌شناختند دورتر می‌شویم، گزارش‌ها فوق‌العاده‌تر می‌شوند. بنابراین، کمی تعجب آور است

تیم باستان شناسی خوش شانس بود که شواهدی از فرهنگ سکاها، از جمله وسایل اسب، سلاح، و مصنوعاتی که حیوانات را به تصویر می‌کشید، پیدا کردند، زیرا تعداد کمی از بناهای تاریخی مشابه Tunnug 1 شناخته شده‌اند و یافتن آنها در مناظر وسیع و بی‌نظیر استپی دشوار بوده است.

۱۰.سکه های طلای هخامنشی در ظرف سفالی ۲۵۰۰ ساله

سکه های دریک هخامنشی

باستان شناسان ظرفی پر از سکه های طلای هخامنشی را در شهر بندری Notion در ۵۰ کیلومتری ازمیر و ۱۵ کیلومتری کولوفون کشف کردند. این سکه ها دارای نقش یک کماندار زانو زده است، عنصری از طرح دریک هخامنشی، سکه ای طلایی که توسط امپراتوری ایران ضرب شده است. به گفته گزنفون مورخ یونانی، یک دریک معادل یک ماه حقوق یک سرباز بود. تخمین زده می‌شود که این سکه‌ها در شهر باستانی سارد، واقع در ۹۷ کیلومتری شمال شرقی Notion ضرب شده‌اند. گمان می رود که در آن زمان از این سکه ها برای پرداخت حقوق سربازان استفاده می شد، اما هنوز مشخص نیست که چرا آنها را دفن کرده اند.

منبع: مجله باستان شناس