کشف سیزدهمین نگارکند عیلامی ایذه

مهدی فرجی با بیان اینکه نگارکندهای عیلامی از مهمترین یادگارها و مستندات برجایمانده از این دوره بسیار کمشناخته به شمار میروند که در مناطق بلند خوزستان و فارس شناسایی شدهاند، گفت: بیشترین نگارکندهای این دوران، در شهر ایذه و در محوطههای اشکفتسلمان، کولفرح، خونگاژدر و شهسوار واقع شدهاند.
مدیر پایگاه میراثفرهنگی آیاپیر ایذه از شناسایی یک نگارکند از دوره عیلامی در کوههای الهک این شهرستان خبر داد.
مهدی فرجی با بیان اینکه نگارکندهای عیلامی از مهمترین یادگارها و مستندات برجایمانده از این دوره بسیار کمشناخته به شمار میروند که در مناطق بلند خوزستان و فارس شناسایی شدهاند، گفت: بیشترین نگارکندهای این دوران، در شهر ایذه و در محوطههای اشکفتسلمان، کولفرح، خونگاژدر و شهسوار واقع شدهاند.
مدیر پایگاه میراثفرهنگی آیاپیر ادامه داد: با وجود این، همچنان احتمال کشف نگارکندهای عیلامی و الیمایی در آینده نیز وجود دارد که بر همین اساس از چندی پیش گزارشهای بومیان محلی و سایران حاکی از وجود یک نگارکند بسیار کوچک و آسیبدیده در کوههای الهک ایذه حکایت داشت.
او افزود: از بیم تخریب و از بین رفتن این نگارکند، برای بررسی و درستی موضوع، گروهی از باستانشناسان پایگاه میراثفرهنگی آیاپیر از جمله اینجانب، ایوب سلطانی، فرزاد نجفی و حسین فیضی که در منطقه بخش مرکزی نیز فعالیتهای بررسی میدانی داشتند به منطقه عازم شدند و توانستند این نگارکند جدید را شناسایی و مقدمات ثبت در سیاهه آثار ملی و مقاله تخصصی آن را فراهم کنند.
فرجی تصریح کرد: این نگارکند، شاهی را نشسته بر تخت نشان میدهد که دست راست خود را به حالت نیایش بالا آورده و بلندای آن چیزی در حدود ۲۵ سانتیمتر است.
به نقل از ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی خوزستان، او با اشاره به اینکه به سبب ویژگی نامناسب سنگ کنگلومرا، این نقش مدتهای مدید ناشناخته مانده و فرسایش بسیار یافته است افزود: این نقش همانند شاهان نشسته بر تخت در شهسوار و خونگاژدر ۱ است و بنا به مطالعات انجامشده که به زودی انتشار خواهد یافت، قدمت آن به دوره عیلام قدیم میرسد.
مدیر پایگاه میراثفرهنگی آیاپیر یادآور شد: به دلایل احتمال تخریب این نگارکند، فعلاً از بیان مکان دقیق آن خودداری شده است.
منبع: ایسنا