سفر به تهران قدیم؛ ماجرای بمب‌های هراس‌انگیز حوالی آبشار چه بود؟

هریاس، تنها آبشار تهران است که کم‌کم  رو به نابودی می‌رود. این آبشار در محدوده جاده سولقان قرار دارد و در نتیجۀ ساخت بزرگراه تهران – شمال دستخوش تغییرات زیادی شد.

آبشار دره هریاس از این ‌رو هریاس نام دارد که در نزدیکی یکی از زیباترین روستاهای تهران به نام هریاس قرار گرفته است. «مبین کروندی» جوان طبیعت‌گرد و آبشار گرد تهران می‌گوید: «این آبشار روزگاری بسیار پرآب و خروشان بود ولی متأسفانه آلان آب چندانی ندارد و در جریان راه‌سازی تغییرات زیادی کرد. این آبشار از آنجایی ‌که از سمت جاده سولقان نیز دسترسی دارد به آبشار سولقان هم معروف است.»

نام آبشار هریاس برای اهالی روستا با خاطره یک‌ شب تاریک و صدایی مهیب پیوند خورده است که ممکن بود بدترین اتفاق را برای اهالی رقم بزند. «عبدالله درویش» از اهالی روستای کن می‌گوید: «در نزدیکی آبشار هریاس قهوه‌خانه‌ای قدیمی بود که پاتوق تابستانی اهالی روستاهای اطراف محسوب می‌شد.

اهالی روستای کن و سولقان برای فرار از گرما به این قهوه‌خانه پناه می‌بردند. خنکای آب آبشار هوای مطبوعی فراهم کرده بود و شب‌ها جماعت زیادی دور هم در قهوه‌خانه نزدیک آبشار جمع می‌شدند. یک‌شب صدای مهیبی به گوش رسید. همه فریاد می‌زدند. پدرم رادیو را روشن کرد. صدام تهران را بمباران کرده بود و گویی بمبی در نزدیکی روستای کن منفجر شده بود. همه بیرون آمدیم. مردم به سمت جاده سولقان می‌دویدند.

برخی فریاد می‌زدند: «دود از سمت آبشار می‌آید. قهوه‌خانه را زدند.» پیش‌تر که رفتیم دیدیم قهوه‌خانه و آبشار سالم هستند. بمب به کوه‌های هریاس خورده بود و خدا را شکر مهمانان قهوه‌خانه سالم بودند. بعد آن روز همیشه این جمله که اگر بمب به آبشار خورده بود چه مصیبتی به بار می‌آورد ورد زبان روستاییان شد.»

مسیر دسترسی به آبشار هریاس درجریان ساخت بزرگراه تهران - شمال دستخوش تغییرات زیادی شد

آبشار هریاس نزدیک‌ترین آبشار غرب تهران است و از یخ‌های آب‌شده قله هریاس پر آب می‌شود. اگر از روستای هریاس به سمت آبشار برویم به بهشت زمینی می‌رسیم که بسیار دیدنی است. دره خشکه، دره سیبی، دره توت و دره سنگ لیچه با نمایی رؤیایی از جذابیت‌هایی است که در مسیر آبشار خودنمایی می‌کنند.

منبع: همشهری