تصاویر؛ خدمات کبوتر ارتش آمریکا؛ نگاهی به ماموران پردار جنگ های جهانی!

خدمات کبوتر ارتش آمریکا که با نام سپاه کبوتر پیام رسان نیز شناخته می شود، واحدی تخصصی در ارتش آمریکا بود که از کبوترهای پیام رسان برای اهداف ارتباطی و شناسایی استفاده می کرد.

اگرچه ارتش آمریکا اواخر قرن نوزدهم آزمایش هایی با کبوترها انجام داده بود، اما این واحد به طور رسمی در سال 1917 و در طول جنگ جهانی اول، عمدتاً با الهام از استفاده مؤثر فرانسوی ها و بریتانیایی ها از کبوترها، تأسیس شد.

هدف و عملیات

نقش اصلی خدمات کبوتر ارتش، فراهم کردن روشی مطمئن برای برقراری ارتباط بود، به ویژه زمانی که سایر فناوری ها، مانند رادیو و تلگراف، در دسترس نبودند، قابل اعتماد نبودند یا به راحتی رهگیری می شدند. کبوترها می توانستند پیام های کوچک را که اغلب روی کاغذ نوشته شده و در محفظه ای متصل به پایشان قرار داده می شد، به سرعت در میدان های نبرد، حتی در میان بمباران های شدید و زمین های دشوار، منتقل کنند.

جنبه های کلیدی عملیات آنها شامل موارد زیر بود:​

آموزش: کبوترها به شدت آموزش می دیدند تا به کبوترخانه های خود، که می توانست ثابت یا متحرک باشد، پشت خطوط بازگردند. این آموزش اغلب با پرندگان جوان آغاز می شد و به تدریج در مسافت افزایش می یافت. برخی کبوترها حتی به طور خاص برای پرواز شبانه پرورش یافته و آموزش دیده بودند.

استقرار: کبوترها در جبهه های مختلف، به ویژه در جنگ جهانی اول و دوم، مستقر می شدند و به عنوان پیام رسانان حیاتی خدمت می کردند. طبق گزارش ها، در جنگ جهانی دوم، واحد خدمات کبوتر ارتش آمریکا حدود 54 هزار کبوتر جنگی و 3150 سرباز داشت. بیش از 90 درصد پیام های ارسال شده توسط کبوترهای ارتش آمریکا با موفقیت تحویل داده شدند.

کبوترهای قهرمان

چندین کبوتر به دلیل اقدامات قهرمانانه خود شهرت یافتند و پیام های حیاتی را زیر آتش دشمن رساندند و جان افراد بیشماری را نجات دادند. از جمله نام های شناخته شده در این زمینه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

شر امی (Cher Ami): به دلیل نجات «گردان گمشده» در جنگ جهانی اول با رساندن یک پیام، با وجود زخمی شدن شدید، مشهور شد.

جی. آی. جو (G.I. Joe): با رساندن پیامی که از حمله هوایی به نیروهای خودی جلوگیری کرد، جان بیش از 1000 نیروی متفقین را در ایتالیا طی جنگ جهانی دوم نجات داد.

پرزیدنت ویلسون (President Wilson): پیام هایی را برای سپاه تانک ژنرال جورج اس. پتن در جنگ جهانی اول رساند و محل آشیانه های تیربار دشمن را گزارش کرد.

انحلال

خدمات کبوتر ارتش آمریکا برای بخش عمده ای از عمر خود، از سال ۱۹۱۹ تا انحلال نهایی آن در سال ۱۹۵۷، در فورت مونموث، نیوجرسی مستقر بود. ظهور فناوری های ارتباطی الکترونیکی پیشرفته تر در اواسط قرن بیستم، مانند سیستم های رادیویی بهبود یافته، در نهایت استفاده از کبوترها را در عملیات نظامی منسوخ کرد.

با وجود بازنشستگی آنها، میراث این «قهرمانان پردار» بخش مهمی از تاریخ نظامی آمریکا باقی مانده است، گواهی بر تدبیر جالبی که در دوران جنگ به کار گرفته شد.

منبع: عصر ایران